Kabanata 1

3242 Words
Kabanata 1 "Cherry mae!" Malakas na tawag mula sa labas ang nagpabalikwas ng tayo ko mula sa pagkakaupo. "Cherry!" Sunod-sunod nitong katok sa pinto. "Oh, Jacky?!" Gulat kong bungad dito. "Grabe girl tignan mo! Tignan mo!" Inilapit nito sa mukha ko ang hawak niyang cell phone. Kunot noo ko itong tiningnan at ganoon nalang ako napatutop sa bibig nang makitang naka-post sa social media ang pangyayari sa Bar kagabi. "Caption.. Vocalist of Logistic band defend her girl friend in front of their fans!" Malakas nitong binasa iyon sa'kin. "Eto pa! Is she the new girl friend of our very own Rexon del'Torre?" Tila binalot ako ng lamig sa mga nabasang post kasama nang mga pictures roon. Binasa nito ang mga comments sa'kin nang malakas. "Grabe iyan ba ang girl friend niya? OMG! hindi naman kagandahan! " "Hindi sila bagay..." "Is she the rumored girl friend of Rexon? Please say no!" "Waitress? My god akala ko mataas ang standard ni Rexon di ba?!" "It's a waste of time, it's definitely a hoax! Hahaha.." "Akin lang si Rexon! Akin lang!" "Grabe naman sila magsalita, akala mo naman alam ang totoong nangyari." Ismid nito bago ako balingan ng tingin. "Hindi naman totoo 'yang balitang yan. Saka nakakahiya doon sa tao tumulong lang naman siya sa akin." "Kahit na, iba pa rin ang dating sa mga netizens. Kahit ako iisipin ko na may something sa inyo." Naupo na ito sa sofa at nag-scroll down ng hawak nitong cell phone. "Gusto lang talaga makatulong nung tao, hindi na nga ako nakapagpasalamat." Pagpupumilit ko. "Eh paano naman girl, kulang nalang eh umeskapo ka sa eksena nung dinumog na si Rexon ng fans. Ang bilis mong nawala." Umikot ang mga mata nito sa'kin. Nakagat ko ang labi ko sa tinuran niya na tila bumalik sa gunita ang pangyayari. *** Hindi ko na yata marinig ang crowd dahil sa lakas nang pintig ng aking puso. Halos iyakap na niya ako sa likod niya habang nakaharap sa mga lalaking sinubukan akong bastosin. "Pre, sa amin 'yan. Kami ang nauna d'yan!" Pagpupumilit na sagot nito kay Rexon. "Bakit hindi nalang kayo humanap nang ibang babaeng babastosin n'yo?" "Siya ang gusto namin. Eh mukhang papayag naman. Ibigay mo nalang para wala tayong problema." He lift up his chin while grinning. He just shrugged and glances down at me. Tila gustong patotohanan ko ang kanilang sinabi. Mabilis naman akong umiwas ng tingin dahil sa mga titig niyang tila nakakapaso. "See? She doesn't want to, " he said then he smirked. "Abat ang yabang mo, hah!" Duro nito sa kaharap. Pero kahit pa malaking lalaki ang kaharap nito ay tila hindi ito natakot. Ginipit nito nang walang pasabi ang kwelyo ng lalaki bago ito magsalita. "Babae lang ba ang kaya mo? Bakit hindi ako ang harapin mo?" saad nito sa buong boses. Tila nakaramdam ito ng takot sa klase ng titig dito ni Rexon. "Hindi ako magkikiming itumba ka kahit dito mismo sa kinatatayuan mo." madiin nitong sabi na tila ako lang ang nakarinig. "Bakit sino ba ang pinagmamalaki mo ha?!" Tila nakahanap pa rin ito ng lakas ng loob sa sinabi nang tumayo ang mga kasama nito. "Wala!" Matapos noon ay pinadapo na nito ang isang malakas na suntok sa lalaki. Bagsak ito sa lapag na hindi na yata kayang tumayo pa dala rin ng kalasingan. Bumaling naman ito sa mga kasama ng lalaki na tila nahintatakutan dahil bumaba na rin pala sila Jeff mula sa stage at lumapit dito. Doon na tila nagkagulo ang mga fans, marahan akong umatras at yumuko nang may gumagap sa palad ko palayo sa lugar na iyon. Sinulyapan ko pa ang mga ito na tila pinagkagulohan nang mga fans. Hinihingal na narating namin ang kaniyang opisina nang tuluyan na niya akong bitiwan. Calix concerned eyes darted on me. "Are you alright?" tanong