Hunk Series 4: Damian Garcia

PROLOGUE: DAMIAN'S POV Napaka-inggay at nababalutan ng kasiyahan ang isang pribadong silid. Pawang naka suot na mararaya at mamahalin na mga kasuotan ang mga taong naroon, iilan sa mga iyon kilala at sikat na mga tao kagaya nang Mayor, Congressman at ilan sa mga iyon mayayaman. Ang silid na iyon ay tago at tanging VIP client lamang ang pwedeng pumasok para mag laro sa isang casino na pinapamahala ng isang sikat at kilala na negosyante. Napaka laki ang espasyo ng silid at bawat lamesa at ukupado ng mga bigatin na mga tao na kanya-kanyang nilalaro na mga sugal. Perinting naka upo na maanggas ang isang lalaki sa silya at sa isang kamay hawak ang baraha. Kinakatakutan ang nasabing lalaki dahil sa napaka-husay nitong mag laro at marami na itong natalo na kalaban sa larangan ng sugal. He was Damian Garcia, 29 years old own the GMP Company, ang napaka-laki at sikat na kompaniya sa bansa. Maraming itong mga ari-arian, at negosyo na pinapatakbo kagaya ng Hotel, condo at mga plantasyon. Damian Garcia is known as a cold blooded beast that he doesn't care about other people. All that matters to him is power and his possessions. Marami na rin tinalo si Damian na kaaway at kalaban pag dating sa negosyo at wala siyang kina-katakutan kahit na sino, kaya't marami din ang may lihim na galit sakanya at ilang beses na rin siyang pinag tangkaan at binalikan ng kanyang mga kaaway. Pasimpleng sinilip ni Damian ang ibang kasamahan na nag lalaro, na naka-tuon ang kanilang mga konsentrasyon sa hawak nilang mga baraha at sa lamesa naman naka lagay ang maraming poker chips. Isa-isa na rin binababa ng mga kalaro ni Damian ang hawak na mga baraha sa kanilang kamay at huli siyang nag palabas na baraha. Nag bulong-bulongan at iba pa sa mga kalaro ni Damian, kusang napa-iling ng kanilang mga ulo sa kanilang pag katalo na makompirma na matalo muli sila sa larong iyon ni Damian. Isa sa mga kalaro ni Damiansi Mr. Suarez, ang matandang palagi nang nakakasama si Damian sa iba pang mga laro. Pinag siklop nito ang palad at nilongon ito na may pangisi-ngisi sa labi. "Hangang-hanga talaga ako sa'yo, Mr. Garcia." Wika ni Mr. Rodrigo Suarez, ang bigatin at kilalang negosyante. Inayos ng limamput-anim na taong gulang ang suot nitong Americana na kasuotan, na sa likuran nito naka tayo ang tauhan nitong naka itim na mga kasuotan. "Ilang beses na kitang nakaka-samang mag laro, pero hindi pa din kita nakikitang umuwi ng talunan Damian.. Baka gusto mo naman na maging partner tayo sa bawat mga laro natin?" Lumawak ang ngiti sa labi ng matanda, na bored na tinignan iyon ni Damian. Pinag-siklop ni Damian ang kaniyang palad at puno ng seryoso na binalingan ng tingin si Mr. Suarez. "Kilala mo naman ako Mr. Suarez, na mag-isa lamang ako nag lalaro, at hindi ko kaugalian na mag sama ng partner na isang matandang kagaya mo. Baka ikaw pa ang mag bigay ng kamalasan sa akin." Pag iinsulto na wika ni Damian, kina-awang na lamang ang labi ni Mr. Suarez para itago ang labis na irita sa naging sagot ni Damian, pero hindi na lang pinahalata iyon. Pinagalaw na lang ng matanda ang ulo na kina-balik ang pag kakasandal sa upuan. "Hahah! Patawa ka talaga, Damian!" pekeng tumawa para ikubli na napa hiya siya. "Hindi biro iyon, seryoso iyon." pag didiin ni Damian, na unti-unting nag laho ang matamis na labi sa matanda na kaagad naman nakita ni Damian na napipikon na ito sakanya. "Napansin ko ata na wala kanang poker chips. Mukha atang nauubusan kana ng pera ngayon Mr. Suarez." Kina