Ali
Çalan telefonumun sesine uyandım. Elimi uzatıp içimden küfrederek aldım telefonu ve açtım, Alp’ti arayan.
“Alo?” dedim uykulu ve sinirli bir halde.
“Ali hemen görüşmemiz lazım” derken sesi oldukça ciddi geliyordu, Alp’e göre fazla ciddi…
“Oğlum gündüzler çuvala mı girdi?” diye sorarken Sinemis de gözlerini açtı.
“Hayatım kim o?” diye sorunca, tam cevap verecekken Alp konuştu:
“Benim olduğumu söyleme, onun duymaması lazım”
Kafam karıştı bir anda, ne olduğunu öğrenmeden Sinemis’e söylememeye karar verdim.
“Önemli bir şey değil canım, işle ilgili, sen uyu” deyip yataktan çıktım ve salona geçtim.
“Abi nedir bu kadar önemli olan, Sinemis’in duymasını bile istemediğin şey nedir?”
“Gelmen lazım”
“Nereye?”
“Bizim mekâna”
“Bu saatte mi?”
“Ali lütfen” dedi ağlamaklı bir sesle.
