Peri Tozu

"Evet çocuklar, herkes pazartesiye kadar güzel bir defter edinip hikaye yazacak sıra arkadaşı ile birlikte." Çok sevgili edebiyat hocamız her zamanki gibi ödevi özenle bir tarafımıza monte ettikten sonra çıktı sınıftan. "Sen tek yapar mısın, yoksa birlikte mi yapalım?" diyen Betül'e alaya bakıp çantamı toparlamaya başladım. "Hele bir yardım etme, üstüne bir tek kendi adımı yazıp öyle veririm yeminle." Ağzını oynatarak "Göt." diyen arkadaşıma aldırmadan çantamı sırtıma taktım. "Yarın öğlen bekliyorum." Betül'ün arkamdan saydırdığı laflara aldırmadan okuldan çıkıp servise binip eve gidince hunharca kapıyı çalarak annemin açmasını bekledim. Elbette anahtarım vardı ama çıkarmaya üşenen bir insandım ben. "Geldim be geldim." diyen annemin sesine "Ben ben." diye bağıran Altay'ın sesi de eşlik ediyordu. Kapı açılıp da sarı saçların görüş alanıma girmesiyle, kucağıma atlaması da bir oldu her zamanki gibi. Her şeyden önce onu güzelce ısırarak sevdikten sonra odama geçtim. Üzerime değiştirip, yemeğimi de yedikten sonra ödevlerle boğuşmaya başladım. Telefondan gelen mesaj sesiyle birlikte kafamı kaldırıp telefonu elime aldım. 'Ödevin konusunu buldun mu?' 'Yarın buluruz. Ne de olsa ödev ikimizin.' yazıp sinsice sırıttım. O ödevi yalnızca bana kakalayıp kurtulamazdı hanımefendi. 'Geber Eda.' gelen mesaja bakıp kahkaha atarken 'Bari yarın defteri al da bir işe yara.' yazan mesaja 'Tamam.' diye cevap yazıp yatağa uzandım. Sabah uyanınca ilk işim kahvaltı yaparak kırtasiyeye koşmak oldu. Kapalı olan kırtasiyeye bir ton laf saydıktan sonra söylene söylene başka bir kırtasiyeye gittim. Defterlere bakınırken, güzel bir şeffaf kutu içinde kalemiyle birlikte duran defter dikkatimi çekince elime aldım. Siyah kaplı ve simli bir defterdi. "Bunu açabilir miyim?" "Bir kız için fazla gösterişsiz." diyerek bana baktı kırtasiyedeki görevli. "Ama tabi ki bakabilirsin." Defteri kutudan çıkartıp içinin de siyah olduğunu görünce resmen aşık olarak alıp, eve doğru yol aldım. Bu soğukta o kadar yolu gittiğime değmişti açıkçası. Evet gelip de kapıyı açınca "Neredesin sen kızım ya?" diyerek kapıyı açan Betül'e bakıp defteri salladım. "Gömün beni ya. Vallahi de gömün." diyerek defteri eline alıp incelemeye başladı. "Neyse, içi falan güzelmiş." Odama geçip üzerimdeki hırkayı çıkarttıktan sonra "Önce taslak hazırlayalım." diyerek defteri açıp kalemi elime aldım. "Hadi bakalım söyle fikirlerini." "Tarihi bir şeyler mi yazsak? Ya da ders verici." Gözlerimi devirerek "Bence herkes hocaya yaranmak için öyle yapacak zaten." dedim. "Mizah yazsak?" "O zaman var mısın klişenin dibine vurmaya?" diyerek elini kaldıran Betül'ün eline vurdum sinirle. "O ne öyle ya?" "Bence güzel olur. Beğenmezsek yazmayız, fikir olur en azından." diyen Betül'e bakıp omuz silktim. "Deneyelim bakalım." Betül de benim kalemimi eline alıp " Yaz kızım. Kızı kötü çocuklardan kurtaran çocuk" dedi. "Klişelerin olmazsa olmazı." "Nasıl kurtaracakmış?" "Masum kızımız ve arkadaşı zengin. Böyle baya. Özel Okullar, havuzlu evler, arabalar falan. Ikisi bir evde kalır ve acıkırlar. Ve bu durumda içlerinden