bc

King X King เกิดใหม่เป็นองค์รัชทายาทลำดับสุดท้าย

book_age12+
397
FOLLOW
1.7K
READ
adventure
revenge
time-travel
fairy
witty
demon
realistic earth
dragons
war
knight
like
intro-logo
Blurb

ราชาบาฮามุทลำดับที่ 1 ผู้ที่ได้รับความไว้วางใจจากผู้คนรอบตัวมากมายในเรื่องการบริหารบ้านเมื่อง แล้วก็เรื่องของการทำสงครามเองก็นำทัพบุกตลอดจนสามารถรวมโลกให้เป็น 1 ได้ และเขาได้จบชีวิตลงด้วยวัยชราที่ไม่สามารถหลักหนีได้

แต่ก่อนที่เขากำลังจะตายอยู่นั้น สิ่งที่เขากำลังเสียใจที่สุดก็คือ ' การใช้ชีวิต ' เพราะเท่าที่จำความได้เขาก็ต้องต่อสู้ แล้วก็คอยช่วยผู้คนมากมายโดยไม่ได้ทำตามสิ่งที่ตัวเองต้องการเลยสักอย่างเดียว

' เห้อ~ ถ้าชาติหน้ามีจริงก็ขอเกิดเป็นคนธรรมดาที่สามารถใช้ชีวิตได้อย่างอิสละด้วยเถอะ! ' นี่เป็นสิ่งที่ราชาบาฮามุทคิดก่อนที่ตัวเองจะสิ้นใจไป แต่! หลังจากที่คิดว่าตัวเองตายแล้ว เขากับได้ยินเสียงที่ไม่น่าจะได้ยินร้องอกมา ' อุแว้! อุแว้! อุแว้! '

" โอ้ว โอ้ว.... องค์ชายทรงฝันร้ายสินะคะ ไม่เป็นอะไรนะคะ เวโนริก้า อยู่นี่แล้ว "

ผู้หญิงคนนี้เป็นใครกันมาเรียกเราว่าองค์ชายด้วย ไมสิ!!! เธออาจจะเรียกคนอื่นก็ได้เธออาจจะเป็นพวกเทพหลังความตายที่หนังสือได้เขียนเอาไว้ เห้อ~ ขนาดเทพโลกหลังความตายยังเรียกเราว่าองค์ชายเลยเหรอเนี่ย แต่เทพหลังความตายที่ชื่อ เวโรนิก้า เราก็ไม่เคยได้ยินเลยแหะ? แต่ก็ช่างเถอะตอนนี้เราก็ตายไปแล้วมันจะยังไงก็ได้!!!-

อุแว้! อุแว้! อุแว้!

อะไรกันนี้เราไ้ด้ยินเสียงทารกร้องด้วยเหรอ ในขณะที่อีกชีวิตดับก็มีอีกชีวิตเกิดสินะ แต่ยังไงก็ขอให้เจ้าอย่าไปเกิดในครอบครัวการเมือง หรือครอบครัวชชั้นสูงเลยเพราะชีวิตมันน่าเบื่อมากขอให้โชคดีนะเด็กน้อย.... เอ่ะ!!! เดียวก่อนนะ ความอบอุ่น! องค์ชาย! เสียงของเด็กทารก!

