BÖLÜM 82

1156 Kelimeler

Setenay Yiğit uyandıktan sonra hastaneye gitmedim bir daha. Beril teyze ona destek olmamı istediğini söyleyince kalmak için bahanem olmuştu ama o uyandığına göre kalmak ve beklemek için kimseye açıklayabileceğim bir sebep bulunmuyordu. Aybars abimle yaptığımız o konuşmadan sonra kendimi daha iyi hissetmeye başlamıştım ama onun bana karşı gösterdiği samimiyeti de suiistimal etmeli hiç istemiyordum gerçekten. Çünkü bana karşı beklediğimin çok üzerine bir anlayış ve yakınlık göstermişti. Onun bu yakınlığını da kaybetmekten korkuyordum. Hastaneye gitmememin dışında, Yiğit eve çıkınca da gitmedim. Gülay teyze bile gitmişti görmeye ama ben gitmedim. Her seferinde, her teklif ettiklerinde bir bahane buldum ve eve kaldım. Artık annem de anladı muhtemelen sonunda ve ne kendi ısrar etti ne de bir

Yeni kullanıcılar için ücretsiz okuma
Uygulamayı indirmek için tara
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Yazar
  • chap_listİçindekiler
  • likeEKLE