เธอก็ดูน่ารักดีนะ เธอดูเหมือนเด็ก เธอดูไร้เดียงสาสำหรับผม ต่อไปนี้ผมจะไม่ยอมให้ใครแกล้งเธออีก เป็นอันขาดไอ้พวกหน้าตัวเมียทั้งหลาย มันต้องเจอกับผม มันถึงจะได้รู้ว่ามันไม่ควรรังแกคนไม่มีทางสู้.... ผมมองหน้าเธอทีไร ทำไมผมต้องเก็บมาคิดด้วย ยัยอุ๋งๆเอ่ย ผมยิ้มพร้อมส่ายหัวเบาๆ แล้วก็เดินไปหาไอ้บอย
“ ไอ้เซฟ...เย็นนี้ไปเที่ยวหรือเปล่าเพื่อน...เย็นนี้เขามีมิตติ้งกันที่ผับของพี่ไอ้บาสนะ สาวๆเพียบเลย” ไอ้ทอยเพื่อนอีกคนในกลุ่มผม พ่อมันเป็นผอ.ที่นี่เป็นญาติลูกพี่ของน้องกับผม นิสัยของมัน มันชอบเที่ยวชอบดื่ม สถานะมันน่าจะโสดนะผมไม่เคยเห็นมันคุยแบบจริงจังกับใครสักเท่าไร
“ ไม่ไปขี้เกลียด ” ผมตอบปฏิเสธมันออกไป
“ เห้ยยย มึงไม่เคยปฏิเสธเลยนะ ทำไมวันนี้มึงถึงปฏิเสธกูวะ ”
“ กูเป็นคนดีไง ช่วงนี้กูไม่ค่อยอยากจะเที่ยว กูขออยู่เป็นคนดี ของพ่อแม่กูสัก 1 เดือนแล้วกัน” ผมพูดพร้อมกับยิ้มให้มัน
“ ถุยย ไอ้คนดี ตกลงมึงจะไปหรืิอไม่ไป”
“ กี่โมงล่ะ” ที่จริงก็ไม่อยากจะไป แต่ผมว่าปฏิเสธเพื่อนไม่เป็นจริงๆ คำว่าเพื่อนโคตรยิ่งใหญ่เลย?
“ 20:30 น. อย่าลืมนะเพื่อนงานนี้สาวๆสวยๆทั้งนั้น มึงไปมึงอาจจะเจอเนื้อคู่ก็ได้นะ” ผมยิ้มให้มัน แล้วผมก็รีบเดินไปร้านค้าผมอยากไปดื่ม ที่ผมไปผมไม่ได้อยากจะไปหาสาวๆ ใครจะเอาก็เชิญส่วนผมคงจะไปดื่มเฉยๆพอ
“ ไอ้เซฟ” เสียงเรียกชื่อผม ขณะที่ผมกำลังก้าวเท้าขึ้นบันได
“ ไอ้เซฟ อาจารย์แนนเรียกให้มึงไปพบ ” ผมนิ่งเงียบ อาจารย์แนนคือแฟนเก่าของผมเอง ผมคบกับเขาช่วงที่ผมเรียนปี1 ตอนนี้เราเลิกกันแล้ว แต่เราสองคนก็ยังมีความรู้สึกดีๆแบบพี่น้องให้กันอยู่เสมอมา...
“ เรียกไปทำไมว่ะ” ผมเอ่ยปากไอ้บอย
“ เขาเห็นมึงไปส่งน้องอุ๋งๆไง เขาคงจะเรียกมึงไปคุยเรื่องน้องอุ๋งๆมั้ง” ผมไม่พูดอะไรมากความผมรีบไปหาอาจารย์แนนอีกตึกนึงของอาคารเรียน หรือว่าอาจารย์แนนจะรู้จักกับน้องคนนี้ มันก็อาจจะใช่เพราะอาจารย์แนนเป็นอาจารย์ประจำคณะ ของน้องคนนั้นนิ แต่ก็ช่างเถอะ
ผมเดินมาหยุดที่หน้าห้องของอาจารย์แนน ผมเคาะประตูเบาๆ 3 ครั้ง แล้วก็ได้ยินเสียงอาจารย์แนน บอกให้ผมเปิดประตูเข้าไป
“ มีธุระอะไรกับผมหรือเปล่าครับ” อาจารย์แนนมองหน้าผม ด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยดีสักเท่าไร