Oysa kahve içmişliğimiz de vardı, ‘bu ne hatır gönül bilmezlik’ diyemedim.
Orhan Veli
Yakasından tuttuğu adamı dışarı çıktıkları gibi duvara yapıştırdı. Öfkeden deliye dönmek üzereydi. Burnundan soluyor, elinden bir kaza çıkmaması için derin derin nefesler alıyordu. Adamın Hazan’a değen gözlerini oymak, sırıtan suratını dağıtmak istiyordu.
“Sen kimsin lan? Bütün gece pis bakışların üstümüzdeydi. Kimsin sen?”
Ekrem alayla sırıttı. Yakasındaki ellerden hiç de rahatsız olmuş gibi durmuyordu. Adamın bu tavrı Poyraz’ı daha fazla delirtiyordu.
“Bunu yanındaki kadına sorsaydın bütün gece merakta kalmazdın!” dedi pişkince sırıtarak. Ekrem kavga çıksın istiyordu. Adam bir yumruk atsa o da girişecekti ama adam inatl