sandal ni Damian ang likod sa silya na hindi inaalis ang tingin dito. "Ito ba?" pinakita nito ang konting poker chips na natira sa harapan nito, kumpara kay Damian na marami nang poker chips sa harapan nito dahil na rin naka-ilan na itong beses na nanalo sa laro. "Mukhang malabo na ata ang mga mata mo Damian. Hindi mo ata ako kilala? Ang isang kagaya ko, malabo na maubusan ng pera.. Ang nilabas ko lamang na sampung million na natalo ko kanina sa laro natin, ay barya lamang iyon sa akin." Hambog na wika ni Mr. Suarez na kina-lawak naman ng ngisi ni Damian. Nilagay ng matanda ang kamay nito sa lamesa at may kapilyuhan sa ngisi na tinitigan ito. "Gusto mo ba mag tuos tayo muli ng laro sa sugal?" Pag-hahamon nito. "Convince me." Wika naman ni Damian. "James." Tawag ni Mr. Tuarez sa kanyang tauhan, simpleng pag senyas ng kamay nito kaagad naman na lumapit ang tauhan nitong katamtaman lamang ang katangkaran. Pinapanuod lamang ni Damian na may binulong ito sa tauhan na kaagad naman umalis. Ilang segundo lamang bumalik ito bitbit ang isang itim case, binuksan at nilabas ang isang naka selyadong documento. Nilapag nito sa lamesa, na kina sunod naman ni Damian na tinitigan iyon sabay bawi ng tingin. "Documento iyan ng kompaniya ko na JMP, kapag matalo mo ako sa sugal, sayo'ng-sayo na iyan." hambog na wika ng matanda na hinihintay ang magiging sagot ni Damian. "Kapag natalo naman kita sa laro natin, gusto kong ibigay mo sa akin ang plantasyon mo sa Cebu," naging intense ang panig sa kanilang dalawa. Lingid kasi sa kaalaman na matagal nang gustong bilhin at angkinin muli ni Mr. Suarez ang plantasyon, na pag mamay-ari na ngayon ni Damian. Gamitan man ng matanda ng suhol at yaman, hinding-hindi nito magawang sukuin at ipag bili sakanya. "You know that plantation is important to me Mr. Garcia, that is the only small property of my late wife. I just want it back. Nakaka-lungkot lamang dahil ayaw mong ipag-bili iyon sa akin." Lingid lamang sa kaalaman na plinano na iyon ni Mr. Suarez na hamunin niya sa laro si Damian dahil iyon lamang ang natatangi niyang paraan para mabawi ang plantasyon. Isa pa rin sa mga bagay na gustong-gusto niya dito ay, hindi ito tumatanggi sa bawat hamon sakaniya. "Sigurado ka ba diyan Mr. Suarez? Pano kong matalo kita?" Matalim na tinig ni Damian at walang pag-aalinlangan na takot sa labi nito. "Okay lang ba sa'yong makuha ko ang kompaniya mo? Baka matalo lang kita at umiyak ka lang." Lalo pa tuloy lumawak ang pag-kasabik ni Damian ng makita ang pag-aalinlangan at takot sa mga mata ng matanda. "Hindi ako natalo Damian, hinayaan ko lang na ipanalo kita ng maraming beses kanina dahil gusto kitang hamunin ng one on one na laro. Payag ka ba?" hambog na wika ng matanda, sa loob-loob nito kabado na baka matalo pero hindi siya papayag na matalo muli ni Damian. "Sige, tignan lang natin." Sinenyasan ni Damian ang babae, na naka-tayo lamang sa isang tabi at binigyan na sila ng baraha. Sila lamang ni Mr. Suarez ang nag lalaro ng sandaling iyon at nakikinuod lamang ang mga tao sa paligid na inaabangan ng lahat ang kanilang pag tutuos na dalawa. Naging intense at naging seryoso ang laban ng dalawang panig, na walang gustong mag patalo. Isa-isang tinignan ni Damian ang kaniyang nakuhang baraha at wala man lang itong naramdaman na takot at kaba sa kanilang pag tutuos, bagkus nasisiyahan pa siyang pinapanuod si Mr. Suarez, uhaw na uhaw na itong gustong manalo. Binababa na nila isa-isa ang hawak na mga baraha at si Mr. Tuarez naman kay laki na ng lawak