Mihra’dan
Çocuklar tarafından yere düşüp başımı vurdum. Ama şans bana güldü sonunda, ben onları ararken onlar beni buldu. Adı Yaren olan “Bizim ev.” dedi. Emine dediği sanırım bir yakını veya çalışanı olabilir diye düşünürken annesi çıktı. Yolda sorular sordular, tam bilmediğim için anlamamış gibi yaptım. Şimdi evdeyiz. Yaşlı pamuk yüzlü bir teyze ve benim yaşlarımda üç kadın ile Emine teyzenin ve Yaren’in gelmesini bekledim.
“Kızım, kimsin, kimlerdensin, az de hele?” diye teyze yanıma oturdu.
“Ben Emine Hanım’ı arıyorum. Onunla konuşmam gereken önemli bir konu var, bir emaneti var, onu vereceğim.”
“Emine benim gelinim kızım...” derken Yaren ve annesi kapıdan girdi. Kadın bana pek iyi bakmıyordu. Kapıdan içeriye girdiklerinde sadece gidip sarılmak istedim. İçimdeki heyecan, merak, anne
