Ali’ye olan hislerim gün geçtikçe daha da karmaşık ve derin bir hal alıyordu. Yanında her şey daha anlamlı ve güzel geliyordu; ama bu duygular içimde bir sır gibi büyüyor, anlatmak isteyip de anlatamadığım için ağırlaşıyordu. Sonunda, kendimi daha fazla tutamayıp içimdekileri Aslı Hanım’a anlatmaya karar verdim. Henüz ona “anne” demeye tam olarak hazır değilmiş gibi hissetsem de, Ali’ye duyduğum hisleri paylaşabileceğim en güvenli kişinin o olduğunu biliyordum.
Bir akşam, hep birlikte akşam yemeğimizi yemiştik. Evde sakin bir sessizlik hâkimdi. Annem mutfakta çayları hazırlarken, o anı kaçırmamak için kendime cesaret verdim. Elim kalbimde, yanına gidip çay tepsisini almasına yardım ederken ona hafifçe seslendim.
"Aslı Hanım," dedim, sesim biraz titreyerek, "sizinle bir şey konuşmak istiy