sa labi. Malakas na ang kutob nitong mananalo na siya sa laro dahil magaganda at matataas ang nakuha niyang mga baraha kompara kay Damian. Nag anunsiyo na ang babae na ibaba na nila ang huling hawak na baraha. Unang nilapag ni Mr. Suarez ang hawak na alas na baraha, hindi maalis ang matamis na labi sa labi na panalo na siya sa pag kakataon na ito. Maangkin niya na ang inaasam-asam na plantasyon mula kay Damian. "Paano ba iyan, Mr. Garcia, natalo kita." Natatawang sambit ni Mr. Suarez, at pinakita pa kay Damian ang kanyang mga nakuhang baraha na pawang magaganda. "Ihanda mo na ngayon na ibigay ang plantasyon ko sa Cebu at dahil talo kita sa larong ito, at hindi mo rin makukuhaang kompaniya ko." Tumayo si Mr. Tuarez at inusog ang naka taya niyang documento sa lamesa para kunin muli. "Sinabi ko naman sa'yo Damian, wala kang binatbat sa akin. Hindi ang isang kagaya mo ang tatalo sa akin sa larangan ng suga----"hindi na natapos ng matanda ang pag sasalita nang tumayo si Damian at pinigilan ang kamay nito na pag urong ng documento na naka sangla nitong kompaniya. "Sandali lamang Mr. Suarez." pigil ni Damian dito na labis naman kina-gulat hindi makapaniwala ito. "Mukhang hindi mo na ata titignan ang huling baraha ko." Binaba ni Damian ang huling hawak na baraha at nilapag sa lamesa. Gulat na gulat at hindi makapaniwala si Mr. Suarez, na hindi maalis ang kanyang mga mata doon. Hindi nito inakala na ang huling baraha na nilabas ni Damian, ang mag papatalo sa kanya sa kanilang laro. "P-Paano?" gulong-gulo ang matanda at maski siya hindi makapaniwala na magawa pa siyang matalo ni Damian, na kanina naman magaganda ang kanyang mga baraha. Humigpit ang pag kakahawak ni Damian sa kamay ng matanda at inalis iyon na naka hawak sa selyadong documento. "Paano ba iyan? Natalo kita Mr. Suarez, hindi mo na nakuha sa kamay ko ang plantasyon na inaasam-asam mo at akin na rin ang kompaniya mo." Padabog na inagaw ni Damian sa kamay ng matanda ang documento at hindi nito maigalaw ang katawan sa pag kagulat na matalo siya nito at nakuha rin ang kanyang pinaka mamahal na kompaniya. Pinagalaw ni Damian ang panga at tinignan ang naka loob sa documento. "Let's call it for day. I enjoyed our game today Mr. Suarez." Kinuha na ni Damian ang mga gamit nito at isa na rin sa kanyang bitbit ang documento ng matanda. Hinakbang na niya ang paa paalis, hindi pa man naka limang hakbang si Damian na mag sumigaw ito na nakaka takot na mapa tigil siya sa pag lalakad. "Sandali Damian! Mandadaya ka!" ramdam ni Damian ang galit na presinsiya ng matanda sa likuran, na hindi niya ito kina-lingon. Sa pag sigaw pa lang nito, na maagaw nila ang atensyon ng ibang naroon sa silid na nag lalaro at nag kakasaya. "Nakita mo naman kong paano ako mag laro kanina, Mr. Suarez na walang daya. Tanggapin mo na lang na natalo kita sa laro natin," sagot ni Damian na hindi ito nililingon man lang. "Tarantado ka, hindi ako makakapayag! Ibigay mo sa akin ang documento dahil napaka dugas mong mag larong hayop ka!" sigaw nito na hindi matanggap ang pag katalo. Imbes na makinig si Damian, iniling niya na lang ang ulo at pinag patuloy ang pag lalakad para lisanin ang lugar na iyon na para bang walang narinig. "Putangina! Damian!" sigaw nito na kina-taas naman ni Damian ang kaliwang kamay na hawak ang documento para tanda na pag paalam dito. Pangisi-ngisi si Damian na pinapakinggan ang sigaw at pag tawag ng matanda ng kanyang pangalan. Nasisiyahan siyang nag mamakaawa at nag aalbuturo na sa galit. Bago paman maka