A LOVE TO KILL (R–18)

NAKATAYO mula sa upper deck ng yate habang nakatingin sa malawak na karagatan si Arnold. Ang dalawang palad ay nakapaloob sa magkabilang bulsa. He deliberately closed his eyes as he feels the wind touching his skin. Nanonoot sa ilong niya ang amoy ng tubig dagat. And he likes the smell of it. Hindi siya nagkamali nang bilhin niya ang yate noong isang araw. Malakas ang pakiramdam niyang magkakaroon siya payapang paglalayag ng mag–isa. For the first time in his history ay magkakapagbakasyon siya. Mula kasi nang pamahalaan niya ang kompanya ng kanilang pamilya ay nawala na sa isip niya ang salitang holidays and breaks. But this time, sigurado na siyang gugugulin niya ang isang buwan bakasyon sa dagat. Besides, ay mapagkakatiwalaan naman niya ang vice presidente ng kompaniya. They can contact him anytime whenever they needed him. "So, kailan mo gustong maglayag?" maya-maya'y tanong ni Trangs. Ang pinsan niya na sumama sa kanya upang makita ng personal ang yate. Iminulat niya ang mga mata. “As soon as possible, bro."pulidong sagot niya rito. Ang paningin ay nakatuon sa malawak na karagatan. “That’s great! Finally, naisipan mo na rin mag–bakasyon.” "I really have to, and besides, para saan at binili ko ang yateng ito kung hindi ko rin gagamitin?" "Well, just have fun. Magsama ka nang chiks para sulit ang paglalayag mo," nakangisi pang turan ni Trangs sa kanya. "We’ll see about that," pilyong aniya pero ang totoo ay wala sa isip niya na magpasakay ng kahit sinong babae sa kaniyang sasakyang pang dagat. All he wanted to do is to be alone and far from society. Yet, to forget the woman whom hurt him and caused him pain in his heart. He was engaged to be married to his ex–girlfriend, Elsie. However, the woman cheated on him with his close friend. He was hurt as he trusted the both of them, but damn his buddy was banging his girlfriend behind his back. He broke up with Elsie right at the moment when he caught them making out in one of his other friend’s bar. Kung ang puso niya ang tatanungin ay hindi siya aanong nasaktan marahil ay hindi rin malalim ang pagmamahal niya para sa babae. But his ego was crashed, hindi lang niya lubos akalain na magluloko ito at sa kaibigan pa niya. Dahilan pa ng babae ay wala raw siyang sapat na oras para rito. Well, he was guilty about that because he was always busy at work, but he showered her with gifts to compensate, sa tuwing hindi siya nakakapunta sa mga dates nila. Marahas siyang napabuntong–hininga. Well, that’s the price of being so damn workaholic. But there’s only one thing for sure that he won’t regret, iyon ay nang tapusin niya ang relasyon nila ng babae. "Bilisan mo ang pagstro-stroll around, bro. Sayang naman kung hindi ko masusubukan ang yate na ito." Nagsalubong ang makapal na kilay ni Arnold at tiningnan ang pinsan. “Mind to tell me, what happened to tito Oscar’s yatch?” Trangs shrugged his shoulder. “ Banned akong tumapak sa yate ng papa, unless makasal kami ni Monique.” Arnold raised his brows, tila naghahanap ng paliwanag mula rito. “Nahuli ako ni papa na may kasayaw sa kama," anitong sinabayan pa ng nakakalokong ngiti.” "Eh, ano naman ang kinalaman niyon?" Bumuntong hininga si Trangs bago nagpatuloy. "It wasn't Monique. Ibang babae ang kaniig ko that night." "Babaero ka kasi alam mo namang nalalapit na ang kasal ninyo ni Monique nagluluko ka pa rin." panenermon dito ni Arnold. “You know how I dislike the idea of marrying that woman. I don't love her. Alam mo naman ‘yan, sina papa at mama lang naman ang may gustong makasal kami ni Monique, eh. But for heaven's sake! I won't marry her." Tinapik–tapik ni Arnold sa balikat si Trangs. “You can do something naman para hindi matuloy ang kasal hindi ba?” aniya sa pinsan na halatang sumama ang mood nang mabanggit ang tungkol sa kasal nito sa anak ng balae ng mga magulang. “Of course, I won’t marry her, never ever will marry anyone. Tama na ang mapasaya ko sila sa kama.” “Balang araw makakatagpo mo rin ang babaeng magpapa–ibig sa pihikan mong puso,” Trangs just smirked, na tila siguradong hindi mangyayari iyon sa buhay nito. “ I doubt that. I’m happy being alone and being around with women.” “We’ll see to that,” he said, as he walks towards the steps going down to the lower deck NAGTAGIS ang mga bagang niya nang makita at mabasa mula sa dyaryo ang mayamang lalaki na nakatayo sa luxurious yatch na ayon sa balita ay kabibili lang nito. Bumangon ang kinikimkim na galit sa dibdib niya habang nakatitig sa larawan ng lalaki. "Magbabayad ka Arnold Cristobal nalalapit na ang katapusan mo!" aniyang kinuyumos ang babasahing artikulo. Naging stalker na siya ng lalaki buhat nang araw na matuklasan niya ang totoong naging kaugnayan nito sa kanyang kapatid. Lahat ng may kinalaman dito ay pina–priority niya para kahit saan ito magpunta ay alam niya in that way it’ll be easy for her to do her plan. Gagawin niya ang lahat mawala lamang ito sa mundo. Isasakatuparan at ipaghihiganti niya ang maagang pagpanaw ng kaniyang kapatid. Kahit anong mangyari ay hindi magbabago ang desisyon niyang iyon. Sa katunayan ay nag–iimpaki na siya ng mga gamit niya para sundan ang lalaki at sisiguraduhin niyang matatagumpay na siya sa pagkakataong ito. The devilish smiled escaped from the corner of her lips as she continued packing her stuff. Magandang pagkakataon na iyon para maisakatuparan niya ang pagkitil sa buhay nito. Tatlong linggo ang hiningi niyang leave sa kompaniyang kanyang pinaglilingkuran upang bigyan katuparan ang naipangakong salita sa yumaong kapatid. Tatlong buwan na buhat ng mabasa niya ang diary ng ate niyang si Yolly. At doon nalaman niya kung sino ang ama ng pamangkin niya at ng lalaking nanluko rito. Mahal na mahal niya ang ate niya sapagkat ito na ang tumayong magulang niya buhat nang mamatay ang kanilang mga magulang. Pero dahil sa isang lalaki ay nasira ang buhay nito hanggang sa tuluyan na nga itong mawala sa piling niya. Hindi nito nakayanan ang panganganak at kaagad itong binawian ng buhay pagsilang nito sa kanyang pamangkin na ngayo'y nasa pangangalaga na niya. Mabuti na lang at kaagad siyang nakahanap ng trabaho pagkagraduate niya ng kolehiyo. Dahil kung hindi ay mamatay sila ng sanggol na dilat ang mga mata. At kung hindi pa sila lumipat ng bagong apartment ay hindi niya makikita at mababasa ang diary ng ate niya. "Pinangakuan, pinaasa, pinalaruan at niluko niya lang ako!" bigla tila isang ilaw na lumitaw sa balintataw ng dalaga. Bahagi lamang iyon ng linyang nabasa niya sa diary ng ate Yolly niya. Sa dulo niyon ay ang pangalan ng lalaking nanluko rito. "Where are you going, tita mommy?" Mula sa bukana ng pinto ay sumulpot ang kaniyang cute na pamangkin. Si Hercules. "Ikaw pala, sweetheart, come to mommy and give me a big, big hug." aniya sa apat na gulang na batang lalaki na kaagad namang tumalima at lumapit sa kanya. Niyakap niya ito ng mahigpit na tila wala ng bukas pa na darting, "I can't breath tita mommy," paos na reklamo ng bata. "Oh! I'm sorry, son. I just can't resist myself not to embrace you so tight." aniyang niluwagan ang pagkakayap sa pamangkin. “Ang cute, cute mo kasi eh,” she kissed his cheeks as she tickled him after. "Are you leaving, again, tita mommy?" muling tanong nito bakas sa inosenting mukha ang lungkot. Ngumiti muna si Rana bago nagsalita kailangan na naman niyang maghabi ng kasinungalin na idadahilan niya sa pamangkin kung bakit siya mawawala. "Saglit lang naman mawawala si tita mommy, eh, kailangan kong umalis dahil sa trabaho, I swear. I'll be back after a couple of days, okay ba iyon? Bibilhan rin kita ng gun toys, hindi ba gusto mo ang mga iyon?" aniya habang kalong si Hercules. "Really, tita? Bibilhan mo ako ng gun?" "Yup! But promise me na magpapakabait ka sa yaya Rochelle mo habang wala ako, Okay?" "I will mommy. I'll be a good boy!" Masigla at mabilis na sagot nito, itinaas pa ang kanang kamay bilang pagpapatutunay sa pangako nito. Ginulo ni Rana ang buhok ng pamangkin at muli itong niyakap ng mahigpit. Labis niyang ikinatutuwa ang pagiging bibo ni Hercules. Kahit musmos pa lang ay makikitaan na ng katalinuhan.