Murat, Deniz'in uykuya teslim yatağının baş ucunda onu izlerken gözlerini ondan alamamak denen şeyin gafletinin peşine düşme zahmetine girmiyordu. Düzenli nefes alış verişleri ile o odada bir hayat olduğunu gözlerinin önüne seren Deniz, uyku da gerçekte olduğunun tersine sessiz ve uslu oluşu içinde harekete neden oluyordu. Elbette kadın dediğin uslu, itaatkar ama mutlak surette kocasının sözünden çıkmayan biri olacaktı. Düşündüklerine gülümserken her geçen gün annesi ve babasına benzediğini fark etti. Geçen bir ay içinde, sadece kırdığı ve kırmaktan öte hiç bir şey yapmadığı bu alaycı farenin kendinden nefret ettiği açıktı. Hayata dair zorunlulukları, ailesinin maddi manevi yaşadığı güçlükler onu fedakar bir kız çocuğu olarak yanında tutuyordu. Başka da sebebi olamazdı, kıza söyledikleri v