chap-preview
Free preview
ตอนที่ 1 กำเนิดใหม่
" องค์ราชา! องค์ราชา!!! องค์ราชา!!! " เสียงของชายรูปร่างใหญ่สวมชุดเกราะสีทองอยู่เต็มร่างกาย กำลังตะโกนออกมาขณะที่ผมกำลังนอนอยู่บนเตียงด้วยน้ำเสียงที่ดังมาก พร้อมกับสีหน้าที่กำลังเศร้าอยู่ เห้อ~ จะตะโกนให้มันหนวกหูทำไมยังไงทุกคนก็ต้องเป็นแบบนี้อยู่แล้ว ผมคิดขณะที่กำลังมองชายที่กำลังเกาะด้านข้างเตียงของผม ซึ่งคนที่เกราะด้านข้างเตียงของผมตอนนี้ก็คือ เดวิส บาร์ลอน บาฮามุท เป็นลูกชายลำดับที่ 1 ของผมเอง เขากำลังร้องไห้พร้อมกับตะโกนออกมาด้วยความเศร้าอยู่ ตามจริงการเป็นราชา แล้วได้ตายโดยการแก่ตายแบบนี้นบว่าเป็นเรื่องที่ยากมาก เพราะมันฟันฝ่าเรื่องต่างๆ อย่างมากมาย เช่น สงคราม,การรอบปลงพระชน,การชิงบัลลังค์จากญาตหรือลูก และยังมีเรื่องอื่นๆ อีกมากมาย แต่ผมก็สามารถรอดจากเรื่องพวกนั้นมาได้หมดจนตอนนี้อายุ 101 ปี แต่สุดท้ายก็ต้องมาตายกับเรื่องของร่างกายที่ชราภาพอยู่ดี " ท่านพ่ออย่ารีบจากข้าไปตอนนี้นะครับ " เดวิสที่กำลังเกราะเตียงอยู่พูดออกมา แล้วก็เอื้อมมือทั้งสองข้างของเขามาแตะที่มือซ้ายของผมด้วยความนุ่มนวล " ข้าพอแล้วละ- การเป็นราชาให้กับประเทศนี้มันช่างเหนื่อยเหลือเกิน " ผมพูดพร้อมกับส่ายหน้าไปมาอย่างช้าๆ เหมือนกับคนที่กำลังจะหมดแรง แล้วเดวิชที่กำลังนั่งร้องอยู่ก็พูดออกมาด้วยน้ำเสียงตั้งมั่นแบบสุดๆ " ไม่นะท่านพ่อ! สุดยอดราชาอย่างท่านจะมาสิ้นพระชนม์แบบนี้ได้ยังไง " เหอะ! สุดยอดราชาสินะ! มันก็เป็นแบบนี้แหละเพราะคำบ้าบ่อนี่แหละที่ทำให้เรารู้สึกว่าการใช้ชีวิตของเรามันไม่คุ้มเอาสะเลย ประชาชนบ้างละ เพื่อประเทศบ้างละ เราใช้ข้ออ้างพวกนี้ตลอดกับเรื่องที่เราทำ สุดท้ายก็ไม่ได้ทำตามความฝันที่ตัวเองตั้งเอาไว้ เจ็บ!!! ในระห่างที่ผมคิดอยู่ผมก็รู้สึกเจ็บที่หน้าอกขึ้นมา ความเจ็บที่ผมรู้สึกอยู่ตอนนี้เรียกได้เลยว่ามันรู้สึกเจ็บกว่าโดนดาบแทงทะลุร่างกายในสนามรบสะอีก แต่เมื่อผมตั้งสติได้ก็รู้ทันทีว่าสิ่งที่รู้สึกอยู่ตอนนี้มันคืออะไร นี่สินะ! สิ่งที่เรียกว่าความรู้สึกก่อนตาย ในที่สุดเวลาของเรามันก็มาถึงถึงตอนนี้จะเจ็บแต่ก็รู้ถึงความอบอุ่นจากผ้าห่มที่อยู่รอบตัวได้เลย หึ! ความตายมันก็ไม่ได้น่ากลัวเท่า- " โอ้ว โอ้ว.... องค์ชายทรงฝันร้ายสินะคะ ไม่เป็นอะไรนะคะ เวโนริก้า อยู่นี่แล้ว " ผู้หญิงคนนี้เป็นใครกันมาเรียกเราว่าองค์ชายด้วย ไมสิ!!! เธออาจจะเรียกคนอื่นก็ได้เธออาจจะเป็นพวกเทพหลังความตายที่หนังสือได้เขียนเอาไว้ เห้อ~ ขนาดเทพโลกหลังความตายยังเรียกเราว่าองค์ชายเลยเหรอเนี่ย แต่เทพหลังความตายที่ชื่อ เวโรนิก้า เราก็ไม่เคยได้ยินเลยแหะ? แต่ก็ช่างเถอะ ตอนนี้เราก็ตายไปแล้วมันจะยังไงก็ได้!!!