Yazarın anlatımıyla
Gördüğü görüntüyle Mert ölüm korkusuna kapılırken, Akın gözlerini yavaşça açıp, kapıya doğru bakmıştı. Nihayet bu esaret sona eriyordu demek diye içi rahatlasa da, Ateş Beyin ona inanacağını ümit ediyordu.
Su öylece kalakalmış, bütün bunların bir kabus olmasını diliyordu. Ateş'in göğsü hızla inip kalkıyordu. Bir an öfkeyle ilerleyip Mert'in yakalarını tuttuğu gibi kafasını, Mert'in suratına gömdü.
Ne Mert'in adamları, ne de Alp ile Kıvanç müdahale ediyordu. Bu aile içi bir olaydı. Yanlış bir hamle herkesi canından edebilirdi. Su ağlıyordu. Kıvanç ve Alp onu aralarına alarak, sakinleşmesini sağlamaya çalıştılar.
Aldığı darbe ile Mert, olduğu yerde sendeledi. Burnundan akan kan, yüzünü kana bulamıştı. Ateş öfkeyle kavruluyor, bunu asla sindiremiyordu. Bir yumruk atıp
