Marrying the CEO

Chapter 2

Ford' POV

WHAT was that? She leave me hanging! That b***h! I smirked, then, glanced at the bed with blood. Poor little girl. She lost her cherry. 

"Y-young master..."

"You f*****g bastard! Who's after this?" i clamly asked but inside me is on my rage.

"K-kagabi po wala talagang power.." nanginginig na paliwanag nito.

Anyway! It doesn't matter. Maybe she's drunk and entered the wrong room. 

I walked towards bed, then, touched the blood on it. Damn. Why I'm smilling at all? I don't know who is that girl who invaded my property!

She's on drugs! That's why she so high! Kaya pag gising nya ay galit na galit ito at tila hindi alam ang nangyari. Ngayon lang nag sink-in ang lahat sa akin.

"Make some search about this girl.." 

Dere-deretso ang lakad ko patungo sa aking office. Sunod sunod na bati ang aking narinig sa lahat nang aking empleyado. But i didn't give a damn. I payed for them to work, so be it. 

They called me heartless and ruthless business man. And I'm thankful for that. They never estimate my capability. They respect me. 

"Young master ito na po yung pinapahanap nyo.." agad nitong inabot ang isang folder na nag lalaman nang impormasyong kailangan ko. 

"You took a day before you made it huh?" i asked him coldly.

"I'm sorry.." 

Tumango lang ako rito saka binuklat ang binigay nitong folder. 

Carmela Shane Miller, 21, fresh graduated. Hmm. Fresh. Huh? Hinaplos ko ang litrato nito. She look pretty, happy and innocent. I like it. She's innocent and i just took it. 

"She have a boyfriend for two years.." my jaw clenched after he said that. 

My phone ring. 

"You bastard! I told you to get married or eles-" 

"Lolo.." i cut him off. 

"Miller family is an asset for God's sake!" tila nahihirapan nitong ipaintindi sa akin. 

I rest my back then, my arm on armrest. Nahagip nang mata ko ang nakapatong na papel sa aking binti. Miller? I smirked. You can't scape away from me sweetheart. 

"Okay Lolo, I'll work on that bye." I'm smirking while staring at her picture. 

--

Carmela's POV

"CARMELA!" 

Agad akong napabalikwas sa tawag na iyon mula sa labas nang aking silid. Boses iyon ng asawa ng aking ama. Kaya't lalo akong nag madali. 

"Po.." sagot ko nang mabuksan ang pinto ko. 

"Get ready may bisitang darating.." masungit na sambit nito saka tumalikod sa akin. 

"Yes Tita.." 

She don't want me to call her mama or mommy. That's why i called her tita as sign of respect.  After all she is my father's wife. A real one. 

Agad akong lumabas nang aking silid at dahang dahang nag lakad pababa nang hagdan. Natigil ako nang may marinig na boses.

"She's Wendy, My daughter.." i heard my father said. Kumirot ang dibdib ko dahil ni minsan ay hindi ako nito ipinakilala bilang anak. I always hide myself. Hindi ko alam kung bakit pa nila ako tinawag sa silid ko para lang marinig ang mga bagay na ito.

Humakbang muli ako saka pilit na ngumiti sa sarili. Carmela! Don't worry someone will love you! I said to myself para mabawasan ang bigat sa loob ko. Palagi ko iyong sinasabi sa aking sarili noon at pumapasok sa isip ko ang mahal kong boyfriend but now? Wala na. Wala ng halaga ang lahat sa akin. My eyes become teary. 

Huminto ako sa likod nang aking madrasta saka sumilip sa nakaupong bisita namin. Lumingon ako sa gilid nito kung saan may nakatayo sa gilid nito. Nakaupo ito sa dulo nang aming mahabang sofa habang nakatukod ang isang siko sa armrest.

Ngumisi sa akin si Tita saka muling ibinalik ang tingin sa dalawang nag uusap. Tumungo ako. 

"I'm ready to give myself to you.." malanding sambit nang aking kapatid rito habang hinahaplos ang dibdib nito. Umismid ako sa nakita. Malandot! Inagaw ang boyfriend ko tapos ganito ang gagawin nya matapos makakita ng mas higit! Karma nila ang isa't isa. 

Tinitigan ko ang mukha nito. Thick brow, pointed nose and rose lips perfect jaw line with some beard. Look handsome but dangerous. Umangat ang kamay nito para haplosin ang pisngi nang akin kapatid saka huminto sa baba nito at ngumiti.

"Darling.. You're such a b***h that i don't want to..." nakakainsultong sabi nito rito.

Nag laho ang mapang akit na ngiti nito at napalitan nang pag kapahiya. Nanlalaki ang mata ko nang hinila ako nang aking madrasta at iniharap rito.

