Evin içinde büyük bir koşturmaca vardı. Herkes akşam gelecek misafirler için hazırlık yapıyordu. Rüya ise Tuğrul ile ayak altında dolaşmamak için bir köşede kağıtlarla kuşlar, kurbağalar yapıyorlardı. Kağıtlarla uğraştıkça Rüya yapabildiği tek şeyin kurbağa olmadığını anlamıştı. Parmakları kendiliğinden hareket ediyordu ve birçok şekil yapabiliyordu. Tabii bu durum en çok Tuğrul’u sevindirmişti. Sürekli farklı şekiller yapmasını istiyordu.
Zenan konağa geldiğinde Beyza ikilinin olduğu yeri gösterdi. ‘’Merhaba.’’ diyerek yanlarına yaklaştı.
‘’Merhaba.’’ dedi Rüya da.
‘’Bugün nasılsın Rüyacığım.’’
‘’Henüz karartılar gelmedi, sesler de duymadım.’’
Zenan sedirin üzerine onlar gibi oturup ortadaki çeşitli şekillerde katlanmış renkli kağıtlara baktı. ‘’Origami mi yapıyorsun? Çok güzeller.’’
