Alin' in anlatımı...
Gizem beni karşılamaya gelmişti. Görür görmez birbirimize sımsıkı sarıldık. Onu bu kadar özlediğimin farkında bile değildim. Çok uzun zaman geçmemişti ama yine de insan özlem duyuyordu. Yorgun olduğumu söyleyerek valizimi elimden aldı. Zaten ağır değildi. Ajan olarak eşyalarımız çok olmazdı ki fazla kıyafet bile almamıştım yanıma. Nasılsa iş dışında bir hayatım yoktu. Gizem 'in arabasına geçtik. Evi limana fazla uzak değildi. Yaklaşık on beş dakika içerisinde ulaşım sağlanıyordu. Gizem'in tam karşı dairesi benim için kiralanmıştı. Her zamanki gibi eşyalıydı. İhtiyacımız olan her şey alınıyordu. Zaten hayatımız göçebeydi. Paramla kendime ev almıştım, ev sahibi olmak, bir evin kendi zevkine göre dizayn edilmesi güzeldi ama bizim hayatımız için lükstü. Fazla kalamıyorduk
