Agent Nightmare

Tanging ang pag-tap lamang ng daliri ng dalaga ang naririnig sa buong silid, wala siyang ibang magawa kung hindi iyon lamang dahil sa posas na nakalagay sa kamay niya. Bagot na bagot na rin siya sa kinauupuan niya dahil medyo kanina pa siya naghihintay sa interrogation room. Hindi niya rin maiwasang mapatingin sa one way mirror na meron ang silid dahil alam niyang may mga taong nanonood sa kanya sa likod nun. Biglang bumukas ang pinto kaya napaangat siya ng tingin. Isang matipunong lalaki na nakasuot ng suit ang pumasok sa loob at ayon sa pananamit niya ay mukhang isa siyang detective.  Kilala ko siya. Labis na nagulat ang dalaga nang umupo ang lalaki sa tapat niya dahil doon niya mas nakita ang mukha nito. Bumilis ang t***k ng puso niya pero hindi niya ito pinapahalata. Hindi siya makatingin sa mga mata nito dahil bigla siyang nakaramdam ng hiya. 'Bakit sa dinami dami ng tao, siya pa talaga', sa isip ng dalaga. Matagal na niyang pinangarap na makita at makausap ang hinahangaan niyang detective pero hindi sa ganitong sitwasyon. "Nightmare" Tawag ng detective, subalit nanatiling nakatitig ang dalaga sa pader. "Bakit hindi mo ako tignan sa mata? Nahihiya ka ba? Dahil sa ilang taon kong paghahanap sayo at ilang taon mong pag takbo sakin ngayon nasa mga kamay na kita" Hindi mawari ang tono ng pananalita ng detective parang may inis na may pagmamayabang. Napalunok ang dalaga at nanatiling tahimik. Ako si nightmare. Tama ako si nightmare Pangkukumbinsi nito sa sarili niya. Biglang nagbago ang expression ng mukha ng dalaga, ngumisi ito at taas noong tinignan ang detective.  "Should I congratulate you because the dream of yours have finally come true?" Sarcastic na sabi ng dalaga buti nalang at hindi siya nautal dahil sa totoo lang ay kabadong kabado na siya. Pinatong niya ang kamay niya sa kanyang hita para itago ang panginginig nito. "I suppose you know me already" Kilalang kilala kita, Detective Kyron Drei Lopez. Sino bang hindi makakakilala sa isang sikat na detective na gaya mo. "Can we just start?" May hint ng iritasyon sa mukha ng detective dahil sa ugaling ipinapakita ng dalaga. Samantalang labis namang humihingi ng tawad ang dalaga sa loob loob niya dahil hindi naman niya ginusto na maging ganito sa lalaki.  "I just wanted you to know how happy I am that I have finally caught you." "don't be too happy" Nagkibit balikat lamang ang detective at binuklat ang folder na hawak niya at sinimulang basahin ito. "So Elizabeth Autumn S. Gomez is your real name. You're too young, 19 years old really ? and you took up criminology because you wanted to be a----"  Hindi makapaniwalang napatingin si Kyron sa dalaga na parang manghang mangha sa nabasa. "Detective",pagtatapos ni Autumn sa naudlot na sentence ni Detective Kyron. Napailing nalang ito. Binaba niya ang folder at nag crossed arms. "I've been tracking you for 3 years and you cannot obviously do those things alone. Sino ang mga kasama mo?" "I work alone" "Do you think I'm stupid to believe that?" "Even if I am not alone, do you think I'm stupid to tell you who I'm working with?", she shot back. "Nightmare in case you dont know. Nahuli ka na namin and there's no way in hell that we'll let you escape. You'll rot in jail so it's either makulong ka mag isa o makulong ka kasama sila. "  "Sorry detective but I betrayal is not my thing." Napahinga ng malalim ang detective dahil sa fustration. Halatang hindi na siya natutuwa sa takbo ng nagiging usapan nila. "Pagbabayaran mo lahat ng pagpatay na ginawa mo lalo na sa mga inosente" "Excuse? I didn't kill them, I paralyze them and to be more specific I paralyze bad people, the innocent ones         are... let's say collateral damage. ",pagtatanggol ni Autumn.  " Do you think I'll believe you. Yes kilala ka sa pagpaparalyze ng tao yun na yung way mo of killing them hindi mo nga sila pinatay pero sinira mo ang buhay nila na parang pinatay mo na rin sila. And don't you dare lie in my face may mga pinatay ka na ring inosente." Nightmare is not a bad person. She is not a psychotic serial killer who just kills whoever she wants. She did those things to have justice. I must not be swayed by this detective. Umiinit na ang mata ni Autumn senyales na naiiyak na siya pero kailangan niya maging matatag at pigilan ang pagtulo nito dahil siya si nightmare at si nightmare ay matapang hindi umiiyak.  I will defend her no matter what.  She gathered all her courage, magsasalita na sana na siya nag may biglang pumasok kaya medyo nabawasan ang tensyon sa usapan ng dalawa. Nilapag ng pulis ang juice na kanina pa hinihingi ni Autumn, agad niya itong ininom para mabawasan ang kaba at bigat na nararamdaman niya. Pagkatapos uminom ay sumandal siya at walang emosyon na tinignan ang detective na nakatitig din ng seryoso sa kanya.  "You know what you, should be thanking me kasi ginagawa ko yung mga bagay na hindi niyo magawa. Nasan na nga ba yung mga r****t , murderers, yung mga mayayamang tinatapakan yung pagkatao ng mahihirap, yung mga taong gumawa ng krimen pero hindi nahuli dahil makapangyarihan, ayun they are all paralyzed. " "What you did was never right" "Siguro nga mali yung ginawa ko but atleast I did something to give justice to those victims." "Okay let see what kind of justice are you talking about." May kinuha siya sa briefcase niya na tatlong litrato at nilapag ito lahat sa lamesa sa posisyong nakaharap sa dalaga. Ang unang picture ay lalaking nakaformal na damit at mukhang nasa 70s or 80s na niya tapos ang pangalawa litarto ay bangkay sa crime scene at ang panghuli ay larawan ng isang babaeng nakahood at nakatakip ang mukha, medyo may pagkaparehas ang background ng pangalawa at pangatlong litrato. "Remember him? Oh baka sa dami ng biktima mo hindi mo na maalala" Nanatiling nakatitig sa Autumn sa mga litrato at pilit na inaanalisa ito pero bigla siya nakaramdam ng p*******t sa lalamunan niya. "He's Richard Choi whom you stabbed to death, last friday. " "You don't have evidence yet so stop accusing me that I've killed that man" "You are still denying? Nakita ka sa CCTV na pumasok sa isang ginagawang building kung saan namatay si Dr. Choi" Tinuro niya yung pangatlong picture, yun babaeng nakahood.  "at may ebidensya rin na nag usap kayo through text" Tinuro niya ang mga litrato, pilit na iniintindi ng dalaga ang mga sinabi ng detective kahit umiikot na ang paningin niya. "Why did you kill him?" Ang sakit sobra, hindi kaya.... " I said didn't kill him" Garalgal na sabi ni Autumn habang kinakamot ang kanyang leeg. Kating kati na ang lalamunan niya pero hindi niya pinapahalata.  "You want to play innocent ? Okay, Then explain your side" Umiling ang babae na ipinagtaka ni Detective Kyron. "I will give you a tip detective since I don't have much time. I am not the enemy here. May mas malaki pa kayong kalaban. I am not lying, I didnt kill that man." Papikit pikit at hinihingal na sabi ni Auntum.Napakuyom ng kamay ang dalaga dahil sa sakit na nararamdaman niya. "She has nothing to do with this, she is not a bad guy. Tell her that I am sorry and I love her so much. " Hindi namalayan ng dalaga na pagkatapos niya magsalita ay nagsimula ng bumula ang kanyang bibig hanggang sa nangisay na siya. "Autumn?! Autumn!!!! " ------------------