labas si Damian sa silid na iyon na may humarang na sakanyang dalawang lalaki na naka-itim at pinakita ng mga ito ang naka kubling mga baril sa tagiliran, hindi mag dadalawang isip na barilin siya kapag nag pumiglas siya sa mga ito. Huli na napag tanto ni Damian ang lalaking humarang sakanya, mga tauhan pala ng matanda. Ang isa pa sa mga lalaki, nilabas ang baril at tinutukan siya sa noo. "Ibigay mo na ang documento Mr. Garcia, kong ayaw mong mapa dali ang buhay mo!" banta pa ng tauhan nito na walang armas at walang pasabi na hinablot sa hawak niya ang documento. Mapag laro na lang si Damian na napa ngisi sa mga nangyari at nag mamadali naman ang tauhan ng matanda na ibigay ang documento sa kamay ni Mr. Suarez, samantala naman ang isa pang tauhan hindi binababa ang hawak na baril na naka-tutok sakanya. Hinakbang ng matanda ang paa papunta sa direksyon ni Damian, piniling huminto sa harapan nito. Pinag yayabang pa nito na hawak niya na nito ang documento ng kanyang kompaniya. "Nakaka-awa ka talaga Damian. Hindi mo ba alam kong bakit hindi ako matalo-talo sa mga laro ko? Dahil dito! Hindi ako makakapayag na matatalo lamang ako, ng isang kagaya mo." maanggas na wika ni Mr. Suarez. "Nakaka-lungkot lamang dahil hindi ko makukuha ang planstasyon ko pero, sa susunod babawiin ko na iyon sa'yo!" lumawak ang ngisi sa labi nito sabay tumalikod at nag lakad na paalis kasama ang isa nitong tauhan, samantala naman ang isang tauhan nito naka tutok pa rin ang baril sakanya, sinisiguro na hindi siya gagawa ng anumang hakbang. "Sinong nag sabi, na tapos na ako makipag laro?" sa isang iglap naging iba ang mustra ng mukha ni Damian at nakaka kilabot na ngumisi. Simpleng binalingan ni Damian ang tauhan nito na naka tutok sakanya at inagaw niya ang baril ng walang kahirap-hirap. Nakipag-agawan sila ng tauhan nito ng armas, at kasabay ang alingawngaw na pag putok ng baril na kina-sigaw ng mga tao na naroon. Kanya-kanya na nag-silabasan ang mga tao palabas ng pribadong silid dahil takot na masangkot at mabaril. Pinilipit ni Damian ang kamay ng lalaki na may hawak na baril, na hindi ito binibitawan. Kumilos naman ang kamao niyang isa na pinag susuntok nang ilang beses ang braso ng lalaki, na kina-unggol nito sa sakit at kirot. Balak niyang baliin ang braso nito sa walang humpay niyang pag kakasuntok doon ng malakas. Umunggol na lang ang lalaki-pikit mata na iniinda ang malakas na pag tama sa kamay niya ni Damian ng suntok. Sa sunod-sunod na pag atake ni Damian na pag suntok doon, kusa nang nabali ang buto nito. Namanhid ang kamay ng lalaki kaya't kusang nabitawana ng hawak na baril. Maliksi ang kanyang kilos na masalo ang baril bago pa ito mahulog sa sahig. Hinila ni Damian ang kamay ng lalaki na at sabay tinutok ang baril na hawak sa noo nito, walang awang pinaslang ito na tumalsik ang malapot na dugo. Pasugod naman ang dalawang tauhan ni Mr. Suarez, at tinulak ni Damian ang walang buhay na tauhan na kanyang pinaslang sa gawi nito kaya't kusa silang napa atras at hindi naka lapit kaagad. Sumugod si Damian na patakbo at sinipa ang dibdib ng tauhan na pinaslang niya kanina ng kay lakas kaya't sa lakas nang impact napa subsob at natumba kasama ang dalawang lalaki na pasugod sana sakanya kanina. Maliksi ang kanyang mga kilos na binaril ang isang tauhan sa kaliwang dibdib at susugod naman sana ang isa pang tauhanc gamit na susuntukin sana siya ng walang ano-ano sinipa niya nang kay lakas ang dibdib nito kaya't napa atras na mapa subsob sa mga upuan ito. Umatake na pasugod