LAÇİN
Bu adam ne dediğini ya farkında değildi ya da karaktarinde bir çürüklük var. Bana nasıl bunları söylerdi. Beni tanımıyordu bile. Babamla alakalı benim dahi bilmediklerimi öğrendiğine göre eli kolu uzundu. Belindeki silahtan, peşinde ki orduyu amdıran adamlardan, yaşadığı evden, giydiği kıyafetlerden gücü zaten belli oluyordu. Birde yüzüne yerleştirdiği o buz gibi gülüş ben ne dersem o hissini veriyordu insana. Bana kalırsa o korkunç bakışlarla bir insanı herhangi bir alet kullanmaya gerek kalmadan dahi öldürebilirdi.
Beni karşısında aciz kılan ise annemdi. Annemin bu adamın evinde işe başlamış olması tesadüfün en boktan olanıydı. Yoksa ben ona gösterirdim fahişeyi. Babamın yaptığı şerefsizliğe ise diyecek söz bulamıyordum. ne zamandır sessiz olmasının sebebi demek ki buymuş. Bir b