"Mr. De Silva.. This is my daughter too, Carmela.." agad na pakilala nang aking ama rito.

Ngumisi ito rito saka tumayo at lumapit sa akin. Humakbang ako pa-atras dahil sa kabang nararamdaman. Pinasadahan nito ang aking kabuoan at ngumisi. I am wearing a puff dress that hug my body. 

"You are Carmela?" paninigurado nito sa akin. Agad akong bumaling sa aking ama para humingi nang tulong ngunit masamang tingin lang ang ibinigay nito sa akin.

'Don't you dare' i saw him mouthed.

Napapikit pikit ako saka muling ibinalik ang tingin ko sa kaharap na lalaki.

"Y-yes.."

"Be ready we'll get married three months after.." nakangising sambit nito.

"That's too-"

"Long? Okay so today after tomorrow then?" putol nito sa aking ama. Damn.

"What?" naguguluhang tanong ko.

"I like her she's pure and innocent.." papuri nito sa akin habang kausap ang aking ama. But he's eyes lingering on me.

"O-Of course! She is! Bahay at skwela lang ang gawa niyan Mr. De Silva.." halakhak nang aking ama.

Agad na kumabog ang dibdib ko sa naisip. s**t. I am not. I lost it to some stranger!

Damn. Ngayon lang ako ipinakilala nang aking ama! I don't want him to disappoint with me! What should i do?

I know this man! He's heartless and ruthless as i heard! If he really is Mr. De Silva then, I'm doomed!

Think Carmela a solution with your small problem!

Fix! Fix hymen! That the only way to make me pure again! I'll ask for this! I really should! Damn. Bakit ngayon pa! I thought men like a wanton woman in this generation but it's look like not.

"Bakit hindi nalang ako?" sabat nang aking kapatid rito. 

"Wendy.." madiing tawag nang kanyang ina rito dahilan kung bakit ito huminto at sumimangot nalang na nag lakad palayo sa amin. 

"Ayosin mo Carmela, If you want to please your Dad.." Tita whispered yo my ears making my heart beats so fast. Damn. She know how much i want to please my dad just to like my and considered me as his daughter. I guess this is only way to get that. 

She's using me this.

"Carmela, De Silva Corporation is a damn big company.." he started.

We are eating in the dinning table right now and he's opening this topic. I know how much he wants to be a big and successful for his company.

At heto ako ngayon! Isang instrumento handang mag pagamit para lang maramdaman anak.

"Yes Dad.." i answered.

"You're marrying him.." he stern said as if i wouldn't do anything for it.

"Okay.." nanginginig na sagot ko rito.

Marry for convenience is not that bad. Maybe we can work together.

Agad akong nag handa sa darating naming kasal. May pinapapunta itong tao na tinatanong ako at syang gumagawa para sa aming kasal. I never saw him after that.

Siguro ay masyado itong busy kaya tao nalang nito ang pinapapunta para sa aming kasal.

I sighed.

I'm dreaming my wedding day as my special day with my love one's, yung sabay kaming mag aasikaso noon para sa pinaka masayang araw namin but its look like na hindi na iyon matutupad dahil ikakasal na ako. Agad! Agad-agad!

I want to explore the world, only with myself bago ako ikasal ang dami ko pang pangarap pero lahat nang iyon mukhang hindi na matutupad.

Akala ko basura ako sa kanila at walang kwenta kaya malaya king nagagawa ang gusto ko akala ko malaya aking makakapili nang mapapangasawa ko dahil hindi naman nila ako bini-binigyang pansin.

Bakit ako pa yung pinili nya? Bakit hindi nalang si Wendy!

"Tiffany.." tawag ko sa aking kaibigan.

"Yes Carmela?" tanong nito.

Humigpit ang hawak ko sa cell phone nang tuloy tuloy na bumagsak ang luha sa aking mga mata.

"I'm marrying someone.." tumulo ang luha ko nang masabi ko iyon.

"W-what?" naguguluhang tanong nito.

"Yes.. But i don't want too.." mahinang bulong ko.

"Gosh! Thank God at hindi ako, ikaw!" natatawang sambit nito.

"Sana ikaw nalang ako.." malungkot na sabi ko rito.

Tiffany is from a good family too a heirs to be exact. Siguradong magugustuhan ito nang lalaking iyon. Hindi ko kagayang anak nang isang katulong na inakit lang para patulan! 

"Ew! I don't want to! I want to explore more!" she chuckled.

Ang hirap pala kapag ayaw mo pero iyon yung kailangan mong gawin. Yung dating wala akong halaga sa kanila ngayon meron na, basta usapang pera at negosyo. Lahat ng pwedeng gamitin at gawin, gagawin para roon. 

I'm torn between run or stay. If i run where i am going? If I'll stay i will be going to marry the man that i don't love.