ang isang tauhan nito, at pinag susuntok si Damian nang ilang beses na kaagad naman siyang nakaka iwas. Pinag lalaruan lamang niya ito, na kusa ng napapagod dahil hindi man lang ito nakakatama. Bilang atake ni Damian dito, nahawakan niya ang kamay ng lalaki na ambang na itatama ang kamao sa kanyang muka. "Ako naman." Mala demonyong wika ni Damian na tinutok sa parteng tagiliran ang baril sabay pinaputukan ng dalawang beses, na matalsikan ang suot niyang damit at leeg ng bakas na dugo. Tinulak na lang ni Damian ang walang buhay na tauhan ng matanda at bumulagta ang katawan nito sa malamig na sementado. "s**t!" Matinis na mura ni Damian na sumugod ang bagong dating na tauhan ni Mr. Suarez at pinapaulanan siya ng baril, na kaagad niya naman kina-kubli na tumago sa malaking lamesa. Nakipag sagutan pa si Damian na barilin rin ang tauhan sa pamamaraan ng pag labas niya sa kanyang pinag tataguan. Lumubas siya sa kina-kukubli at pinaulanan ng pag putok ng baril, na mapuruhan niyang matamaan ang dalawang armadong lalaki. Babarilin niya na sana ang huling tauhan na maunahan siya nito na paputukan kaya, tumago siya muli. Malakas ang putok ng baril, nag sisiliparan ang mga gamit sa lamesa na matamaan ng bala at maririnig mo na lamang ang nakaka bingi at nakaka takot na putok ng baril sa silid na iyon. "f**k!" kinasa niya muli ang hawak na baril. Nag hanap pa ng tyempo si Damian na gawin ang susunod niyang hakbang. Lumabas siya sa kanyang pinag tataguan at nakikipag sagutan na paulanin ng putok ng baril ito habang nag lalakad siya palapit sa kaaway. Nakaka ilag si Damian sa pag sagot din sakanya nito ng pag putok ng baril. Maliksi ang kanyang kilos, at tumakbo paakyat sa lamesa para bumwelo at malakas na sinuntok ang lalaki, na kanina pa siya pinapatamaan ng bala at mapuruhan niya ito sa mukha, na kina-talsik nitong mapa higa sa sahig. "Ahh." Namilipit ang lalaki sa sakit sa lakas nang impact at nilabas ni Damian ang hawak na baril at walang awa niya itong pinatamaan sa dibdib hanggang malagutan na ito ng hiningga. Umagos na lang ang malapot na dugo na kumalat sa tiles, pangisi-ngisi pa si Damian na pinapanuod ang lalaki na walang buhay sa harapan niya. Nakaka takot at napaka dilim ng mata ni Damian at sa gilid ng mata, nakita niya si Mr. Suarez na patakbo kasama ang katiwala nitong isang tauhan. Lakad-takbo na ang kanilang ginagawa, na halatang ayaw na nilang mag pahuli pa kay Damian. Inayos ni Damian ang kaniyang damit, at naging mabigat ang kaniyang mga yabag ng paa para sundan si Mr. Suarez. Walang sino man ang tatakbuhan siya! "Bilisan mo! At baka mahuli niya tayo!" Tarantang tinig ni Mr. Suarez sa tauhan na nag lalakad sila sa pasilyo. Pawisan na ang matanda at takot na takot na baka maabutan sila ni Damian. "Bilisan mo! Ihanda mo na ang sasakyan!" utos niya sa tauhan naka sunod sakanya sa likod. "Yes Si---" hindi na natapos ang sasabihin ng kasamahan ni Mr. Suarez, nang mabilis na hinablot na hinawakan ni Damian ang kaawa-awang ulo ng tauhan ng matanda at buong lakas na inumpog ang ulo nito sa pader, na sanhi bumulagta ang katawan nito sa sahig. Bahid ng sindak at takot sa mukha ni Mr. Suarez na hindi inaasahan na maabutan sila ni Damian. Binalingan ni Mr. Suarez ang tauhan niya na wala ng bakas na malay sa bilis ng pangyayari. Atras lang ng atras lang si Mr. Suarez sa labis na sindak na pinag-mamasdan ang nakaka-takot na nilalang na naka-tayo sa harapan niya na si Damian at hawak ang baril sa kaliwang kamay at nag lalakad palapit sakanya. Hinugot