NINONG II

KABANATA LXVI

"NINONG II ®"

ni Madam K

[[ KABANATA LXVI ]]

**********

This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events, locales, and incidents are either the products of the author’s imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.

Contains explicit/s****l contents, inappropriate use of words/language, drugs, violence, homoerotical scenes that may be found offensive to readers. Read it at your own risk. R15+

**********

HINDI ko alam kung utos ba o sinusubukan lang ako ni Ninong na tumabi sa kaniya ngayong gabi. Alas nueve na pero hindi pa rin ako talaga makatulog. Nandito ako sa sala---nakayakap sa unan---nanunuod sa TV na hindi ko naman naiintindihan ang palabas basta lang nakabukas. Ito nalang din ang nagsisilbing liwanag dito sa bahay. Sobrang hina lang ng volume na halos hindi ko na ring marinig kahit na dalawang metro lang ang layo sa akin ng screen.

Pagkatapos namin kumain kanina, pumasok na ulit si Kuya Crisanto sa kwarto. Inaantok daw talaga siya---wala raw siyang tulog. Pinabangon ko lang siya kanina para kumain---ayaw niya sana bumangon pa kaso sabi ko bawal tanggihan ang pagkain lalo na kung si Ninong nagluto, pero ako talaga nagluto. Adobo lang. Si Ninong naman---nasa kwarto na siya. Nakabukas lang ang pintuan niya. Siguro hinihintay niya rin talaga ako na pumasok... pero nagdadalawang isip ako. Paano kung sinusubukan niya lang ako? Tapos bumigay ako... ano bang gagawin niya sa akin? At paano kung utos niya pala talaga iyon at hindi ako sumunod, paparusahan niya rin ako? Hindi ko na alam kung saan ako lulugar.

Oo. Gustong gusto ko talaga matikman si Ninong pero---natatakot ako sa pwedeng gawin niya sa akin. Napatingin ako sa pintuan ni Ninong... bahagya itong nakabukas.

Ninong ano ba talaga nasa isipan mo ngayon? Bakit hindi kita mabasa?

Totoo kaya na kung sakaling masarapan siya sa pagtsupa ko sa kaniya hahayaan na niya ako? Paano kung hindi siya masarapan? Hindi ko talaga alam.

Tumayo ako. Lumapit ako sa TV at pinatay ko na. Nagdilim na rito sa loob ng bahay. Wala na akong makita talaga. Naglakad ako papalapit sa pintuan ng kwarto ni Ninong. Dahan-dahan ko itong binuksan... isang hakbang papasok.

"Ninong?" Mahinang panawag ko sa kaniyang pangalan. Pero walang sumagot. Isang hakbang pa---

"Kanina pa kita hinihintay." Buongbuo ang boses ni Ninong na malinaw na pumasok sa loob ng tainga ko. Dagling pumapintig ng bilis ang puso ko. Naririnig ko ang paghinga ko, "...halika ka rito sa tabi ko." May tono ng pang-aakit. Nalunok ko ang laway sa loob ng bibig ko. Huminga ako ng malalim at bahagyan bumuka ang bibig ko at upang ilabas ang hangin naipon sa loob ng katawan ko. Isang hakbang papalapit sa kanto ng kamang kinahihigaan ni Ninong. Madilim pero nasanay na kaagad ang aking mga mata kaya naaninag ko na siya nakahiga---walang pangitaas at may takip na puting kumot sa ibabang parte ng kaniyang katawan.

"Kinakabahan ako Ninong." Mahina kong pagkakasabi.

"Bakit naman?" Tanong niya---mula rito sa kinatatayuan ko. Naririnig ko na rin ang kaniyang paghinga.

"Hindi ko alam." Sagot ko.

"Huwag kang kabahan. Hindi kita sasaktan. Halika ka na rito sa tabi ko." Sabi niya---muli akong humakbang, nang tumama ang tuhod ko sa kanto ng kama, kumapa ako sa aking maaring mapwestuhan, pumatalikod ako at umupo na muna. Nakahawak ako sa aking mga hita. Naramdaman ko na---humawak siya sa aking tagiliran. Napatingin ako sa kaniya. Maamo niya akong hinila at--pinahiga sa tabi niya. Sobrang tuwid na tuwid ang pagkakahiga ko, nakapatong ang mga kamay ko sa aking tiyan. Hindi ako makalingon sa kaniya. Ito ang unang pagkakataon na---nakatabi ko si Ninong sa iisang kama.

"...hindi mo ba ako yayakapin?" Bulong niya.

"Gagawin po ba talaga natin ito Ninong? Okay lang po ba talaga sa iyo? At----kailangan ko po bang magbayad din?" Mga tanong na lumabas sa bibig ko.

