โมสผู้รักสันโดษ
1253 Words
ผมโมสครับ ตอนนี้ผมอายุ 22 ปีแล้วเรียนอยู่ปี 3 มหาวิทยาลัยมอชออินเตอร์ คณะวิศวะคอมพิวเตอร์อยู่ที่จังหวัดเชียงใหม่ครับ ผมเป็นคนค่อนข้างจะเก็บตัวไม่ชอบยุ่งวุ่นวายกับใคร เพราะส่วนใหญ่เวลาของผมจะอยู่แต่กับหนังสือแล้วก็เกมส์ในมือถือหรือในคอมพิวเตอร์เท่านั้น เวลาอยู่ที่บ้านส่วนใหญ่ก็จะมีแค่ผมคนเดียว เพราะแม่ต้องไปคอยเฝ้าร้านเบเกอรี่ของตัวเองและพ่อก็ทำงานเลิกดึกเกือบทุกวัน
แล้วจู่ๆ แม่ก็โทรมาบอกผมเมื่อ 5 วันก่อนว่าจะพาลูกสาวของเพื่อนสนิทพ่อมาอยู่ด้วยกันที่นี่ โดยที่ไม่ได้เล่าอะไรให้ฟังมากนัก บอกแค่ว่าให้ผมจัดการทำความสะอาดห้องไว้ให้เธอด้วย
กริ๊งงง กริ๊งงง >>>
Miss Call>> จากกุ๊กไก่
“ว่าไงกุ๊กไก่..?”
(พ่อกับแม่ยังไม่กลับมาใช่ไหม..?)
“อืม..มีอะไรหรอ.?”
(กุ๊กอยู่ที่หน้าบ้านนะ เปิดประตูให้หน่อยซิ)
“...”
ผมเดินไปดูที่หน้าต่างหน้าบ้าน ก็เห็นกุ๊กไก่ยืนอยู่ที่หน้าประตูรั้วบ้านจริงๆ ผมจึงตัดสินใจเดินออกไปเปิดประตูบ้านให้เธอ
“คิดถึงโมสจัง..”
“คิดถึงโมสหรือคิดถึงอะไร..?”
“ก็น่าจะรู้นี่ว่าคิดถึงอะไร..?”
กุ๊กไก่ส่งสายตายั่วยวนมาให้ผม ผมมองจัองเข้าไปในแววตาของเธอก็รู้ดีว่าสิ่งที่เธอต้องการคืออะไร
...
ห้องนั่งเล่น
“อื้มมม..โมส เร็วอีกซิ..”
เอวสอบบดเบียดเข้าไปที่ช่องทางรักของเธอเร็วขึ้น แล้วก้มใบหน้าซุกไซ้มาที่ซอกคอขาวของเธออย่างรู้สึกเสียวซ่าน มือทั้ง 2 ข้างของเขากอบกุมอยู่ที่สองเต้างามบีบเค้นมันอยู่แบบนั่นไม่ปล่อย
“อ๊ะ..อ่าส์..”
กุ๊กไก่มีสีหน้าที่ทรมานแทบขาดใจ เธอกัดริมฝีปากแน่นแต่ก็ยังแอ่นอกให้เขาใช้ริมฝีปากดูดมาที่ยอดอกของตัวเองทั้ง 2 ข้างของเธอ เพื่อเพิ่มความเสียวให้เธอมากยิ่งขึ้น โดยที่สะโพกสอบของเขายังคงเร่งขยับอย่างไม่หยุดหย่อน
“โมส..กุ๊กไม่ไหวแล้ว..อื้มมม..”
กุ๊กไก่ร้องบอกเขาปนด้วยด้วยเสียงร้องครางที่ดังออกมา เขาเร่งอัดกระแทกสะโพกเข้าใส่อย่างรัวเร็ว มือบางของเธอทั้ง 2 ข้างก็มาบีบขย้ำสะโพกสอบของเขาเหมือนเป็นการเร่งเร้าให้เขาขยับเร็วมากขึ้น
“โมสจะเสร็จแล้ว..ลุกขึ้นเร็ว..”
เขารีบถอนแก่นกายออกจากช่องทางรักของเธอ แล้วรีบดึงตัวเธอลุกขึ้นนั่ง
“กุ๊กอ้าปากเร็ว..อื้มมม”
เขาเอาแก่นกายของตัวเองยัดเข้าไปในโพรงปากเธอทันทีจนสุดลำ แล้วก็ขยับสะโพกเข้าออกอยู่ในโพรงปากนุ่มของเธอพร้อมกับให้เธอขยับหัวโยกไปมาด้วย
“อ่าส์...เร็วอีก..โมสจะแตกแล้ว..”
เขาขยุ้มเส้นผมของเธอรวบไปไว้ข้างหลัง แล้วจับใบหน้าของเธอขยับโยกเข้าโยกออกเร็วขึ้น เร็วขึ้น จนในที่สุดร่างกายเขาก็เกร็งกระตุกถี่ๆ ปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเข้าไปในโพรงปากนุ่มของเธอจนหมด
“อื้มมม...”
เขาปล่อยเส้นผมเธอคลายออกแล้วนั่งลงอย่างหมดแรง เธอมองเขาแล้วก็ยิ้มออกมาด้วยความชอบใจ พร้อมทั้งอ้าปากคายน้ำสีขาวขุ่นออกมาจากโพรงปากตัวเอง
“น้ำเยอะขนาดนี้เลย อยากต่ออีกไหม..?”
“ไม่ดีกว่า..เดี๋ยวพ่อกับแม่จะกลับมาแล้ว”
“อีกแค่รอบเดียวเอง นะๆ ..”