- อุแว้! อุแว้! อุแว้! อะไรกันนี้เราไ้ด้ยินเสียงทารกร้องด้วยเหรอ ในขณะที่อีกชีวิตดับก็มีอีกชีวิตเกิดสินะ แต่ยังไงก็ขอให้เจ้าอย่าไปเกิดในครอบครัวการเมือง หรือครอบครัวชชั้นสูงเลย เพราะชีวิตมันน่าเบื่อมากขอให้โชคดีนะเด็กน้อย.... เอ่ะ!!! เดียวก่อนนะ ความอบอุ่น! องค์ชาย! เสียงของเด็กทารก! แถมตอนนี้เรารู้สึกเหมือนกับว่ากำลังโดนอุ้มแบบสมัยเป็นเด็กไม่มีผิด ตัวผมที่รู้สึกถึงความผิดปกติขึ้นมาก็ค่อยๆ เปิดเปลือกตาทั้งสองที่รู้สึกว่ามันเปิดออกจากกันยากมาก เรียกได้ว่าแค่พยามลืมตาตอนนี้มันหนักยิ่งกว่าผมวิ่ง 10 กิโลเมตรสะอีก เอ่ะ!!! นี่มันหมายความว่ายังไงกันเนี่ย ตัวผมที่ลืมตาตื่นขึ้นมาก็เจอกับผู้หญิงสวมเสื้อเมดรับใช้ที่ผมเห็นอยู่เป็นประจำที่เป็นสีดำสลับขาวที่เห็นในวังจนชิ้นตา เธอเป็นผู้หญิงตาสีฟ้าผมสีเหลืองหยิกลอนสวยงานความยาวของผมก็อยู่ประมาณครึ่งของหลังได้ แววตาทั้งสองกลมโต ใบหน้าเรียวสวยงาน และสีผิวก็เป็นสีขาวสะอาดราวกับว่ามันเป็นสีของหิมะไม่มีผิด แต่ก็มีสีของเลือดฟาดแดงหน่อยๆ ปรากฏออกมาให้เห็นบนผิวของเธอ " โอ้ว โอ้ว.... ตื่นแล้วเหรอคะ หม่อนฉันเวโรนิก้าจะอยู่เป็นเพื่อนท่านตลอดทั้งคืนเองนะคะ องค์ชาย " ผู้หญิงที่กำลังอุ่มผมอยู่พูดออกมาด้วยสีหน้ายิ้มแย้มแบบสดใส และโยกผมไปมาในอ้อมกอดของเธอต่อหลังที่พูดจบอย่างช้าๆ อื้ม~ สบายจัง... ไม่ได้มีคนอุ้มแล้วทำแบบี้ตั้งแต่สมัยเด็กๆ สบายกับผีนะสิ!!!! นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันทำไมเราถึงมาอยู่ที่นี่ เราต้องตายไปแล้วไม่ใช่เหรอ? แล้วที่นี้มันที่ไหน? แล้วยังมีเมดมาอุ้มอยู่แบบนี้อีก? ในหัวของมตอนนี้มีเรื่องสงสัยอยู่เต็มไปหมด และแปลกใจอยู่มากมายแต่ตอนนี้มี 1 สิ่ง ที่สามารถยืนยันได้ และไ่ม่รู้ว่าพระเจ้าเล่นตลกอะไรเพราะเรื่องที่ผมสามารถยืนยันได้อย่างแน่นอนในตอนนี้ก็คือ ผมอยู่ในร่างของเด็กที่ได้ชื่อว่าเป็น..... องค์ชาย!!!!!

editor-pick
Dreame-Editor's pick

bc

Primeval period.อาถรรพ์โลกล้านปี

read
1K
bc

ผู้เล่นเอาชีวิตรอด

read
1K
bc

บุตรเขยเด่นพิเศษ

read
23.2K
bc

ระบบสร้างผู้กล้า

read
1K
bc

King! เกิดใหม่อีกครั้งกับการแย่งชิง

read
1K
bc

เกาทัณฑ์ เงาจันทร์ จูบ

read
1K
bc

เทพมารตกสวรรค์

read
1.1K

Scan code to download app

download_iosApp Store
google icon
Google Play
Facebook