"Ano bang sinabi ko sa iyo kanina?" Pagbalik niya ng tanong. Dahan-dahan akong tumagilid ako pumaharap ako sa kaniya. Saglit akong napatingin sa mukha niya---pero dahil sa pagkailang, napayuko ako. Napatingin ako sa malaki, malapad, malaman---matigas na dibdib niya.

"Gusto mong tsupain kita. At kapag nasarapan ka---hahayaan mo na akong gawin ang lahat ng gusto ko. Totoo po ba?"

Hinuli nya ang kamay ko at----pinayakap niya sa tagiliran niya.

Ang init ng katawan ni Ninong---at ang tigas-tigas ng katawan niya!

Mas lalo akong napadikit sa dibdib niya. Amoy na amoy ko ang kabarakuhan niya. Sumisiksik sa dulo ng ilong ko. Napakasarap amoyin. Napakasarap talaga ng amoy ng lalaki.

"Oo." Sagot niya.

"Paano kung hindi ka nasarapan?"

"Walang lalaki na hindi nasasarapan kapag sinusubo ang tite. At isa pa hindi naman siguro magkakainteres sa iyo si pareng Canor kung hindi ka magaling." Sabi niya. Hinuli niya ang baba ko at itiningala niya ang ulo ko. Inilapit niya ang mukha niya sa mukha ko at nagtama ang dulo ng mga ilong namin. At nang huminga siya---damang dama ko ang buga nito sa aking mukha---mainit. Mabango sa aking pang-amoy. Hinawakan nya ang braso ko.

"Ninong. Wala namang pinipili si Kuya Canor. Likas na sa kaniya ang pagkainteres sa lahat basta mapaglalaanan niya lang ng libog niya." Sabi ko.

"Hindi mo ba ako gusto? Mas gusto mo pa rin ba ang Ninong Rowell mo?" Tanong nito---parang may tono ng pagtatampo.

"Matagal na po akong nakalimot kay Ninong Rowell. At aamin ko po, matagal na po akong may pagnanasa sa iyo kaso---natatakot ako na baka hindi mo ako gusto na gawin ko ang mga pinaggagawa ko noon. Ibang iba ka po kay Ninong Rowell."

"Alam ko. Lagi kitang nahuhuli na nakatingin akin. At alam ko rin na binubosohan mo ako tuwing naliligo ako. Tama ka, ibang-iba ako sa Ninong mo----" Sabi niya. Ang lapit-lapit ng labi niya sa labi ko habang nagsasalita siya. Nagtatama pa rin ang mga ilong namin. Nakaramdam ako ng hiya dahil sa sinabi niya.

Hindi na ako umimik pa. Pumayuko ako ulit. Hindi ko na alam kung akong sasabihin ko. Hindi ko rin alam kung paano magsisimula. Hindi ko alam kung bakit ko nararamdaman ito--hindi naman ako ganito, kung si Ninong Rowell lang ito siguro baka kanina pa ako pumaibaba at baka ngayon---kinakantot niya ako.

"Ninong..."

"Oh?"

"Gusto ko. Gustong gusto ko pero... hindi ko gagawin." Mga salitang lumabas sa bibig ko.

"Natatakot ka pa rin sa akin?"

"Opo."

"Sige. Matulog ka na." Sabi niya.

"Hindi ka ba magagalit?" Tanong ko.

"Hindi."

"Babalik na po ako sa kwarto ko."

"Dito ka na matulog. Pumikit ka na... Henry." Sabi niya---may lambing. At naramdaman ko ang marahanan niyang pagyakap sa akin. Dumikit ang mukha ko sa matigas niyang dibdib. Ipinikit ko ang mga mata ko. Ginapang ko ang palad ko sa matigas--mamasels na likuran ni Ninong, "...ganyan nga bata. Matuto kang tumanggi. Kaya mo naman pala." Bulong niya.

Gumuhit ang ngiti sa labi ko. Alam ko sa sarili ko na gustong gusto ko na talaga matikman si Ninong pero alam ko rin na malabong mangyari iyon.

Ninong. Hindi pa rin. Kung talagang kaya kong tumanggi--sana kahit pilitin mo akong manatili rito... sana tumayo pa rin ako at iiwanan kita. Pero nandito ako. Sinasamantala ang mga yakap mo sa akin---at pagkakayakap ko sa iyo.

Mga salitang nabubuo lang sa akin isipan.

NAGISING ako na wala na si Ninong sa tabi ko pero nandito pa rin ako sa kwarto niya. Hindi ko alam kung anong oras na---madilim pa rin. Bumangon ako. Humikab at ako uminat. Tumayo ako at lumabas ng kwarto ni Ninong. Nakabukas ang ilaw sa kusina.

