Kısa bir sessizlik anı bana bir saat gibi uzun geldikten sonra Serhan,
‘’Kabul ediyorum.’’ dediğinde duyduğum şeye inanamayarak yüzüne şaşkın şaşkın baktım.
‘’Anlamadım?’’ dedim şaşkınlığım devam ederken. Oysa o bana sakince bakıyordu.
‘’Evlilik teklifini kabul ediyorum dedim.’’ Ağzım hafif aralıktı ve toparlanıp,
‘’Dalga geçmiyorsun değil mi?’’ dedim. Kafasını iki yana salladı ve alt dudağını hafifçe öne uzatıp omuz silkti.
‘’Hayır, gayet ciddiyim. Bu ikimiz için de iyi bir kaçış olabilir.’’ Gözlerim şüpheyle kısıldı.
‘’Sen neyden kaçacaksın ki?’’
‘’Bilirsin işte bizimkiler de artık evlenip onlara torun verme vaktimin geldiğini düşünüyor ve sürekli bana birilerini bulmaya çalışıyorlar. Fakat ben şuan gerçek bir evliliğe çok da hazır hissetmiyorum. Özgürlüğümden vazgeçmek için erken
