Kıpkırmızı güllerin olduğu bahçenin ortasındaydım üzerimde beyaz bir elbise ile bulunduğum yerin tam olarak neresi olduğunu anlamaya çalışıyordum. Tanıdık bir yerdi burası ama bir türlü çıkaramıyordum. Düz taşlardan oluşan yolu izleyip etrafımda tanıdık birilerine raslamaya çalışıyordum bildiğim bir yer ve bir o kadarda yabancıydım. Etrafta ki her şey o kadar güzeldi ki, kırmızı gülerden yayılan koku renk renk çiçek ağaçlarının kokusu ile harmanlanıp eşsiz bir koku yayıyordu etrafa. Işk üzmeleri kırılıp gökkuşağı renklerini oluşturarak renk cümbüşünün içinde kayboluyordu. Evi neredeydi, gözükmüyordu evin bile kaybolabileceği kadar büyük. Ağaçlıkların arasında dolaşırken, küçük bir şelalenin aktığı ve o şelaleden yayılan bir koku vardı bu bahçeye hayat veren. Nehir bu kadar güzel kokar mıyd