"Ninong?" Panawag ko sa kaniya. Napatingin ako sa orasan. Alas kwatro palang. May napansin akong dalawang baso sa ibabaw ng mesa sa kusina. Lumapit ako sa pintuan ng kwarto ko---nakabukas. Napasilip ako sa loob. Wala rin si Kuya Crisanto. Nasaan naman kaya iyon? Umalis ba? Sinarado ko ulit ang pintuan. Dumiretso ako sa kusina. Ang isang baso---wala ng laman pero mainit pa ito. Ang isa naman---may lamang kape pa. Biglang bukas ng pintuan dito sa kusina.

"Oh Henry. Aga pa ah. Gising ka na." Si Kuya Crisanto. Nakasando lang at maikling shorts---at ang laki pala talaga ng mga braso niya---bumibilog. At ang dibdib niya---mamasels din at bumabakat ang mga u***g niya. Napatingin ako sa mukha niya---ang pogi. Pogi sa umaga, "...uy! Gising ka ba? O naglalakad ng tulog?"

Napailing-iling ako, "...gising na ako. Nasaan si Ninong?" Tanong ko. Umupo ako sa silya. Umupo rin muna siya, "...kape mo? Pahigop."

"Sige lang." Nagsindi siya ng sigarilyo---hinayaan niya lang na nakabukas ang pintuan. Humigilop ako ng kape. Mainit-init pa, "...kaalis lang ng Ninong mo. Punta raw sa Katayan." Sabi niya bago siya maghithit ng usok at lumabas sa ilong niya. Napansin ko na medyo kumakapal ang balbas at bigote niya. Gulo-gulo pa ng buhok niya--ang dungis tignan pero pogi pa rin talaga.

"Ah ganoon ba. Ikaw aalis ka ba ngayon?"

"Oo. Kailangan ko magbawi. Talo ako sa sugal kahapon, tang-ina 'di ako nakabawe." Sabi niya.

"Sugal? Ibig sabihin kaya ka hindi rin nakauwi kasi nagsugal ka lang?" Tanong ko.

"Oo sa lamay doon sa kabilang Barrio."

"Ah. Kakilala mo?" Tanong ko, umiling siya, "...iyon lang talaga sinadya mo roon kahapon?" Tanong ko.

"May in-apply'an din akong trabaho. Baka magsimula na ako sa susunod na Linggo."

"Anong trabaho naman?" Tanong ko.

"Macho dancer." Sagot niya. Napabagsak talaga ekspresyon ng mukha ko sa sinabi niya---at natawa siya, "...ayaw mo maniwala? Magaling kaya ako sumayaw... gumiling. Gusto mo sample?"

"Kago. Iyong seryoso." Tanong ko.

"Oo nga. Macho dancer. Hahaha." Tawa siya---tapos iyong dila niya, malikot na pumapalabas sa gilid ng labi niya.

"Baliw ka. Di bagay sa iyo." Sabi ko.

"Kapag sinayawan kita baka magtitili ka sa kilig." Sabi niya sabay kindat. Humithit siya ulit.

"Kago. Gusto mo, sa bakery? Naghahanap si Lola Rosing nang makakasama ko." Tanong ko sa kaniya.

"s**o lang kaya kong lamasin at hindi harina."

"Ang bastos mo ng bibig mo Kuya Crisanto." Sabi ko. Tawa na naman siya---pogi niya tumawa kasi nalabas talaga kompleto at pantay niyang ngipin, ang puti pa. Nipis din kasi ng labi niya kaya kaunting ngiti lang, labas agad magandang ipin.

"Kaya mo na 'yon doon. Basta uwi ka lang lagi para 'di ka pagalitan ng Ninong mo." Sabi niya, "...ano palang sabi niya sa iyo? At bakit doon ka natulog sa kwarto niya? Kinantot ka ba?"

Bumusangol mukha ko sa sinabi niya!

"Kago. Hindi. Ayaw kasi kita katabi. Baka ikaw pa kumantot sa akin." Sabi ko.

"Haha. Baklang 'to." Sabi niya---, "...pagod ako kagabi kaya malabong makantot kita. Di nga, ano sabi sa iyo ng Ninong mo? Baka naman ikaw nagsumbong sa kaniya na may ginawa ka sa akin? Na ginapang mo ako."

"Hoy. Hindi kita ginapang no. Kapal ng mukha nito." Sabi ko. Natawa na naman siya. Hindi naman siya nainom ng kape kaya kinuha ko, humigop ako ulit, "...sinubukan ako ni Ninong. Kung tatanggi ako."

