Şenay sağ yanağına sıçrayan kan damlaları ve kulağının dibinde patlayan mermi yüzünden bilincini kaybedip yere yığılırken Alp hissettiği büyük rahatlama ile dizlerinin üzerine çöktü. O kadar rahatlamış, mutlu olmuştu ki, yalnız olsa ağlayabilirdi. Kolları yanlarına ağır bir külçeymiş gibi düşerken kafasını kaldırıp Revşen`e baktı.
“Niye vurdun?” diye sordu. Sesi boğuk ve kesik kesikti. Revşen diğer korumalara inleyerek yerde yatan adamı taşımalarını işaret ederken adamın sorusunu da yanıtlamıştı.
“Sevgilinin göğsüne dokunuyordu.”
Duyduğu cevaptan sonra öfkesi canlanan adam diz çöktüğü yerden kalktı ve bayılmış bir şekilde diğer korumanın kollarında kalan kadına doğru koştu. Bilinçsiz yatan bedenini adamdan sertçe çekerken bakışlarıyla öfke saçmayı da ihmal etmedi. Kadın kucağında yen
