Sanki hayatımda ilk defa mutluluğu yaşıyorum. Sevgi ne güzel şeymiş. Bir bakış bile insanın ruhuna dokunup mutlu olmasına yetiyormuş.
Sanki içimde, yıllardır kapalı duran bir pencere ilk kez aralanmış gibiydi… İçime dolan mutluluk, ruhuma işliyordu. Kalbimdeki sıkıntılar gitmiş, hafiflemişti. Sanki yürümüyordum da bir bulutun üstünde süzülüyordum.
Sevgi... meğer ne kıymetli bir şeymiş. Bir bakış yetiyormuş insana. İçini ısıtan, kalbine dokunan, suskun yanlarını konuşturan o bir bakış…
Göz göze gelince, zaman yavaşlıyor, o anı hissediyordum. Dünya birkaç saniyeliğine dönmeyi bırakıyordu. O an sadece onun gözlerindeki ışık kalıyordu geriye.
Mutluluğun ne demek olduğunu nihayet anladım. Sanki hayat, birbirimize açılmamızla birlikte yeniden yazıldı içimde. Ve ilk defa, Duygu'nun yanında g
