Owned

1

1 - Carra

Napabuntong hininga ako nang makapasok sa airport galing sa Japan. I'm back and it's just so funny. Dalawang linggo pa lang si Mama na nagpapagamot sa Japan pero binawian na siya ng buhay at doon na rin siya pinag-cremate. Ang saya, di ba? Wala na akong inasikaso. Hindi ko alam kung paano natapos ang lahat na pati libingan ng ina ko ay nakaayos din. May nga tao na lamang na sumusulpot bigla at nagsasabing ayos na ang ganito at ayos na ang ganyan.

Tumulo ang luha ko pero agad ko rin na pinahid. Kahit na ang abo ng nanay ko ay hindi ko na naiuwi kasi mas mainam na iiwan na raw doon. Ang ganda naman kasi maayos ang lahat. Ibinigay ni Rheus ang lahat ng kailangan kahit na ang magarang libingan pero patay na ang Mama at wala ng silbi na nasa loob siya ng magandang nitso at may magandang lapida. Ako, umapak ako sa Japan na wala man lang kasiyahan na naramdaman. Paano ako magiging masaya kung nakapunta nga naman ako roon ay dahil sa namatay kong ina at hindi naman para magbakasyon?

Milyon, milyon ang halaga ng nagastos at naiinis ako dahil kakakasal ko pa lang noong isang araw, natali ako at nabaon sa utang pero wala na ang ipinaglalaban kong buhay, ang buhay ng babaeng pinakamamahal ko sa lahat.

Para akong wala sa sarili na pumirma sa marriage contract. Para akong tanga na sumama sa New York para sa kasal pero matapos iyon ay naiwan naman ako sa isang mansyon dahil pumunta naman si Rheus sa Paris. Tinawagan siya ng kapatid niyang babae at dali-dali siyang pinalipad doon na parang aswang.

Ako, parang si tanga na kausap ang sarili ko. Nakikita ko si Mama sa isang video kapag gusto ko pero hindi ko na siya makausap dahil may tubo siya sa bibig. Iyon na yata ang pinakamasakit sa isang anak, ang makita ang nanay na nahihirapan tapos makikita ang mga mata na nakatitig lang at lumuluha.

Tapos, biglang isang araw ay may dumating na mga lalaki, tauhan pala ni Rheus. Dumating sila matapos ang ilang araw na hindi ko na nako-contact ang Mama ko. Patay na pala siya. Sinundo lang ako ng mga lalaki para samahan sa Japan. Kahit na bangkay ng pinakamamahal kong nanay ay hindi ko na nalapitan. Kumbaga sa isang produkto, selyado siya katulad noong nandito siya. Ang pangit ng sakit niya, lumalaban at namamatay na mag-isa.

At ngayon nakabalik na ako sa Pilipinas. Ang asawa ko sa papel, hindi ko alam kung nasaan at wala akong pakialam. Sana nga huwag na siyang bumalik.

“Our lady, this way to the car.” Nakangiting sabi ng isa sa mga lalaki kaya napatingin ako rito matapos kong mapagtanto na dinaig ko pa ang lantang gulay na kamote.

Ganito talaga siya kung makangiti sa akin, parang gandang-ganda siya sa mukha ko. Mana siya sa amo niyang kung makatitig naman ay parang nambubuntis.

Mga lalaki, mukhang manyakis lahat.

Tahimik akong sumakay sa sasakyan.

Sa isang iglap ay nagbago lahat ang buhay ko. May kotseng sumusundo sa akin, may nagluluto, may tagabitbit ng bag at kung anu-ano pa pero nalulungkot ako.

Alam ko na isang araw, mawawala ang puri ko. Kasama iyon sa kontrata namin ng kinakapatid kong Satanas. Ang hindi ko alam, kung alam na ng anak niya at alam na ng mga magulang niya.

Laylay ang ulo ko at ipapatong ko na lang sana ang baba sa tuhod ko nang biglang may pumasok sa limousine. Agad kong itinabingi ang mukha ko at para akong namakalikmatang napakurap.

“R-Rheus?” Kandautal pa ako sa pagbanggit sa pangalan niya at nakuha ko pang pindot-pindutin ang pisngi niyang namumula dahil sa init ng araw.

“Ikaw ba ito? B-Bakit ka andito? Bakit wala ka na sa Paris? May emergency daw ulit kaya bumalik ka na roon.” Sabi ko sa kanya para maitaboy siya.

Naiinis ako kasi nagluluksa pa ako pero parang magluluksa na ulit ako para sa puri kong nasa bingit ng alanganin.

Relax siyang sumandal sa sandalan. He never batted me an eye but I felt a pair of warm eyes staring at me. Tumingin ako sa rearview mirror at nakatingin pala siya sa akin.

“How's the interment?” Kaswal na tanong niya.

“Masaya, sobrang saya. May kombo at disco balls, tugtugan at malalakas na drums,” Pilosopong sagot ko, “Nagtatalon ako sa tuwa tapos ay nagpa-party ako. Sayang, di ka join.” Inis na sagot ko sa kanya habang nakaismid ako sa labas ng bintana.

