Gözlerimi açtığımda başımda gözyaşları eşliğinde beni izliyordu, neler olduğunu hatırlamıyordum; en son bir odanın olduğu yere gelmiştik ve ben adımımı attığım anda her şey birden kararmıştı ondan sonrası yoktu. O kadar çok uykum vardı ki gözlerimi kapattığımda aralıksız iki gün uyuyacağıma emindim ama şu an bunun sırası değildi. Başımda bana gözyaşları içinde kalmış bir şekilde bakan bu kadına ne olmuştu böyle? Hızlıca üzerime örtülen örtüyü çekerek oturmaya çalıştım ama o anda bir çift el durdurdu “Çok yorgunsun Roselin, kalkma dinlen.” Söyledikleri ile tekrar yatma pozisyonuma dönsem de merak ettiğim o kadar çok şey vardı ki bu yüzden uyumama engel oluyorlardı. “ ben iyiyim, lütfen artık anlatır mısın burası neresi? Sen kimsin? Nasıl duvarlarda dolabiliyorsun? Beni nasıl tanıyorsun? Sen
