Arda Hancıoğlu
“Gül Çiçek” sesim o kadar kısıktı ki ben bile zor duymuştum. Şerefsiz! “A-Arda... d-dikkat et” Gülümün sesi o kadar titrek ve çaresiz çıkmıştı ki... hayatımda hiç bu kadar ne yapacağımı bilemez hale gelmemiştim. Kimse bunu yapmaya cesaret edememişti. Şimdi ise o ağa bozuntusunun saçma takıntısı yüzünden Gül Çiçek tehlikeye girmişti.
“B-Beni kurtar Arda!” Gül ağlayarak benden yardım isterken elim kapının kolunda donup kalmıştı, derin bir nefes aldım ve sakinliğimi korumaya çalışarak cevap verdim “Gül, sakin ol bir yolunu bulacağım ve seni oradan alacağım” sessiz ağlayışlarını duyuyordum, bu beni daha da hırslandırıyor ve Adarı nasıl öldüreceğim hakkında dehşet senaryolar kurduyordu.
Gül bir masanın üzerinde yatırılmış ama bedeninin yarısı koli bandı ile masaya sabitlenmişt