"Tssk. Ganyan talaga iyan Ninong mo. Mahilig iyan manubok. Kahit barkada noon, ginaganyan niya. Sasabihin niya---kapag hindi kayo pumunta kalimutan niyo ng barkada niyo ko. Tapos alam mo ba, hindi namin sinipot. Tang-ina bata, umuwi rito iyan sa Dominico. Sineryoso, kung hindi lang pinuntahan ni pareng Steven at ng Papa mo rito hindi talaga babalik doon sa Lorenzo."

"Para palang bata si Ninong."

"Hindi rin. Seryoso lang talaga siya. Kaya nga buti nakakatagal ka na siya kasama mo rito eh." Sabi niya. Pinitik na niya sigarilyo niya sa labas.

"Wala naman kasi akong ibang pupuntahan Kuya Crisanto. Kung hindi ako kinuha sa bahay baka---wala na ako ngayon." Sabi ko. Kinuha niya ang baso at humigop ng kape.

"Grabe papa mo sa iyo. Parang hindi ka niya anak."

"Akala ko nga noong una tanggap niya ako. Hindi pala. Sukong suko na ako noon Kuya Crisanto----"

"Okay lang iyan bata. Kalimutan mo na iyon. Okay ka naman na ngayon 'di ba?" Tanong niya, medyo napakibit balikat ako, "...bakit may problema ka pa rin ba?"

"Wala."

"Kung ano ka, tanggap kita. Tanggap ka ng Ninong mo. Wala kang problema kung kami makakasama mo---hindi ka ipagkakatiwala ng Mama mo sa Ninong mo kung alam niyang hindi ka mapapabuti." Sabi niya.

"Salamat Kuya Crisanto." Sabi ko, tumayo na ako, "...oo nga pala. Kung talagang mag-macho dancer ka. Mag-ahit ka. Walang bakla at komadronang magbibigay sa iyo ng tip, baka matakot pa sa iyo."

"Hahaha. Grabe 'tong batang 'to sa akin oh."

"Seryoso ako. Mag-aasikaso na ako. Maaga ako pasok ngayon sa bakery." Sabi ko.

Pumasok ako sa kwarto. Inihanda ko mga isusuot ko. Pumasok din si Kuya Crisanto----mula sa likuran ko, humawak siya sa balakang ko at pasayaw na kinakaskas sa pwet ko ang t**i niya!

Medyo may kiliti---pero saglit lang. Pinagti-tripan niya lang ako!

Humiga siya ulit sa kama. Sinilip niya t**i niya na nasa loob ng shorts niya.

"Bata dapat ba ahitin ko rin bulbol ko para matuwa mga bakla at kumadrona? Kapal ng bulbol ko eh. Tignan mo oh----" Binaba niya kaunti ang shorts niya, pinakita niya sa akin bulbol niya, makapal nga! Nakadampot ako ng unan at binato ko sa mukha niya.

"Baliw ka talaga. Alam mo, okay lang makapagbulbol basta mabango."

"Mabango naman 'to." Sabi niya---inamoy niya palad niya, "...ako kasi gusto ko sa puki, ahit. Nakakasagabal kasi ang bulbol kapag kinakain ko."

"Grrreee. Ano ba iyan Kuya Crisanto. Aga aga. Iyang bibig mo nonstop sa kabastusan. Kung gusto mo ahitin-ahitin mo. At ako'y maliligo na."

"Hehe. Sige, linisan mo maigi puki mo ha? Kantutin kita bago ka pumasok."

"Alam mo Ninong ko nga natanggihan ko, ikaw pa. Magsalsal ka nalang kung gusto mo." Sabi ko, bigla niya ulit sinilip t**i niya.

"Tinatanggihan tayo ng bakla. Tssk. Ayaw mo kasi tumigas eh." Kinakausap niya t**i niya! Baliw ang isang 'to. Lumabas ko ng kwarto ko. Diretso ako sa likod bahay. Sinugarado ko munang walang sawa bago ako naghubad---at naligo.

======

NANDITO na ako ngayon sa panaderya. Umuwi na ulit muna si Lola sa kanila. Wala pa masyadong tao. Hinahanap ko number ni Andrew, hindi ko na kasi maalala kung alin dito sa record iyong number niya. Hindi naman kasi ako talaga makakadalo doon sa sinasabi niyang birthday niya. Meron na akong limang natitext---mga nag-reply naman pero wala sa kanila si Andrew. Dami kasi sumunod na nagpaload kahapon at noong nakaraan araw. Hindi ko na alam dito kung anong number niya---o baka rin hindi ko nasulat.

/Helo Andrew?/ Text ko sa isa pang number.

"Good morning babe." Napatingin ako sa istante----si Peter. Bakit parang mas lalo ata siyang gumagwapo? Pero---hindi, bawal na. Ayaw ko na.

"Oh bakit ka nandito? Wala ka pasok?" Tanong ko.