nito sa harap ko. Nilunok ko ang laway ko nang hinarap niya ako sa kaniya. "Yes, I'm okay... " Hindi pa rin ako makapaniwala sa nangyari. Idagdag mo pa ang nakikita kong pag-aalala sa mga mata nito. My heart blushed. I've waited this moment to happen. At ngayon nangyari na kaya hindi ko na palalampasin. "Ouch! Aray ko!" Kumislot ako para luwagan niya ang hawak sa aking balikat at umaktong nasasaktan. "Saan masakit?" Tila nataranta naman nitong sinabi at marahan akong giniya paupo sa silya bago humarap nang upo sa'kin. "I wasn't so sure pero dito yata." Hinaplos ko ang balikat ko pa-akyat sa aking leeg. He look down his eyes on my neck. So, I bit my lower lip para salubongin ang mga titig niya. He clear his throat bago ito yumuko sa'kin. Napasinghap ako nang lumapat muli ang palad niya sa balikat ko. I slowly shut my eyes as move close to me. I remained still as I was anticipating by his next move... But none, nothing's happen! Bigla ko nalang naramdaman ang pagpitik nito sa noo ko kaya ako biglang dumilat. "Ouch!" I could feel my cheek turns red when he started to laugh. "Bumenta na 'yan!" aniya sa pagitan ng pagtawa. Natulala ako. Damn, why are you so incredibly sexy Calixto? He still smiling and showing off his pearly teeth at mine. Parang gusto ko nalang himatayin sa kilig. "Alrigh, get back to work." anito sa huli bago umayos nang upo sa harapan ko. I nodded and pout my lips na tila na dismaya sa sinabi niya. "Kakausapin ko ang manager ng banda. Titingnan ko kung ano ang pwede kong magawa sa nangyari, " aniya bago ako talikuran. Sinundan ko nalang siya ng tingin habang palabas ng kaniyang opisina. I sighed heavily. Hindi niya ba ako type? Maganda naman ako, ah? I have a curves, my sexy lips and promising look. Ano pabang kulang?" Tumayo nalang ako at bitbit ang pagkadismaya sa naudlot na sanang halik. Yes I was expecting a kiss coming from him. I was fantasizing his soft and tender lips. Pero ganoon nalang ako sumimangot dahil mukhang matagal pa bago ko iyon matikman. Pinasya ko na rin na lumabas nang kaniyang opisina. Balik na ulit sa normal ang lahat nang madatnan ko. Palagay ko ay pinalabas na ang mga lalaking nambastos sa akin kanina. Iba na rin ang bandang nasa stage. Palagay ko ay nasira ko ang performance ng Logistic band ngayong gabi. Sayang... Hindi man lamang ako nakapagpasalamat kay Rexon. Buong akala ko'y brusko ito at mayabang pero may itinatago rin palang malambot na puso. *** "OMG!" Napatigil ako sa pag-iisip nang sumigaw bigla si Jacky habang nakaharap sa kaniyang cell phone. "Cherry, tingnan mo dali!" Sinenyas pa nito ang kamay para ako lumapit. "Ano na naman ba 'yan?" I sat beside her and stared down at her phone. "Na video-han kayo nang mga netizens." She covered her mouth with one hand and watch the videos. Nanlaki ang mata ko dahil kitang-kita sa video kung paano ginagap ni Rexon ang kamay ko na hindi ko napansin. Nilunok ko ang laway ko bago magsalita. "There is nothing wrong with that. Siguro naisip niya lang gawin iyan kasi..." Napasinghap ako at nag-isip ng sasabihin. "Kasi gusto lang niya gano'n? Oh, e 'di sige! Ganda mo girl, Ikaw na!" anito at tinapik pa ang mismong baba pataas para ako asarin. I just rolled my eyes at her at sinubukang tumayo, but she tried to stop me kaya napaupo akong muli. "Eh, kayo naman ni Calixto. Ano naman drama n'yo, huh?" tanong niya na nasa tonong nang-uusig. "It's none of your business." Pagtataray ko. "Ah ganon? So 'pag nalipat ka sa kabilang shift baka hindi ko na rin pakialaman pa ang business mo!" She grinned. "We've just talked." I shrugged. "Then?" Tila gusto pa akong may sabihin. "Nothing... It's just a plain nothing!" Himutok ko habang