"Efendim Selçuk."dedi Aras yüzüme doğru eğilerek. Telefonla konuşurken niye bana bakıyordu ki? "Biliyorum."dedi Aras ve yine telefonu dinlemeye başladı. Gözlerimin içine baka baka konuşması çok tuhaftı.Beni niye burda tutuyordu ki? Ben niye o beni burda tutuyor diye burda duruyodum? Gitmek için hareket ettiğimde elini belime koyup sıkıca tuttu beni. "Her neyse şu anda işim var. Yarın kontrol edip bana haber verirsin."dedi Aras ve karşı tarafın cevabını beklemeden telefonu kapattı. Şu an işi mi vardı? Doğru beni sinir etmek. Telefonu yatağa attı. Bu sırada hâlâ bakışları gözlerimdeydi. İnatla bende ona bakıyordum. "Gelelim sana küçük."dedi Aras nefesi yüzüme çarparken. Adamın kafada sorun var. Adımı öğrenemedi bir türlü!
"Bana gelmenizi gerektirecek bir konu yok Aras Bey. Telefonu alıp gid