"Meron. Dinaanan muna kita. I've missed you." Naka-smile niyang sabi. Nagsmile nalang din ako---naghahanap ako ulit ng number. Hindi ako tumayo sa kinauupuan ko, "...hey, hindi mo ba ako na-miss?" Tanong niya.

"Ah busy ako ngayon Peter. Pasensya na." Sabi ko---hindi ko siya tinignan.

"Kinagalitan ka ba ng Ninong mo?" Tanong niya. Umiling ako, "...tingin ka naman dito oh. Please."

Bumuntong hininga ako---tumingin ako sa kaniya, "...hindi na tayo pwede magkita Peter. Ayaw ko na." Sabi ko.

"You don't mean that. Don't you?" Napansin ko na may lungkot sa ekspresyon ng mukha niya pati sa boses niya. Napahilamos ako ng palad ko sa mukha ko.

"Yes. Nagalit si Ninong sa akin dahil sa hindi ko pag-uwi noong nakaraan. At hindi na tayo talaga pwede magkita o mag-usap man lang. Bawal na. Sana maintindihan mo ako." Sabi ko sa kaniya.

"No. I don't understand you---at all. Alam ko naman--naramdaman ko naman na gusto mo rin talaga ako. So why you kept on pushing me away?"

"Dahil hindi mo ako kayang ipaglaban sa Ninong ko. Takot ka rin." Sabi ko---natahimik siya, "...see? Kahit sabihin ko sa iyo na gusto kita. Wala rin silbi dahil hindi tayo pwede na magsama. Huwag mong iisiping hadlang si Ninong dito---hindi mo lang ako kilala talaga, at hindi rin gusto ng Ninong ko na... mapariwara na naman ako kagaya noong nangyari sa akin noon."

"Whatever you say, hindi nito mababago ang pagkagusto ko sa iyo. At ngayon sinabi mo sa akin na gusto mo rin ako talaga---walang dahilan para tigilan ko pa ito. Susuyuin kita hanggang makuha ko ang loob mo." Sabi niya----at umalis siya.

Hay. Peter. Matigas din ang ulo mo!

Kakainis ka. Wala ng mangyayari sa atin--hindi na ako sasama pa sa iyo. Iiwasan na kita. Kasi iyon ang dapat na ginawa ko noong una palang.

Bumalik ako sa kinauupuan ko. May text sa phone. Binuksan ko kaagad.

/Opo si Andrew ito. Sino po ito?/ Reply ng isang number.

/Ei. Si... Erwin i2./ Reply ko.

/Erwin? Iyon sa bakery?/ Bilis ng reply niya.

/Uu./

/Kamusta? Number mo ba ito? Save ko. Saan ka ngayon?/

/Ok lng aq. # i2 d2 za bakery. D2 aq ngaun. kw s smbhan k?/

/Wala. Dito ako ngayon sa appartment. Kagigising ko lang. Katunayan niyan nakahiga pa ako sa kama. Nag-almusal ka na na? Kain ka na riyan. Huwag papagutom kaibigan./

Alas otso na ah. Kagigising niya palang? Ano kaya itsura ng bagong gising na anghel. Naiisip ko, magulo ang buhok pero nagliliwanag pa rin sa kagwapuhan.

/tp0s nq knina p. kw bangon k n dian. Almusal kna/

/Opo. Message kita later. Papapawis muna ako. God bless. / Text niya.

/ok. God bless din po./ Reply ko.

/☺/ Reply niya. Yay. Bakit naman ganyan reply niya. May pa-blush na mukha.

MARAMING bumili kaya hindi na ako nagreply pa kay Andrew. Hintayin ko nalang din talaga text niya---tsaka ko sasabihin na baka hindi ako makasama sa birthday niya. Anong araw na ba ngayon? Biyernes na. Dalawang araw nalang Linggo na.

"Pabili po." Panawag sa akin---nasa likod kasi ako. Inihahanda ko ang ibang tinapay para ilagay sa estante.

"Teka lang po." Sagot ko. Binuhat ko ang tray---at paglabas ko galing sa likod.

Si Andrew. Pawis na pawis! Naliligo sa pawis niya. Buhok niya, noo niya, mukha niya, leeg niya na meron nakakasilaw na kwentas na gintong cross, braso niyang sobrang puti at kinis. Basa rin ng pawis ang puting damit niya.

"Gandang umaga kaibigan. Nagjojogging ako. Naisip ko na daanan ka rito." Nakangiting sabi niya. Kahit naliligo siya sa pawis ang gwapo niya parin talaga. Pinasok ko muna ang tray sa loob ng estante.

At hindi ko alam kung anong pumasok sa utak ko at---inabutan ko siya ng panyo ko!