umiikot ang mga mata. "Aww... Turtle move." She hissed. Masakit man tanggapin ay umayon ako sa kaniyang sinabi. Maging ako ay nababagalan na rin kay Calixto. Ilang beses na akong nagpapansin dito ngunit talagang walang epekto. **** I almost jumped up on my bed when my alarm clock started the noises. Agad ko itong hinampas at bumalik sa paghiga. "Cherry, bangon na riyan at maaga akong gagarahe dahil may lakad sila Boss at gagamitin ang jeep!" Tawag sa'kin ni Tatay Gorio. "Opo nand'yan na!" Bumalikwas na ako nang bangon para dumiretso sa buit in closet ko. Isa-isa akong naghanap ng isusuot bago ako pumasok sa banyo para maligo. "Tay, yung gamot n'yo ho inomin niyo na pagkatapos natin kumain." Bilin ko sa pagitan nang pagsubo. "Wag kang mag-alala naiinom ko naman sa oras ang mga gamot ko." Tumango naman ako dito matapos ay tinuloy na ang pagkain. Ilan taon na rin kasing iniinda ni Itay ang sakit n'ya sa puso. Palagi ko naman siyang sinasabihan na magpahinga nalang sa bahay ngunit sadyang matigas ang ulo nito. Lalo lamang daw siyang maghihina kung nandito lang siya sa bahay. "Kamusta pala sa trabaho n'yo?" Panimula nitong muli. "Ayos naman ho, tay. Madaming customer ngayong weekends. Malapit na rin kasing magbakasyon." sagot ko sa pagitan ng paghigop ng kape. "Aba, mabuti 'yan anak. Basta mag-iingat ka lang dahil madami ang lasing sa trabaho mo mahirap na," anito sa'kin. Napalunok ako nang hindi oras sa kaniyang tinuran. Kaya muli kong hinigop ang mainit na kape sa aking harapan.. Mabuti ay hindi na ito nagtanong pang muli kaya tinapos ko na ang pagkain. "Mag-iingat ho kayo pauwi!" Kaway ko dito nang makababa ako sa tapat ng resto-bar na pinapasukan ko. Tumango lamang ito sa akin matapos ay tumulak na paalis. Sandali ko pa itong hinatid ng tingin. When I turned around the fancy flashes of the cameras welcomed me. Hindi ko inaasahan ang sunod-sunod nilang tanong. "Miss, totoo ba ang napapabalitang boyfriend n'yo ang bokalista ng bandang Logistic?" The reporters asked. Nabigla ako sa dami nila at sa sunod-sunod nilang tanong. Hindi ko rin alam ang isasagot kaya pinili kong maglakad at hindi nalang sila pinansin. "Miss Cherry, right? Gaano katotoo na pinagtangol kayo ni Rexon Del'torre sa nambastos sa inyo?" "At ano itong napapabalitang may third party umano sa relasyon ninyo at iyon ay ang manager ng resto-bar na pinapasukan mo?" Natigilan ako sa tanong na iyon nang isang babae. "Totoo rin bang may relasyon kayo ng manager mo at pinagsasabay mo sila ni Rexon?" she asked again and the smile on her face turned wide. "No, that's not true!" My eyes flashes with anger. "Kung ganon po, sino sa dalawa ang boyfriend mo?" she ask again with twitched lips. The repeated burst of the camera irritates me. Kaya hindi ko magawang sumagot. Isa pa, why do I need to answer those issue? "Pakisagot lang, miss." Pagpupumilit nito. "You b***h! hindi kayo bagay ni Rexon! Ilusyonada!" Narinig kong sigaw nang mga kabataan sa 'di kalayuan. "Miss, pakisagot!" Pagpupumilit muli ng mga ito. Tila doon ako nakaramdam ng pag-aalala dahil sa pagdagsa ng mga tao sa paligid. They shouted at me. The anger and their eagerness to hurt ang siyang napakaba sa'kin ng husto. Then suddenly, someone caught my attention. Walang pasabi nitong hinawi ang mga tao. He look straight into my eyes. And right now at this very moment I feel secure and I know... I'm now out of danger. The murmur begins and leave them speechless. We dodge through the crowds as we hurried inside his car. Again abot-abot ang kaba ko nang makaupo sa front seat at pumikit ng mariin. "Wear your seat belt," he said in a cold tone. Marahan kong sinunod ang kaniyang sinabi at sumulyap