Sinong tanga ba naman ang magtatanong kung kumusta ang libing? Syempre malungkot 'yon! Sad sa ingles!

“Pinipilosopo mo ba ako?” He asked, making me tilt my head but he held my jaws.

Napasinghap ako nang lamukusin niya ako ng halik sa labi kaya napakapit ako sa braso niya.

My heart rattled. This is my very first kiss. Hindi niya ako hinalikan noong kasal namin pero ngayon naman ay para akong hindi makahinga.

“R-Rheus…” pilit kong saway sa kanya at pilit akong sumagap ng hangin pero nauwi ang labi niya sa leeg ko at mariin niyang sinipsip.

Para akong binuhusan ng malamig na yelo nang biglang dumaloy ang kuryente sa katawan ko.

His kisses emitted volts of electricity when I felt his teeth on my skin.

Pilit akong kumakawala pero hinaklit niya ako sa gulugod. Ang isang kamay niya ay nasa may binti ko, paakyat sa ilalim ng suot kong palda.

Ano bang mali sa sagot ko at kung anu-anong pinaggagagawa niya sa akin?

Bigla akong nabuwal sa kinauupuan namin at kumubabaw siya sakin. Hindi ko alam kung paano nangyari pero ang lakas niya at para siyang kalabaw.

He's quick and eager.

Kinagat niya ang dibdib ko kahit may suot akong bra at naramdaman ko na lang ay nahawi na ang panty ko.

“T-Teka…” hindi ko alam kung sasapakin ko siya o sisipain ko kasi nahihilo pa ako sa eroplano pero ngayon halos reypin na niya ako sa loob ng limousine.

“f**k…” he grunts and it stunned me. Kagat niya ang t-shirt ko at nilalawayan niya ang dibdib ko.

Para akong tanga na napatulala habang tinitingnan siya. Napatigil ako sa pagpumiglas pero natauhan ako nang tuluyan niyang ayusin ang sarili niya sa ibabaw ko.

“Hold still.” He commanded. Nakatitig siya sa akin at ako ay parang hindi na makapagproseso ng kung ano pa man sa isip ko.

Is this really happening inside his car?

Ramdam kong kinakalas niya ang belt ng pantalon niya at hindi ako nakahuma nang itulak niya ang hita ko.

Huli na nang ma-realized kong may gagawin na talaga siya sa akin.

“Teka lang…” habol ko ang hininga pero niyakap niya ako nang tuluyan kaya nasubsob ang mukha ko sa dibdib niya.

I can't imagine myself underneath a man as burly as him. I'm nothing compared to his strength and built.

“I'm horny as hell…” anas niya at naramdaman ko na lang na dumidikit ang matigas at mainit na bagay sa may sentro ko.

Napapikit ako nang mariin nang marinig kong para siyang nahihirapan. He moves his hips and he's still wearing his pants. Hindi ko alam kung anong posisyon namin pero para siyang hindi papipigil.

“More…” aniya sa paos na boses saka hinawakan nang may kariinan ang hita ko. He was pushing it as he rocks on top of me.

Nawiwindang ako. Umiiling ako kasi hindi pa ako handa pero alam ko na mangyayari ito.

“Aray!” Napakalmot ako sa braso niya nang maramdaman kong para akong nabiyak bigla. I squeezed him but he groans sexily, gripping my waist.

“Aray ko…umalis ka na d'yan.” Naiiyak na pakiusap ko. Hindi ko malaman kung saan galing ang sakit dahil ang sakit-sakit.

“I can't. I'm in.” He chuckled but he sounded like a demon in my ears.

Medyo gumalaw siya nang paulit-ulit kaya napaungol ako na parang pusa.

My tears fell. It's so painful. Talaga bang wala siyang pinipili na oras at lugar tulad ng sabi niya? Kung saan pala siya abutin ng ganito ay gagawin niya sa akin ang gusto niya?

He kept on thrusting slowly while I can do nothing but gasp when he filled me in. Gusto kong sumigaw pero hindi ko magawa. Nahihiya ako sa makakarinig sa akin kahit na siya ay walang pakialam kung umuungol siya at parang nasasarapan.

Diyos ko. Ano ba ang pinagsasasabi kong nasasarapan? Ano bang malay ko sa ganoon?

“Ang sakit po…” mahina kong iyak pero bumaluktot siya nang kaunti saka ako itiningala para halikan sa labi.

Wala akong tugon. Mariin ang pagkakadikit ng labi ko at pati na mga mata ko pero wala siyang pakialam.

Paurong-sulong ang balakang niya at napapakapit ako nang mahigpit kapag halos ibaon niya sa akin nang sagad.

I don't know how big or how small he is but I know he is not small. Ang sakit kaya alam kong ang laki. Parang hindi ko nga maigalaw ang katawan ko dahil natatakot akong baka ako mahati sa dalawa.

