Duramıyordu Tarık. Sanki durursa ölecekti. Reyhan'ın tadına doymak mümkün olsa zaten duracaktı. Olmuyordu! Dudaklarını esir alan genç kızın dudaklarından ayrılmak, nefes almaktan vazgeçmek gibiydi. Hiç bir kadını böylesi bir tutku ve şefkatle öpmemiş, içindeki durma isteğine bir türlü engel olamıyordu. Reyhan dur dese duracaktı. Onu istemediği bir şeye zorlayamazdı ama karşılık veriyordu. Hissettiği heyecanın aynısını o da hissediyordu ki kalp atışlarını duyduğundan emindi.
İkisinin de nefesi kesilmiş, ayrılmayı reddeden dudakları birbirlerinin içinde erirken, altına uzanan bedenin içinde kaybolmak ve asla bulunmak istemiyordu. Ona ihtiyacı olduğunu yeterince belli eden bedeni çok daha fazlası için yanıp tutuşurken, yaptığı şeyin doğruluğunu düşünecek durumda değildi. Hata mı yapıyordu?
