Bölüm 18: Sabaha Karşı, Söz ve Sükût
Devran'ın pencerenin yanındaki sedire uzanmasıyla odadaki gerginlik biraz olsun dağılmıştı. Ama bu, bir ateşkes değil, daha çok iki düşman ordusunun geceyi gözleyerek bekleyişi gibiydi. Kandilin titrek ışığı, duvarda iki ayrı gölge oluşturuyordu; biri pencerenin yanında uzanan erkeğe, diğeri yatağın kenarında pıhtılaşmış gibi oturan kadına ait.
Sahra, Devran'ın sırtını izliyordu. Omuzlarının genişliği, boynunun sert çizgisi... Hepsi bu dağın yükünü taşıyor gibiydi. Bir an, içinde garip bir acıma hissi uyandı, ama hemen bastırdı. "O kurban değil," diye fısıldadı kendi kendine. "O, bu düzenin ta kendisi."
Dışarıdan nöbetçilerin sesleri geliyordu. Uzak, boğuk bir kahkaha. Sanki dünyada hâlâ gülebilen insanlar vardı. Sahra bunu duyunca içi burkuldu. Nas