“Part your lips.” Utos niya sa akin at kahit ayaw ko ay napilitan akong sumunod kahit hindi ako nagmumulat.

Umuungol siya nang ipasok ang dila sa bibig ko at sa wakas ay nakaramdam ako nang kaunting ginhawa dahil sa ginagawa niya.

Unti-unti, nasasanay ako at nagugustuhan ko na. The pain subsided, too but another kind of pain stings my belly.

“Aaahh,” napamulat ako at saka ko siya sinabunutan. Hindi ko alam kung saan ako babaling ng ulo kaya tumingala ako tapos ay umiling.

Ayoko na pero ayoko rin siyang tumigil. Sumubsob ako sa dibdib niya saka siya pinakasabunot-sabunutan kasabay ng pag-alon ng puson ko.

I panted and kept on gripping his hair. I exploded. What was that?

“Masarap, di ba, Carramilla?”

Napamulagat ako nang marinig ko ang boses niya at nakita kong nakangisi siya sa may ulunan ko pero bago ko pa siya maitulak ay nagmamadali niyang binunot ang sarili sa akin at saka niya hinawakan ang kanya.

Mama ko! Kulang ang salitang mapanganga ako sa nakikita ko. Sumuka ng maputing likido ang kwan niya at hawak niya ang pagkalaki-laki niyang sandata.

Nanginginig ang mga tuhod ko at bumagsak na lang sa upuan ang ulo ko.

“I was right. You're still untouched.” Sabi ni Rheus kaya pilit kong isinara ang hita ko at ibinaba ang palda ko. Itinaas niya ang kamay na may bahid pa ng dugo.

Gatla gatla ang pawis niya sa noo at namumula siya lalo pero pinanaliman ko siya ng mga mata.

“Yes I am and now that you had it, I want to divorce you na. There's no use na mag-stay. Patay na ang Mama ko at babayaran na lang kita sa utang ko. Lahat ng sweldo ko sa Lax Pharmacy, ibibigay ko sa iyo at pipirma ako ng panibagong kontrata.” I sighed.

Nagtangka akong bumangon at pinilit ko.

Rheus is looking at me like what he heard is just a big joke.

He pulled the corner of his mouth and looked down at his own manhood. Napatingin din ako roon kahit ayaw ko at malaki pa rin iyon, buhay na buhay.

“You see this thing, throbbing in my hand? It's still alive. Meaning, no divorce for now, Carramilla.”

Hmp. Inaasahan ko na iyon. Kitang-kita naman kung gaano siya kahayok sa laman at bakit ako sa dinami-rami ng babae sa mundo?

Napaismid ako pero naramdaman kong may naupuan akong malagkit na bagay kaya ako napangiwi. Siya ay relax na nagkakabit ng sinturon niya parang naligayahan nang husto.

“I don't want to see you crying again about the demise of your Mom. You will not help her if you will keep on doing that. Focus on our agreements because I gave you everything that you wanted.” Sabi niya sa tabi ko pero agad lang akong humalukipkip.

“Alam ko at sisiguruhin kong mapapabilis ang diborsyo. Hindi naman kita tatakasan at kahit lahat ng sweldo ko kunin mo, okay lang. Basta gusto ko ng makawala sa kasal natin. Nakuha mo na ang gusto mo.”

“Not yet and stop talking. I know what I want and I know what I need.”

“Sex.” Sabi ko sabay pukol ko ng matalim na titig sa kanya pero ako rin ang natakot sa sarili kong ginawa dahil lumaban siya ng titigan.

Agad akong bumawi. Baka may kalagyan ako kapag hindi ko isinara ang bunganga ko.

…

Wala akong imik nang bumaba ako sa limousine. Kamuntik pa akong matumba nang biglang mawalan ng lakas ang nangangatog kong mga tuhod. Hindi ko sinasadyang mapakapit ako sa manggas ng damit ni Rheus pero tiningnan lang niya ako.

Isang malaking irap ang ginawa ko sa kanya saka ko binawi ang kamay ko, “Na-out of balance lang.” Depensa ko kaagad sa sarili ko dahil baka isipin niya ay gustong-gusto ko siyang hawakan pero inang awa, ang sakit ng akin at ang mga hita ko ay walang lakas.

Wala siyang sagot kaya tumuloy na ako sa pagpasok. Inalalayan ako ng mayor doma na nakilala ko na isang beses pa lang. Ito ay si Manang Luz.

Nakangiti siya sa akin at parang kilala niya ako base sa paraan ng pagtitig niya.

“Parang napagod ka sa byahe, senyorita.”

“Hindi naman po.” Pinagod po ako ng Satanas niyong amo.

Malungkot akong ngumiti habang pilit na pinapantay ang paglakad ko. Lumingon ako at nakita kong nakatayo si Rheus sa may pintuan. Kausap no'n ang isang tauhan pero sa kabuuan ko naman nakatingin.

Nawi-weirduhan ako sa titig niya kasi para siyang nakakita ng multo sa katauhan ko. Para bang patay ako na nabuhay ulit.

kontessa1620