ni Mr. Suarez ang baril na naka kubli sa kanyang tagiliran, at tangkang ipuputok kay Damian ito, pero mabilis naman na sinipa ni Damian na tumilapon iyon kong saan. Nag danak ang malamig na pawis sa matanda na pinag-mamasdan ang mga mata ni Damian na walang bahid na emosyon. Nakakatakot na nilalang na si Damian, na anumang oras kikitil ito ng tao. "Hayop ka Damian!" Walang gatol na asik ni Mr. Suarez na nagagawa pang sumagot sa pagitan ng takot nito. "Ako, hayop? Mukhang magandang pakinggan iyon Mr. Suarez." Bakas ang nerbyos at takot sa mukha ni Mr. Suarez nang wala na siyang maatrasan na lumapat na ang kanyang likod sa malamig na pader. Lumingon sa kaliwa't-kanan si Mr. Suarez, na wala ng ibang tao na pwede niyang hinggan ng tulong at pinatay na rin ni Damian ang kanyang mga tauhan. Tumigil si Damian sa harapan ng matanda at tinutok sa noo nito ang hawak na baril. "Ano kaya ang mangyayari kapag pinutok ko sa ulo mo ang baril. Siguro hindi kana aabutin ng isang segundo, malalagutan ka rin ng hiningga.. Gusto mo bang subukan natin?" Nakaka-lokong ngiti ni Damian na tila ba nabababliw na. "Putangina ka talaga Damian!" Matinis na mura ng matanda, na kahit nanginig na ang katawan, nagagawa pa din sumagot kay Damian. Lalo pang diniin ni Damian ang baril sa laman ni Mr. Suarez na mag danak ang malamig na pawis nito. Kinalabit ni Damian ang baril, pero naubusan na siyang bala. Namutla na ang mukha ng matanda, na kulang na lang maihi na ito sa labis na takot. "Putangina. H-Hindi ko papalampasin ang araw na ito Damian! Babalikan kita. Pag sisihan mo ang araw na ito, tandaan mo!" Pag babantang tinig ng matanda, na kinalawak pa lalo ng ngisi ni Damian. Hindi siya natatakot sa mga banta sa kaniyang buhay. Pinag lalaruan niya na lamang sa kaniyang mga palad ang mga taong may atraso sakaniya. Ngumisi lamang si Damian at buong lakas niyang hinampas ang matanda sa ulo gamit ang baril na hawak niya. "Ahh!" Matinis na unggol ni Mr. Suarez at sa pag kakataon na ito, nanghina na ang katawan nitong napa-salampak sa malamig na tiles. Kinuha ni Damian ang documento na hawak ni Mr. Suarez at dumanak ang sariwang dugo sa gilid ng noo nito na pag hampas niya doon ng baril. "Hayop ka Damian!" Matinis na mura ni Mr. Suarez, na sapo-sapo ang noo na bakas ng dugo at lumabas na sa leeg nito ang ugat sa pag sisigaw. "Hihintayin kita Mr. Suarez. Kahit sa panaginip hahabulin kita." Sumilay ang nakaka-kilabot na ngisi sa labi ni Damian at nag lakad na siya palayo at iniwan na ang matanda. "f**k! s**t!" Iritado na tinig ni Damian na pinunasan ang bakas na dugo na kumalat sa kaniyang damit. Taas noo na nag lakad si Damian palabas ng silid na iyon, na binibigyan naman siya ng daan ng mga tao na naroon na halatang ayaw nitong salubongin kong gaano siya karahas at nakakatakot. ****** "Carlo, is everything ready?" Malagong at nakakatakot na tinig ni Damian at palabas na siya sa kompaniya. "Yes po Sir Damian." Tugon ng katiwala niyang tauhan. "Nasa loob na rin ng sasakyan niyo ang mga gamit na kakailanganin niyo." Hindi na lang kumibo si Damian at taas-noong nag lakad. Nakita niyang naka-parada ang kaniyang pulang Mercedes Benz. "Sir, ito na po pala ang hinihinggi mo sa akin." Pawisan na humabol ang secretary niya na dala-dala ang pinapa-kuha ni Damian dito. Hinihinggal pa ito, na mukhang tinakbo pa nito na naka-heels para lamang abutan niya ang Boss. Lumapit si Damian sa harapan ng secretary, at naging malikot na ang mga mata nito na ayaw salubongin ang nakaka-takot na mukha ng