Bir hafta içinde kimseden istifa sesi çıkmamıştı. Herkes olabildiğince çok ve özverili çalışıyordu. Hızla toparlanma sürecine girmiştik ve artık benim de keyfim biraz düzelmişti. Eve daha erken gidip oğlumla daha çok vakit geçiriyordum.
Pazar günü Bayan Forgan’a verdiğim kahve ve sohbet sözünü gerçekleştirmek için onu dışarı davet ettim. Dariel’i de alıp bir alışveriş merkezine gittik. Önce biraz dolaşıp ihtiyacımız olan şeyleri aldık. Bayan Forgan’a da zorla kabul ettirdiğim birkaç hediye aldım. Sonunda bir kafeteryada oturduk ve kahve söyledik. Artık sohbet edebilirdik.
“Bayan Forgan, size nasıl anlatabilirim bilmiyorum ama yıllardır tanıyor gibiyim sizi. Sanki hep birlikteydik. Sizi ilk gördüğüm an böyle hissettim. Ve bizimle olmanızı istedim.
“Teşekkür ederim. İnanın ben de sizinley