"Pa-pamusan sa pawis mo." Nagaralgal kong sabi. Inabot naman niya---at pinunas sa noon niya.

"Salamat." Binalik niya sa akin, basa na ito--nipis lang kasi dala kong panyo, "...may tinda ba kayo mineral? At pabili na rin nitong tinapay." Tinuro niya estante.

"Meron. Teka kuha lang ako." Sabi ko. Kumuha ako sa ref at kinuhaan ko siya ng tinapay. Natulala ako sa kaniya ng lagukin niya ang mineral. May umuusbong na buhok sa kili-kili niya pagtaas niya ng kamay niya para lumagok. Para akong natuyuan ng laway at nauhaw din bigla. Napatingin siya sa akin. Napaiwas ako.

"Magkano kaibigan?" Tanong niya.

"Ha ah eh. Twenty lahat." Kumuha siya sa bulsa niya ng barya at inabot sa akin, "...lagi ka ba nagjojogging?" Tanong ko.

"Oo. Minsan sa gabi. Medyo tumataba na naman kasi ako. Kailangan magsunog ng taba. Ahehe." Nakangiting sabi niya---tumataba? Hindi kaya. Ganda nga ng katawan niya eh. Hindi ko lang alam kung may abs din siya.

"Hindi ka naman mataba. Okay naman katawan mo." Sabi ko.

"Tumaba ako kaibigan. Ngayon nalang ulit bumabalik katawan ko. Oh paano? Mauna na ako. Paalala ko pala, sa Linggo ha? Aasahan kita. Dadaanan kita rito." Sabi niya at----napa..

"Okay sige." ako.

Shit!

LUMIPAS pa ang mga oras. Tanghali bumalik si Lola at may dalang pagkain. Nasabi niya sa akin na baka may makasama na raw ako sa susunod na Linggo. Hanggang sa magsara na kami. Hindi muna ako umuwi---nagbike muna ako ulit papunta sa Plaza. Pumasok ako ulit sa police station pero wala si Tito. Napatingin ko sa isang malaking white board kung saan maraming picture, mga tatlong bata---mga missings. Bigla kong naalala si Noel. Nasaan na kaya ang batang iyon? Baka isang taon na iyon nagpapagala-gala sa San Pablo. Wala na rin siyang uuwian sa Lorenzo. Wala na ang Mama niya---wala na rin si Kuya Gary. Kawawa naman si Noel. Kung makikita ko siya---kukupkupin ko talaga siya ulit.

"Oh pamangkin. Anong ginagawa mo rito?" Si Tito Isagani. Napatingin ako sa kaniya---nakauniporme siyang pangpulis at talaga namang bagay na bagay sa kaniya, "...may problema ba?" Tanong niya.

"Ah wala po Tito. Sumadya lang ako para makita ka rito."

"Ganoon ba? Salamat sa pagbisita. Pero alam mo ba na mga nakakulong lang ang binibisita. Hehehe. Pero salamat pa rin. Pauwi ka na rin ba?" Tanong niya.

"Opo."

"Okay sige. Ingat ka. Dami pa ako gagawin, hindi kita maaasikaso."

"Okay lang po Tito. Sige, una na po ako." Sabi ko----tumapik siya sa balikat ko at nilampasan na ako. Pumasok siya sa isang kwarto na hindi na lumingon pa sa akin. Ngayon, alam ko nang wala ngang alam si Tito sa panggagapang ko sa kaniya. Hindi na ako maiilang o mahihiya pa sa kaniya kung sakaling dadalaw siya ulit sa bahay.

Lumabas na ako ng presinto. Umangkas ako sa bike ko at---nagpadyak na ako pauwi sa amin. Pabalik sa Domico---may motor na bumubusina sa likuran ko. Napahinto ako---lumingon ako.

Shit. Si Peter na naman!

Nakalapit siya sa akin at humarang sa dadaanan ko. Hinubad niya ang helmet niya. Parang malungkot siya. Nakatingin siya sa akin.

"Hindi kita naabutan sa bakery kanina. Naisip ko na pauwi ka na. Mabuti at naabutan kita rito sa daan." Mahinahong pagkakasabi niya.

"Dumaan pa ako sa Plaza kanina. Kinita ko Tito ko." Sabi ko, "...paraan ako Peter. Kailangan ko na talaga umuwi."

"Usap muna tayo. Maaga pa naman." Sabi niya---maaga? Nagdidilim na nga.

"Wala na po tayo dapat pag-usapan pa. Peter naman---mahal mo ba ako?" Tanong ko.

"Yes. I love you." Mabilis niyang sagot. Napabuntong hininga ako.