kaniyang Boss. Natakot rin ang secretary, na posibleng harapin ang galit nito na mahuli na naman siya. Damian, moved his jaw not liking what he saw. Ambang bibigwasan niya sana ang secretar, takot na takot naman itong umiwas. "Diba sinabi ko sa'yo, na ayaw kong papalpak-palpak ka?" Uyam niyang wika dito. "Pasensiya n-na po ulit Sir. Pasensiya na talaga." Malilikot na ang mata nito, at pinag papawisan na rin ng todo. "Ayusin mo sa sunod ang trabaho mo, kong ayaw mong mawalan nang trabaho!" Iritadong hinablot ni Damian ang kaniyang pinapa-kuha sa kamay ng secretary. "Yes po S-Sir." sabay lunok ng laway. Nahimasmasan ang secretary na bumaling ng tingin ang kanyang Boss sa katiwala na si Carlo. "I will be gone for three days to take care of important business in Tuguegaro. Gusto ko kayong lahat mag report ng mga nangyayari, habang wala ako." "Yes po Sir!" Anito. "What are we going to do with Mr. Watchtell? Gumagawa na siya ng hakbang para gumanti sa ginawa mo sa kanyang anak. Kagabi, sumugod siya sa Mansion kasama ang kanyang mga tauhan at hinahanap po kayo." Hindi na bago para kay Damian na may mag banta sa kaniyang buhay, dahil na rin sa mga kilala at maka-pangyarihan na mga tao na kaniyang nakaka-bangga sa negosyo ang kanyang kinakalaban. "Hayaan mo na lang siya. Alam niya na rin ang mangyayari sakanya kapag sinubukan niya akong kalabanin." Wika niya na wala man lang nararamdaman na takot. "Gawin mo na lang ang pinag uutos ko sa'yo at siya nga pala. Ibigay mo na rin kay Mr. Watchell ang hinandog ko sakanyang regalo." "Yes Sir." Nag vow lamang sakaniya si Carlo at taas-noong pumasok si Damian sa sasakyan. Pinaandar niya iyon ng mabilis na para siya ang batas sa kalsada. Tahimik ang gabi at naka-tuon lamang ang pag mamaneho ni Damian pasado alas- dyes na ng gabi at hindi pa din siya nakaka rating sa kaniyang pupuntahan. Wala na rin na mga bahay at mga sasakyan siya na nakikita dahil malayo-layo na rin ang kaniyang byinahe. Tanging matatayog na mga puno ang kaniyang nakikita at mga bundok at wala rin na ilaw. Sapat na ang ilaw na nag mumula sa kanyang kotse na makita ang dinaraanan. Wala na ring ibang tao at mga sasakyan na nag daraan sa kalsada dahil na rin sa shortcut na kaniyang dinaanan, para mapabilis siyang maka-rating sa kaniyang paruruonan. Humigpit ang pag kakahawak ni Damian sa manibela na sinilip sa mirror ng kotse, ang kanina pang sasakyan na naka sunod sakanya simula no'ng umalis siya sa kompaniya. Matalas ang pakiramdam ni Damian sa ganitong mga klaseng bagay na hinahayaan niya na lang na sundan siya ng itim na sasakyan. Pina-harurot pa ni Damian kabilis ang sasakyan, ganun din na pina- bilis ang itim na sasakyan ang pag papatakbo para habulin lamang siya nito. Sa kanyang bilis na pag mamaneho at lumabas ang isa pa nitong kasamang puting sasakyan sa likuran nito. Nakipag karerahan sila sa kalsada at porsigedo ang itim na sasakyan na habulin siya hanggang mag pantay na nga silang dalawa ng kotse, nag papaunahan na lang sa pag papatakbo ng sasakyan. Nilingon ni Damian ang itim na sasakyan sa gilid niya, hindi niya makita kong sino ang naka sakay dahil napaka dilim at naka tinted pa ang bintana kaya mahirap para sakanya na makilanlan kong sino ang nasa loob. Pina-harurot pa lalo ni Damian ang sasakyan pero mabilis naman itong humabol sa kaniya, na para bang gusto siya nitong maabutan. "f**k!" Napa- mura si Damian nang binundol ang sinasakyan ng puting kotse mula sa likuran niya at porsigedo na inaararo siya nito na binabangga. "Damn