ÜÇ AY SONRA
Yiğit
Kahvemi alıp balkona çıktım iş yerinde. Başlamıştım çalışmaya, iyi de gidiyordu işle ilgili olan kısım. Alışmıştım, ortam çok güzeldi, insanlar çok pozitif ve rahattı. Her konuda yardımcı oluyorlardı bana. Doğa da aynı şekilde ilgileniyordu ama onunla ilgili tam olarak çözemediğim garip bir durum vardı. Ne zaman konusu açılsa, bizim bölümdekiler yorum yapmıyor hatta konuyu hiç uzatmadan kapatmama neden oluyorlardı. Aklıma takılıyordu ama biraz daha gözlemlemeye bıraktım.
Bu üç ay içinde olanlar, hatırlamak bile istemediğim kadar kötüydü. İnsanın düşününce bile ruhunu üşüten bunca şeyi yaşamış olduğum için gerçekten çok yorgundum. Hepimiz gibi.
Ayaz’la Elçin eve taşındıktan sonra daha neşeli olduk hepimiz. Evde yeni ve henüz tanıdığımız birinin olması çok iyi gel
