Cenk’ten her şey gerçekten de fazlasıyla hızlı ilerliyordu. Önce kokusu… Sonra rüyalarımda duyduğum o ses… Ardından zindan… Ve şimdi arkadaşlarımın anlattığı sürü, alfa… Bir de Alfa ile Ay Tanrıçası tarafından birbirimize bağlandığımız gerçeği… O benim diğer yarımdı. Bunu açıklamak için fazla kelimeye gerek yoktu; içimde biliyordum. Onun kadar güçlüydüm, o da benim kadar.
Cenk, akşam yemeği için beni ailesiyle tanıştıracağını söylediğinde hazırlık yapmak için odasına geçti. Ben ise kanepenin üzerine oturmuş, aklım hâlâ zindanda bıraktığım arkadaşlarımdaydı. Ben oradan kurtulmuştum ama onlar hâlâ aynı karanlığın içindeydi. Bu düşünce bile içimde koca bir ağırlık oluşturuyordu.
Bir süre başımı dizlerime yaslayıp derin nefesler aldım. Sonra yumuşak adımlarla yanıma gelen Lia’yı fark ettim.
