42. Bölüm
"Ben yanlış duymuyorum , değil mi ? " dedim .
Ayaklarımın bağı çözülmüştü , yere düşecek gibi olduğum an bir tutunma ihtiyacı hissettim . Tam o sırada , tam arkamda duran Yalın 'ın beni tuttuğunu fark ettim . Bir çınar ağacı gibi sağlamdı , ancak onun da aynı benim gibi şaşkın olduğunu hissedebiliyordum . Gerçi hepimiz kapının ağzında , yankılanan o ses yüzünden donakalmıştık .
Yanlış duymamıştım , değil mi ? Yanlış olamazdı . İçimde kıpır kıpır kıpırdayan özlem , sevinç, hepsi bir ağızdan haykırıyordu . Düşüncelerimi bölen Halil Hoca oldu . İçimde fırtınalar estiren duyguları bir anlığına rafa kaldırıp ona odaklandım .
"Bu taraftan , çocuklar ," dedi Halil Hoca .
Hepimiz onu takip ettik . Sessiz ve sakin adımlarla ilerliyorduk . Açık bir kapının önünde durduğumuzda , odanın