it!" Naging intense ang pag-patakbo ni Damian ng sasakyan dahil na rin hindi gaanong familiar ang kaniyang dinaraanan. Medyo risky at pali-liko ang trail na gawa sa sementado, na maling pag maneho niya lamang pwede siyang maaksidente at mahulog sa bangin. "Gusto mo makipag-laro ngayon sa akin ha?!" Humigpit ang pag-kakahawak ni Damian sa manibela at naging intense ang pag hahabulan nila ng sasakyan sa daan. Ginalaw ni Damian ang manibela at sa pag kakataon na inurong niya paatras ang kanyang kotse na maririnig mo na lang ang malakas na pag salpukan ng kanilang sasakyan na sinadyang banggain niya ang puting sasakyan na nag bangga sakanya kanina. "f**k!" Matinis na mura muli ni Damian, ng marinig ang pag putok ng baril na binabaril siya ng sakay sa puting sasakyan mula sa likod niya at ganun rin ang itim na sasakyan na katabi lamang ng kotse niya. Rinig na rinig ni Damian na pag tama ng bala sa kanyang sasakyan at tanda na mabasag na rin ang salamin at ilang parte na pinapaulanan na siya ng putok ng baril. "Putangina!" Kinuha ni Damian ang baril na naka-tago at pina-ulanan din ng putok ng baril ang itim na sasakyan, kong sino man ang naka-sakay doon. Dumaongdong ang malakas at nakaka-hindik na tunog ng putok ng baril na napaka-lalim ng gabing iyon at mabilis rin ang pag papatakbo ng kanilang kotse na hindi siya nito tinatantanan na paputukan habang nag mamaneho. Galit na galit ang mustra ng mukha ni Damian na nag sasalit-salitan siya na binabaril ang itim na sasakyan at pag katapos ang puti naman na kotse sa likuran niya. Tinutok ni Damian ang hawak ba baril sa itim na kotse na kapantay niya lamang at pinaulanan ng putok, pero walang humpay lamang ito na nakikipag sagutan na gusto na nga na tapusin na siya ng mga ito. "s**t!" sa pag baril ni Damian muli, naubusan na siya ng bala. Balak niya sanang kunin pa ang naka tagong baril sa kanyang kotse, lumihis lang ang kanyang kamay na mahawakan ito sa pinag tataguan ng binangga siya ng kotse sa likuran niya at gumanti na rin ang naka itim. Nag sanib pwersa pa ang dalawang kotse na ipitin at itulak ang kanyang sasakyan. Humigpit ang pag kakahawak ni Damian sa manibela, nilalabanan niya ang pwersa ng mga ito na itulak at araruhin ang kanyang sasakyan na walang humpay pa rin ito na pinag babaril siya. Tumalsik ang basag na bubog mula sa salamin ng kanyang kotse na kaagad naman yumuko si Damian para hindi lang matamaan ng balang pinapatamaan sakanya. Isa pang malakas na bundol sa sasakyan niya ng itim na kotse na muntik nang mahulog ang sinasakyan niya sa bangin na kaagad niya naman nahatak ang manibela. Porsigedo ang itim at puting sasakyan na paulit-ulit siyang binabangga na gusto na siya nitong despatsahin. Naging mabilis ang pangyayari, at binangga muli ang sasakyan ni Damian na mag kasabay na dalawang sasakyan at sa isang iglap nahulog ang sasakyan niyang kotse sa isang mataas na bangin. "Ahh!" Matinis na sigaw na lang ni Damian ang maririnig mo at kasabay ang pag bagsak ng kaniyang sasakyan pababa ng kagubatan. Pumagulong-gulong ang kaniyang sasakyan at dumaongdong ang malakas at nakaka-hindik na tunog na nag bibigay kilabot at takot ng gabing iyon. Malakas na unggol ni Damian at kasabay ang malakas na tunog ng pag kahulog ng sasakyan na mabasag at masira na iyon. Bugbog sarado na ang katawan ni Damian sa naging sama ng kaniyang pag kabagsak at marami din na tama ng baril sa katawan. Kasabay ang pag baba ng kaniyang kanang kamay na nag danak na sariwang dugo mula doon at mawalan na siya nang malay.