sa mga reporter na nasa labas na'ng kaniyang kotse. I strongly gripped the strap of my seat belt and close my eyes. Ang kaba sa dibdib ko ay tila walang paglagyan sa bilis nitong magpatakbo at sa mga pangyayari. Ilang minuto rin ang naging byahe namin. Hindi ko rin alam kung saan kami patungo. Nang mapansin kong wala na ang mga paparazzi ay saka lamang ako nakampante. He slow down his car and glance at me repeatedly. The silence went on so long that it became very uncomfortable for me. In fact I have this fear of awkwardness na magbukas ng usapan sa kaniya gayong hindi ko naman siya kilala. Pero sa huli ay pinili kong magsalita. "Ah, salamat pala sa pagtulong sa'kin." I hold my breath for awhile and waited his to answer. Pero bigla itong nagpreno na siya kong ikinalingon dito. "Pwede ka nang bumaba," he said. Are you serious?!" I surprisingly said. Agad din akong lumingap sa paligid. I don't know where are we right now. And I'm not familiar with the place. Mabilis din akong binalot ng kaba sa isiping maiiwan ako sa ganito kadilim na lugar. "Yes.. I said, get out my car now!" He scolded. I saw his facial expression and the way he clenched his jaw hard at me. Agad naumid ang dila ko sa kaniyang tinuran bago muling sumulyap sa paligid. "I was saved you twice. Kung hihirit ka ng isa pa ay baka singilin na kita?" he said with twitched lips. So, pinamumukha niya sa'kin ang pagliligtas niya ganon ba? Umakyat ang dugo sa ulo ko at pinaningkitan ito ng mata. "Salamat, hah?" I said with sarcasm. At piniling buksan ang pinto ng kaniyang kotse pero naka-lock ito. I turn to face him again and fire him a glare. "Can you please open the door?" I said. But he sat facing me with his big smirked on his face. "Ganyan ka ba magpasalamat?" He crossed his arm over his chest and lift up his brows on mine. Damn! Bakit ang hot niyang tingnan? Kahit medyo mayabang? Gusto ko na sanang magpahila sa hipnotismo nito pero bigla kong pinilig ang ulo ko at umayos ng upo. Tinaasan ko ito ng kilay. "Then what do you what me to say, huh?" I leaned back to my chair and face the window. "Can you say it in a nice way?" Sumulyap ako ng tingin dito at ganoon nalang ito ngumisi sa akin. Bigla naman akong nakaramdam ng hiya sa inakto ko kanina.. How could I sounding so unfriendly to him, gayong siya ang naglitas sa'kin sa pagdumog ng mga reporter kanina. "Okay... Thank you for saving me." I bit my lower lip when he didn't even bother to say anything. Tumaas lang ang kilay nito bago binuhay muli ang engine para paandaring muli ang sasakyan. And now I feel relieved sa isiping hindi ako maglalakad pauwi. Pero agad umangat ang likod ko sa pagkakaupo nang mapagtantong sa ibang direksyon ito patungo. "Where are we going?" I asked. Pero muli ay wala itong sagot. Stupid Cherry! Kung bumaba ka na kanina, e 'di sana hindi siya magkakaroon ng dahilan para dalhin ka sa kung saan. Kinalma ko ang sarili at humarap muli rito na may malapad na ngiti sa labi. "Pwede mo na akong ibaba d'yan sa may kanto," saad ko. "I have a gig to attend to, " he said and glance at his wrist watch. "And?" clueless kong tanong. "Samahan mo ako sa gig ko ngayong gabi." he answered cooly. Nanlaki ang mata ko sa kaniyang tinuran. "What? No way! May trabaho pa ako!" Mariin kong tanggi. "I'm afraid that those reporter are still there and waiting for you. At kung babalik ka roon tiyak dudumogin ka ulit nila. You don't want that to happen again, right?" He countered. "Pero makokompormiso ang trabaho ko. Teka, bakit ba ako ang pinuputakte nila ng tanong? Hindi ba dapat ikaw?!" He just shrugged his shoulder and didn't bother to look at me. Parang wala itong pakialam sa trabahong naiwan ko