Esma kulağına ilişen kısık sesli küfürle gözlerini kocaman açtı.
Beş yıllık kocasını ilk kez kontrolünü kaybetmiş görmüyordu. İlk tanıdığı zamanlar da kolundaki serumları sökmeye çalışır, başaramadıkça da ağzını bozardı zaman zaman. Kaderinde serumlarla mücadele etmek vardı demek.
Dudaklarından biranda kurtulan kıkırtısı kocasının kulağına da gitmişti. Öfkeyle çattığı kaşlarının altıdan ateş eder gibi baktı , hala yatağın üzerinde oturup haline gülen kadına.
“ Gerçekten gülüyor musun! Beni baştan çıkardın, şimdi de gülüyor musun!”
Gözü dünmüştü sanki, bir çırpıda doğrulup kolundaki serumu acısına aldırmadan sökmeye çalışırken kadın yataktan fırlayıp ellerini tuttu.
“Dur, dur ne yapıyorsun. Canın yanacak, azıcık kalmış zaten, birazdan ben çıkarırım. “
Adamın onu dinlemeye hiç niyeti