"Kung mahal mo ako, mauunawaan mo ang kalagayan ko. Iintindihin mo ang kalagayan ko, na pagagalitan ako ni Ninong. Sasaktan ako ni Ninong. Gusto mo ba iyon?" Tanong ko.

"Do you like me, too? Oo o hindi." Tanong niya.

"Nasabi ko na iyan kanina. Pero hindi pwede."

"Just answer it. Yes or no?" Tanong niya. Hindi ako kaagad makasagot. Napatingin ako sa kagwapuhan niya.

"Yes... pero.."

"I don't wanna hear your buts. All I need is your yes." Sabi niya--- "...isang taon nalang ako sa pag-aaral Henry. May naghihintay na rin sa akin trabaho pagkagraduate ko. Kukunin kita sa Ninong mo, magsasama tayong dalawa. Pero sa ngayon---kailangan kong unawain ang condition mo. So, I thought maybe we can make it through 'til I graduate. I wanted to be with you for the rest of my life. I could see nothing but just you and me in the future. I am so honest with my feelings with you, I am so madly deeply inlove with you Henry. So please, don't just keep on pushing me away. Nasasaktan po kasi ako. We can find ways to keep this relationship. Would you trust me? I want you to trust me."

"Peter. Ano bang dapat kong sabihin? Siguradong sigurado ka na ba talaga riyan sa nararamdaman mo para sa akin? Baka naman libog lang kasi iyan."

"Siguradong sigurado na ako. At sigurado akong hindi lang libog ito. Matagal akong naghintay na makita ka ulit and I told my self that if I ever saw you again, I won't let you ever get away again." Bumaba siya sa motor niya. Lumapit siya sa akin. Hinawakan niya ang mga palad ko at---hinalikan niya ako sa aking labi. Napapikit nalang ako. Dinama ko ang mga halik niya sa akin, "...gusto kitang makita araw. Makasama--araw araw kahit saglit lang. Kahit walang s*x, okay lang. Makita lang kita masaya na ako. Kompleto na araw ko. Kahit ilang minuto lang sa isang araw. Kahit pa---segundo lang. Pwede ba? Ipagkakait mo ba sa akin iyon?"

"Baliw ka na." Sabi ko---pero napangiti niya ako sa mga sinabi niya. Muli niya akong hinalikan.

"Baliw na baliw po ako sa iyo. So payag ka na?"

"Basta hindi malalaman ni Ninong. At ako ang masusunod sa mga oras at araw kung kailan at saan tayo pwede magkita. Bigay mo sa akin number mo." Sabi ko sa kaniya. Gumuhit ang masayang ngiti sa kaniyang labi na may pagkagat. Hinalikan niya muli ang labi ko. Binigay niya sa akin ang number niya. Sinabi ko sa kaniya na ako magtitext sa kaniya.

"Hindi na kita mahahatid sa inyo babe. Hanggang dito nalang ako ha? At salamat. I love you." Malambing niyang pagkakasabi. Napatingin ako sa palubog na araw. Nagkukulay orange na ang kalangitan.

"Gusto mo bang dumaan muna tayo sa kubo?" Nakangiti kong tanong sa kaniya. Napatingin siya sa akin.

"Of course babe. Para makauwi ka rin kaagad."

PUMASOK kaming dalawa sa kubo. Hinubad niya kaagad ang damit niya at ganoon din ako. Wala kaming sinayang na sandali. Sinunggaban niya kaagad ng maalab na halik ang labi ko na ginagantihan ko rin naman. Nagdidikit ang mga nag-iinit naming mga katawan.

"I love you babe." Malambing niyang pagkakasabi sa akin. Hindi ko naman masagot kasi---hindi pa ako ganoon kasigurado rin sa nararamdaman ko para sa kaniya. At hindi ko rin talaga alam kung---kakayanin namin itago itong ginagawa naming dalawa. Gusto kong iwasan talaga---pero talagang malakas ang dating sa akin ni Peter. Bakit kasi ayaw nalang kaming hayaan ni Ninong---hayaan niya nalang ako. Ayaw niya ba akong maging masaya?

"Mabuti nalang at nag-jogging pants ka nalang." Sabi ko sa kaniya. Hinimas himas ko na ang t**i niya---matigas na ito at gusto ng lumabas talaga.

"Sabi mo eh. You're my boss." Sabi niya.

"Huwag na po natin patagalin pa." Sabi ko---pumaluhod na ako kaagad sa harapan niya. Hinawakan ko ang garter ng pants niya---tumingala ako sa kaniya habang dahan-dahan kong hinuhubad ang pants niya---unti-unti ko nang nakikita ang bulbol niya. Pinapanuod niya ako. Hanggang sa mailabas ko na ang mahaba at naninigas niyang maputing t**i. Naibaba ko hanggang sa hita nya ang pants niya.

