Düşüyorum baba, ellerinle kazdığın kuyuya her geçen gün, biraz daha derine düşüyorum. Tutunacak hiçbir şeyim de kalmadı. Bir umudum vardı o da kül oldu. Artık yapayalnız ve kimsesizim, hep olduğu gibi.
"Küçük kız iyi misin?" Arkamda kısa bir hareketlilikten sonra saçıma dokunan el ile hızla başımı yastıktan kaldırıp, "Dokunma!" diye çıkıştım. "Saçlarıma dokunma," dedim tekrarlayarak. "Canım acıyor."
"Özür dilerim." Mert ürkek bir şekilde bana yaklaştığında kollarını bedenime sarıp, "Amcanlar gayet iyi, Demir sana oyun oynamış." Diye fısıldadı.
Duyduklarım karşısında gözlerim kocaman açıldı. Ne yani o evde kimse yok muydu? Boş evi mi taratmıştı? Sinirlerim bozulmuştu. Ben, ben onları öldürdü sandım. Öldü sandım. Ciğerlerimi havayla doldururken, derin bir, "Oh." Çekip ağlamaya başladım. B