doon. I heave a deep sighed and tried to control my temper. Dinukot ko sa bag ko ang aking cellphone at tinawagan si Calixto "Cherry where are you? May nakakita daw saiyo kaninang pinagkakagulohan ng mga press?" Bakas sa boses nito ang pag-aalala. I bit my lower lip and gasped heavily. "I'm sorry hindi na ako makakapasok ngayong gabi," I utterly said. "Alright, mas mabuting 'wag ka na munang bumalik dito." sagot niya. "Pasensya na po, sir," I said in low tone. Tila mas lalong nawalan ng buhay ang boses ko. "Okay. Please keep safe," saad nito sa kabilang linya. Napangiti ako sa huli nitong tinuran. "Yes, thank you... Ikaw din mag-iingat." Hindi ko na napigilan ang maharot kong sagot. Pakiramdam ko ay mapula na ang buong mukha ko. Tila may kung anong kiliti rin ang bumangon sa puso ko dahil sa pag-aalala niya. Narinig ko pa ang bahagya nitong pagtawa dahilan para mas lalong lumawak ang mga ngiti ko sa labi. "Eherm..." Sumulyap ako dito at hindi pinansin ang kaniyang ginawa. But he keep continue doing that thing while he was driving. Agad na akong nagpaalam kay Calix at madiing pinindot ang cancel button bago humarap kay Rexon. "So, totoo nga ang balitang ikinakabit saiyo ng mga reporters? May something sainyo ng boss mo." He started the conversation. "How can you be so sure?" Pinaningkitan ko ito ng mata. "Kaya pala malakas ang loob mong mag pa-phetics sa trabaho dahil sa boyfriend mo ang mismong manager n'yo." He chuckled lightly. Sana nga ay magdilang anghel na lang ito sa kaniyang sinabi. Pero dahil hindi naman nga kami ni Calixto kaya abot-abot ang simangot ko sa kaniyang tinuran. Mas pinili kong 'wag na lang itong sagotin. I don't have to explain myself to him at the first place. "Silence means... yes." He clarify as he turn his face at me. Napalunok ako nang salubongin ang mga titig nito. Siguradong masasabunutan ako ni Jacky nito kapag nalaman niyang kasama ko si Rexon ngayon at malaya kong napagmamasdan ng ganito kalapit. Ayoko naman itanggi ang paratang nito pero mas mabuting alam niyang may boyfriend na ako para matahimik na siya. Sandali pa ako nitong pinagmasdan bago nagkibit balikat. He played his new piercing at the left side of his lip and lick it sexily. Huling kita ko rito ay sa kilay lang siya meron. Mas lalonh naging rock star ang datingan nito ngayon at mas lumakas ang appeal. Subalit hindi ko na iyon binigyan pa ng pansin dahil humalukipkip na ako ng upo. Hindi na rin ito nagsalita dahil ilang sandali pa ay narating na namin ang Isang kilalang bar sa bayan ng San Gabriel. Marami ng tao nang pumasok ako. Habang si Rexon ay sa back door dumaan. Madilim sa loob at kislapan lang ng disco ball ang nagbibigay liwanag dito. I sat alone at the stole chair at the corner of the bar counter. Dahil madilim naman ay kampante akong walang reporter na lalapit sa'kin. "What's your order ma'am?" The bar tender approaching me immediately. "Ah, lemon juice lang." sagot ko. Agad naman itong tumalima kaya ako ngumiti. Ilang minuto pa akong naghintay nang makarinig ng ilang sigawan at palakpakan mula sa mga manonood. "Good evening." He spoke in low tone voice. Mabuti ay hindi wild ang audience ngayon kaya walang dahilan para ako kabahan. Muli ay natuon ang tingin ko dito. He stood and comb back his hair gently. He look so masculine hot in his white shirt covered with black leather jacket. My heart skipped on its beat unexpectedly. His not so dark eyes. His prominent jaw. His groovy moves and that alluring smile... Hindi pa man ito kumakanta pero para na akong nalalasing. Paano kung bumuka pa ang mga labi nito? But one thing for sure he's so God damn hot.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD