Yüzüne durup dururken mi yerleşmişti bu gülümseme yoksa her şeyin sorumlusu bugün müydü? Birlikte kahvaltı yaptıkları o deniz kenarı lokanta da, iştahla yemek yiyen adamın kendi gibi olmayı biraz abartıp parmakları ile tuttuğu köy peynirini tadına baksın diye ağzına vermesinden miydi sırıtıp durması? İstanbul denildiğinde akla ilk gelen boğaz manzarasında anlattığı İstanbul hikayelerinde saklı esprilerden mi yoksa? Yan yana kim olduklarını, nasıl bir araya geldiklerini unutup sıradan bir tanışıklığın iki arkadaşı gibi zaman geçirişlerinde miydi? Murat'ın görünüşünde ki sertliğe saklanmış uysal adam mıydı yoksa içine su serpen? Şimdi, mutfağa açılan bahçede herkesin odalarına çekildiği saatte yukarıda onun da bugün için mutluluk taşıyıp taşımadığını merak ederken kendine biraz kızsa da, bir