Sinubo ko na kaagad ang t**i niya. Hinawakan niya ang batok ko. Hindi ko na inaartehan pa ang pagsubo subo ko sa t**i niya. Naglalabas masok ito sa bibig ko---tumatama sa ngala-ngala ko ang b***t niya.

"Ahhhhh s**t baby. Sarap mo talaga mag-suck. Can I record this moment?" Tanong niya.

"Okay po." Sagot ko pagkaluwa ko ng t**i niya. Kinuha niya ang phone niya sa bulsa ng pants niya at ipinatong niya ito sa banko at pinatayo na nakatutok sa aming dalawa. Kahit siya---nakukuhaan din.

Hinawakan niya ang mukha ko at---

"Uh Uh uh uh uhhhhh~" Sinimulan niyang kantot kantutin ang bibig ko. Napapatingin ako sa cellphone niya---at siya rin. Kitang-kita ko kung paano naglalabas masok ang mahaba niyang t**i sa loob ng bibig ko.

Kumapit ako sa tambok ng pwet niya---tumingala ako sa kaniya. Ganda ng mahubog nyang katawan na may pawis na rin kaagad na tumutulo sa kaniyang dibdib.

Nakalawit ang dila ko---at nabibilaukan ako dahil sinisimulan na niyang isagad-sagad ang kahabaan ng matigas niyang tite sa bunganga ko.

"Baby, I want to f**k your behind. Turn around please." Sabi niya--hinugot niya ang b***t niya sa bibig ko. Tumayo ako at hinubad ko ang pantalon ko, inilabas ko lang ang isang paa ko para hindi ako mahirapan sa pagbuka---tumalikod ako at tumuwad, pinatong ko ang isang paa ko sa bangko. Naramdaman kong tinutusok na niya ang b***t niya sa puki ko.

"Ohhhhhhh~ Peterrr~" Maungol kong pagresponde sa pagpasok niya sa butas ko. Nakatutok pa rin sa amin ang cellphone niya na para bang pinaunuod kaming dalawa nito.

"I'm inside you now babe." Sabi niya. Humawak siya sa balikat ko---kumapit ako sa mga hawak niya at sinimulan niya akong tira-tirahin. "....ahhhh ahhhhh ahhhh ahhhh. Sikip mo talaga babe. Sarap mong kantot-kantutin. s**t ahhhhhh. Tang-ina kaya kita mahal eh. Uhhhhh uhhhh uhhh. Ooowhow. Shiit!"

"Ohhhh~ Ahhh ahhhhh~ Sarap mo rin po kumantot. Ahhhhhh~" Pagsagot ko.

"Yeah? Ahhh ahhh. Bubuntisin na kita babe. Uh Uhh uhh uhh."

"Ahhhh sige po~ ahhhhhhh~ Saaaraaap!" Sa bawat pagkantot nya nagsisimula naman ng magdilim at magingay ang mga kuliglig. May mga nagliliparan narin ng mga wakwak. Hindi na kami pwedeng magtagal pa. Nagsimula na rin akong magsalsal habang kinakantot niya ako.

Hindi na nya tinigilan ang paglabas masok ng haba ng t**i niya sa puki ko. Sinasagad niya ng husto at ang higpit naman ng pagkakasakal ko sa t**i ko.

"Ahhhh I'm c*****g baby. Ahhhhh shiiit. Ito na... ahhhhhhhhh!" Bigla niyang sinagad ang t**i niya sa pinakalalim ng butas ko at hindi ko na rin napigilan pa ang pagsirit ng t***d ko sa lupa!

Ang buong pangyayari ay nairecord ng cellphone ni Peter. Nagsuot na kaming dalawa. Gusto ko pa sanang panuorin ang video pero----kailangan na namin lumabas ng bukid.

"Hintayin mo ang text ko ha? Ingat po sa pag-uwi." Malambing kong pagkakasabi sa kaniya.

"Opo. Ikaw rin. I love you, Henry." Sabi niya at---humalik siya sa labi ko. Umangkas na ako sa bike ko at siya sa motor niya. Sinuot na rin niya ang helmet niya

"Una na po ako." Pagpapaalam ko sa kaniya. Nagpadyak na ako. Lumingon pa ako sa kaniya--nakatingin pa siya sa akin. Tumingin na ako sa daan. Nagpedal ako hanggang sa makauwi na ako sa bahay.

"NAKITA kita ulit na kasama ang lalaki mo bata. Ang tigas talaga pala ng ulo mo. Ngayon papipiliin kita. Iiwasan mo na ang lalaki mo o hindi ka na uuwi rito. Mamili ka." Sabi sa akin ni Ninong pagkabukas na pagkabukas ko ng pintuan ng bahay.