İyi okumalar bebişler🐣🫠
Dicle'den devam.
Adar ve Baran gidince bizde Duygu ile birlikte eve gitmek üzere yola çıktık. İçimde kocaman bir boşluk vardı. Şimdiden kocamı çok özlemiştim. İnşallah bir an önce işlerini halledip gelir. Duygu'ya dönüp baktığımda ise onunda suratı asıktı. O da şimdiden özledi Baranı eminim.
- Duygu.
- Efendim canım.
- Bakıyorum da suratın beş karış.
- Senin gibi. Senin de öyle çünkü.
- Haklısın evet. Ben şimdiden çok özledim kocamı Duygu.
- Kıyamam ben sana ya. Bende çok özledim Dicle. Ne olacak bizim bu halimiz?
- Ah bir bilsem. Neyse bu konuya girersek çıkamayız en iyisi düşünmemek nasıl olacak bilmiyorum ama.
- Öyle evet haklısın.
- Vay be Duygu hanım hâlâ şaşkınım. Ne ara oldu nasıl oldu şimdi detaylı bir şekilde anlatıyorsun bana.
- Ayy
