THEORY OF LOVE

Chapter 1 Zahara's P.O.V "Sorry natagalan ako, kanina ka pa ba? " tanong ko kay Lucas nang makapasok ako sa restaurant at maupo. "Hindi, kararating ko lang din," sagot niya sa akin ng nakangiti. "Ganun ba? sige order na tayo para ma-kakain na tayo," sambit ko habang tumitingin sa menu ng pwede kong kainin. Actually maring pagpipilian dito sa menu. Ano kayang magandang kainin? Nang makaorder kami at nag simula ng kumain, nag pa-alam sa'kin si Lucas na mag-c-cr lang daw siya saglit pero bakit parang ang tagal naman niya ata? Dahil tapos na ako kumain at wala pa siya nag pasya nalang ako na sundan siya sa comfort room pero hindi naman ako papasok sa may pinto lang baka may makita pa akong hindi dapat makita. Habang nag lalakad ako papunta sa comfort room umiinom ako ng juice. Hindi ko pa kasi ubos sayang naman kong hindi ko ito uubusin. Palinga-linga ako habang nag lalakad, balak ko naring magpahangin kaya gusto ko ring lumabas. Magpahangin talaga self? may aircon naman sa restaurant but wait-- hangin nga pala ang gusto ko. Agad kong naramdaman ang malaks na pagtama ko sa isang bagay. s**t pader ba to? bakit matigas? Ay teka-- tao pala ang nabunggo ko! Dahil hindi ako nakatingin ng ayos sa aking dinadaanan ay tumama ako sa isang lalaki at natapon ang juice ko sa likuran niya. Patay lagot na! "A-ahh, k-kuya pasensya na p-po," nauutal na sambit ko habang hinahanap yong panyo ko sa loob ng bag ko para punasan yong natapon kong juice sa likod niya at mu'kang mamahalin pa yung suit niya. Nako po! Lagot talaga ako. "P-pasensya na po talaga," paghingi ko ulit ng pasensya at dali daling pinunasan yung likod niya nang panyo ng bigla siyang humarap sakin. "IKAW?!" sigaw naming dalawa habang kapwa kami nakaturo sa isa't isa at bakas sa'ming dalawa ang gulat. Siya 'yong lalaking 'Your blocking the way' kuno yong lalaking walang manners hindi marunong humingi ng sorry. "Hey, stupid girl! Are you listening or imagining something in your head?" sigaw niya sakin habang masama ang tingin dahilan para mapahinto ako sa pag-iisip. "S-sor---, teka 'bat ako mag so-sorry? kanina nga hindi ka nga nag sorry sa'kin kaya quits lang tayo men! " sigaw ko pabalik sa kanya. Kunyari matapang pero sa loob-loob natatakot ako baka kasi pabayaran niya sakin yong suit diba? Aish! wala akong extrang pera ngayon. "Whatever, stupid!" sambit niya bago umalis sa harapan ko at maiwan naman akong nakatulala. 'what ever, stupid!' kuno? Nyee nyee nyeee bastos! Umalis nalang din ako at punta sa men's restroom, 'bat kasi ang tagal mo Lucas? Hindi pa man ako tuluyang nakakapunta sa men's restroom natanaw ko si Lucas sa restroom nang mga babae at mu'kang may kausap siya? Tapos ang lawak ng ngiti niya sa babae at nagyakapan sila. "Lucas!" tawag ko matapos makabawi sa pag-kakatulala, baka nag o-over think lang ako sa nakita. "Z-zahara,? sorry natagalan a-ako," nauutal na sabi niya or mali lang narinig ko hindi siya nauutal? "Okay lang, ano alis na tayo?" sabi ko at hinatak yong kamay niya palayo sa babae na yun, syempre hindi na ako nag tanong kung sino 'yong babae ayaw ko ng malaman pa. "Z-zahara, si Cheska nga pala k-kaibigan ko," pakilala niya sa'kin sa babaeng kasama niya at nauutal ito habang ipinapakilala ang babae. "Hi, Zahara right?" maarteng sabi niya sabay abot ng kamay niya sakin. " Hello," sagot ko sabay kuha ng kamay niya. Umay! I smell something fishy or nega lang ako? "Cheska!" tinig ng lalaki mula sa likod ko at parang pamilyarito. Did we meet before? Hindi nga ako nagkamali yong lalaking 'blocking your way' nga yong tumatawag sa Cheska na'to, magkaano-ano kaya sila? "Sorry babe," maarteng sabi niya tapos naglakad papalapit dun sa lalaking walang manners tapos pumulupot 'yong kamay niya sa braso nung lalaki. aigooo umay. "Zahara, uwi na tayo," tawag sakin ni Lucas at nag simula na kaming magpalakad palabas sa restaurant. After naming kumain ni Lucas sa labas hinatid niya ako pauwi, asusual ang boring ng buhay ko mag-isa ko lang sa bahay na'to. Matawagan na nga lang mga pinsang kong baliw,and yes may mga pinsan ako. They have the same vibe as me as well kaya halos kasundo ko rin sila, pero madalas may mga iba't iba kaming ugali. I guess because were different from each other. And take note may pa group chat pa kami kahit tatlo lang naman kami, although marami kaming mag pipinsan kaming tatlo nga lang talaga yong pinaka-close. Nagkakasundo kami sa lahat nang bagay kahit mag kakaiba kami ng ugali. We're supporting each other sa mga bagay na mag papasaya sa bawat isa sa'min. *Calling* "OHHHH! napatawag ka panget? " bungad sa akin ni Molly. Ang babaeng 'to talaga napakaganda ng bungad lagi. Saming tatlo siya 'yong may pagkasiga, walang preno yung bibig, fashionista and taga pag-tanggol namin ni Cheyenne. "Annyeong! Zaharashi," bati sakin ni Cheyenne ang kapartner ko sa pagiging feeling koreana kuno pero hindi naman kami masyadong nilamon ng pagiging feeling koreana medyo lang. "Annyeong! Cheyenneshi" bati ko pabalik kay Cheyenne may pa finger heart pa. "WHAT THE HELL! Nakakaumay naman kayo itigil niyo yan baka mapatay ko kayong dalawa," naiinis na sambit ni Molly kunwari lang naman pero support yan samin. "Mianhae, AJUMMA! " sabay naming sabi ni Cheyenne may diin talaga sa ajumma para dama. "Mga timang! Akala niyo hindi ko alam yang ajumma pag nagkita tayo sasakalin ko kayo," paghahamon ni Molly samin ni Cheyenne syempre tinawanan lang namin siya. Ganun lagi ang pag u-usap namin medyo magulo and puro asaran. Na kwento ko rin sa kanila na may bago na akong trabaho para hindi na sila mag alala sa'kin. Baka mag pumilit ulit sila na tulungan ako sa pag aaral ko at hatiin 'yong allowance ni Molly at ibigay sakin ganun rin si Cheyenne pero mas pinili ko na lang na wag tanggapin dahil kailangan rin nila. Hayst panibagong araw ulit bukas at panibagong hamon, super thank you talaga kay God and may nahanap agad akong bagong trabaho para may pang paaral ako sa sarili ko. Being alone is not easy, you should stand on your own even it's so hard wala naman kasing ibang tutulong sayo kundi ang sarili mo. Kahit may mga kaibigan ka na andyan para sayo hindi ibig sabihin kailangan mong sumandal sa kanila lagi, hindi ka matututo kung ganun. As I said learn to stand on your own and for sure, God will never leave you on your challenges in life.