biri yemek almak için evden çıkar." Hepsini yazarken duraksayıp "Pardon da anaları neredeymiş?" diyerek ona döndüm. "Zengin olunca konkenden vakit bulamıyorlarmış." diyen Betül'e bakıp kıkırdadım. "Tamam, o kadar zenginler madem, söyle bakalım bayan çok bilmiş, neden evde yemek yapan bir hizmetçi yok? Ya da neden siparis vermiyorlar?" "Hizmetçi yok, çünkü akşam gidiyor. Artı yemek almak için evden çıkmazsa onu kurtaran bir kahramanı da olmaz." "Of. Tamam." diyerek çocuğun kızı kurtarıdığı yeri yazmaya başladım. Betül kendi kendine söylenip dikkatimi dağıtırken sinirle ona döndüm. "Burda bir şeyler eksik." derken ustaca kalemi parmaklarının arasında çevirip "Kötü çocuk!" diye bağırdı. Gülerek parmağımı şıklattım. "Kuş uçtu beybi!" Maddelerin arasına kötü çocuğu da eklerken "Buz mavisi göz olmazsa olmaz. Hatta kızı ilk kurtaran da o olsun." diyerek hayran hayran bakındı. Maddelerin arasına onu da eklerken "Porche!" diye söyledim. Ne? Zengin koca şarttı tamam mı? "Tamam ama motor da olsun. Motorsuz bir kötü çocuk düşünülemez. Hatta ertesi gün de okulun ilk günü olsun. Ve bum! Kötü çocukla masum kız aynı sınıfta." "Kafamın içine ettin ya." diyerek Betül'e döndükten sonra yazmaya devam edecekken, "Sonrası klasik zaten." diyerek kalemi elimden aldı Betül. "Benimsin demeler, duvarla arasına almalar, aşık olmalar. Ve tabi ki masum kıza aşık olan masum bir erkek ve kötü çocuğa aşık olan takıntılı bir kız." Ben "Höh!" derken "Daha bitmedi." diyerek devam etti Betül. "Çocuk karanlık işlere bulaştığı için peşinde mafyalar var tabi, kıza işkence falan ederler." "Yok daha neler ama artık ya!" deyip yazdığı sayfayı koparttım. "Abartsaydın!" "Aman be, çok biliyorsan sen yaz." deyip koparttıgım sayfaya çevirdi bakışlarını Betül. "Aldığın defterde hayır yok zaten, simleri dökülüyor." Sayfadan üzerime dökülen simleri Betül'e doğru silkeleyip "Çok biliyorsan kendin alsaydın." diyerek kaşlarımı çattım. Ulan o kadar para vermiştim ben o deftere, hangi hakla simleri dökülürdü! "Neyse ya. Git bana kek getir." deyip lafı değiştirdi Betül. "Başka konu bulalım o arada." Betül'e gülüp, mutfağa giderek annemin yaptığı keklerden aşırdıktan sonra odama geçip tabaklardan birini Betül'e uzattım. "Zıkkım olsun." "Sağol canım." diyerek yüzsüz yüzsüz kekine gömülen Betül'e bakıp gülümsedim. Biz konuşup muhabbet ederken hava karardığı için "Ben kalkayım." diyerek yatağın üzerinde kıpırdanan Betül'e "Paraşüt ister misin?" diye sorup kahkaha attım. "Malum benim yatak biraz yüksek." "Pislik." diyerek ayağa kalkıp bana omuz attıktan sonra odadan çıkarak eve gitmek için aşağı inen Betül'ün arkasından baktım cama çıkarak. El sallarken, bana el sallayıp önüne dönünce güldüm istemsiz olarak. Konuşurken, "Bir şey desem acaba kırılır mı?" korkusuyla konuşmadığınız dostlarınızın olması oldukça güzeldi. Betül'ün ardından biraz düşünüp konu bulamayacağımı anlayınca yatağa attım kendimi. Bir haftanın dolmasına daha çok vardı nasılsa, olmadı o iğrenç hikayeyi verirdik biterdi yani. O kadar da dert etmeye gerek yoktu. Gözlerim kapanırken yarının neler getireceğinden habersizdim...