“ไว้ครั้งหน้านะ..เดี๋ยวจะเบิ้ลให้ 2 เท่าเลย”
“พูดจริงนะ..?”
“อื้ม..”
“งั้นก็ได้..”
กุ๊กไก่ยื่นใบหน้าเข้ามาใกล้เพื่อจูบผม ผมจูบตอบเธอกลับไปด้วยความดูดดื่มอยู่สักพักแล้วก็ละออก ลุกขึ้นแต่งตัวจนเรียบร้อยก็เดินออกไปส่งเธอที่หน้าบ้าน
“ไปนะ..”
ผมพยักหน้าให้เธอแล้วส่งยิ้มให้เพื่อเป็นการบอกลา ผมยอมรับว่าเธอเป็นผู้หญิงที่ผมมีอะไรด้วยบ่อยที่สุด แต่เราไม่ได้เป็นอะไรกันเพราะเธอมีแฟนอยู่แล้ว มันก็เป็นแค่Sex และผู้หญิงทุกคนก็ชอบSex และผู้หญิงที่เข้ามาหาผมก็ต้องการให้ผมทำเรื่องแบบนี้ด้วยกันทั้งนั้น ผมไม่คิดจริงใจกับใครหรอกเพราะผมไม่ชอบให้ใครมายุ่งวุ่นวายกับชีวิต แต่ถ้าพวกเธอต้องการSexจากผม...ก็แค่บอกผม ผมก็จะสนองให้
แกร๊ก>> เสียงประตูบ้านเปิดออก
“โมส..”
“...”
ผมใส่แค่บ้อกเซอร์ตัวเดียวกำลังจะเดินขึ้นห้องตัวเองเพื่อไปอาบน้ำ ก็ได้ยินเสียงประตูบ้านเปิดออกพร้อมกับเสียงเรียกของแม่
“แม่..”
“ว๊าย..!”
“โมส..ไปแต่งตัวให้เรียบร้อยซิลูก ดูซิน้องตกใจหมดแล้ว..”
ผมก้มมองดูสภาพตัวเองก็ต้องแปลกใจ
“แล้วผมแต่งตัวไม่เรียบร้อยตรงไหน ผมไม่ได้แก้ผ้าซักหน่อยนะครับแม่..?”
“ก็น้องเขาเป็นผู้หญิงไม่เคยชินกับการแต่งตัวแบบนี้ของแกไง รีบไปใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อยแล้วรีบลงมา.”
“ครับพ่อ..”
ผมมองผู้หญิงคนที่ยืนเอามือปิดหน้าตัวเองข้างๆ แม่แล้วรู้สึกโมโหจริงๆ ทำเป็นเด็กอายุ12-13 ไปได้ โตขนาดนี้แล้วไม่เคยเห็นผู้ชายใส่บ้อกเซอร์หรือไง
“รีบไปซิโมส..มายืนอยู่ได้..”
“ครับๆ ..”
...
ห้องนั่งเล่น
กอหญ้านั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นของบ้านอาตงและอามิวด้วยอาการเกร็งไปหมด ไม่กล้าหยิบกล้าจับอะไรเลยเพราะรู้สึกเกรงใจคุณอาทั้ง2 ยิ่งเมื่อกี้ที่ได้เจอกับลูกชายของคุณอาก็ยิ่งทำให้ยิ่งเกร็งเข้าไปใหญ่
“ทำตัวตามสบายนะกอหญ้า ไม่ต้องเกรงใจคิดซะว่านี่คือบ้านของหนูนะ..”
“ขอบคุณค่ะอามิว..”
กอหญ้ารู้สึกโชคดีจริงๆ ที่ได้เข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้ หวังว่าหลังจากนี้กอหญ้าจะโชคดีไปแบบนี้เรื่อยๆ นะคะ
“ตาโมสลงมาแล้วจ่ะ..”
พี่โมสหรอจะใช่เขาหรือเปล่านะ คนที่กอหญ้าเคยชอบมาตลอด
“นั่งลงซิลูกมานี่มา มาทำความรู้จักกับน้อง”
พี่เขานั่งลงตรงหน้ากอหญ้าแล้ว แต่กอหญ้าไม่กล้าเงยหน้าขึ้นไปมองพี่เขาเลย
“โมส..นี่กอหญ้าจ่ะ..”
“...”
“กอหญ้า..นี่โมสจ่ะ ลูกชายของอา..”
“ค่ะ..”
“กอหญ้าน่าจะอายุน้อยกว่าโมส 3 ปีได้มั้ง..งั้นต่อไปโมสก็คือพี่ชายของกอหญ้านะ โมสต้องคอยดูแลน้องเข้าใจไหมลูก..”
“โตขนาดนี้แล้วต้องมาคอยดูแลอีกหรอครับ เธอไม่ใช่เด็กแล้วซะหน่อย..”
“แต่น้องเพิ่งย้ายมาอยู่ที่นี่ยังไม่รู้จักใคร จะไปไหนก็ไม่รู้จักถนนหนทาง แม่ถึงให้โมสคอยดูแลน้องไปก่อนไง ถ้าน้องเริ่มมีเพื่อนแล้วก็ไปไหนมาไหนเองได้แล้วแม่ค่อยวางใจ..”
“แต่ผมไม่ได้ว่างขนาดนั้นนี่ครับ..”
“เอาน่า.แค่ช่วงนี้เองลูกแม่ฝากน้องหน่อยนะ”
“...”
ไม่กล้าเงยหน้าขึ้นไปมองพี่เขาเลย น้ำเสียงพี่เขาฟังดูน่ากลัวจัง หวังว่าเขาจะไม่เกลียดกอกญ้านะ
...
โชคร้ายก็เรื่องนี้แหละมั้ง กอหญ้า
- Writer
