แต่งงาน
1140 Words
วันแต่งงาน
ในที่สัดวันแต่งงานของผมก็มาถึง เราจัดงานเล็กๆเชิญแค่เพื่อนๆที่สนิท และญาติของทางฝั่งผมแค่ 3-4 คน เพราะผมเป็นลูกคนเดียวพ่อแม่ก็เสียไปแล้วตั้งอต่ผมเรียนจบใหม่ๆ ผมจึงใช้ชีวิตตัวคนเดียวมาตลอด มีก็แต่ลูกพี่ลูกน้องที่สนิทคนหนึ่ง
“ตื่นเต้นไหมว่ะมีเมียกับเขาสักที?”
“ก็นิดหน่อยนะพี่...”
“แล้วนี่รู้จักเธอดีมากแค่ไหนถึงยอมตกลงแต่งงานกันเร็วขนาดนี้...?”
ในห้องแต่งตัวของของฝั่งเจ้าบ่าวมีแค่ผมกับพี่ต้นที่อยู่กัน 2 คน
“1 เดือนครับ...”
“เห้ย...! นี่แกรู้จักเธอแค่ 1 เดือนแกขอเธอแต่งงานเลยหรอ”
“ผมรีบอะพี่ พี่ก็รู้ว่าที่ผมรีบแต่งงานเพราะอะไร”
“ฉันรู้...ว่าที่แกรีบแต่งเพราะแกอยากเอาชนะแฟนเก่าแก เพราะว่าแกยังไม่ตัดใจจากเธอไง แกถึงต้องมาหาเมียจากแอพหาคู่แบบนี้
“....”
“แล้วนี่ได้กันยัง...?”
ผมหันไปมองหน้าพี่ต้นแล้วก็พยักหน้ารับ
“กี่ครั้ง...?”
“ครั้งเดียวเองพี่...”
“เธอเป็นใครมาจากไหนแกสืบมาดีแล้วหรอ แกก็รู้ผู้หญิงที่มาจากทางเน็ทมันไม่น่าไว้ใจ”
“ไม่มีอะไรหรอกพี่ ผมเป็นผู้ชายเธอน่าจะกลัวผมมากกว่านะ ไม่มีอะไรหรอกน่าาา”
“เออๆ เรื่องของแกก็จะแต่งงานกันแล้วนี่ ฉันจะไปห้ามรัยได้ ขอให้แกมีความสุขนะฉันหวังว่าเมียของแกเขาจะเป็นคนดีแลเวก็รักแกจริงๆนะ”
ผมมองหน้าพี่ต้นแล้วก็พยักหน้ารับอย่างรู้สึกขอบใจ แต่ก็หนักใจอยู่นิดๆเพราะผมก็ยอมรับว่าตั้งแต่ที่เรามีอะไรกัน ผมก็ชวนให้เธอเข้ามาอยู่ที่บ้านผมและผมก็ตกลงกับเธออย่างจริงจัง
ก่อนวันแต่งงาน 1 เดือน
“หนูนา ผมมีเรื่องที่ต้องตกลงกับคุณ”
“เรื่องอะไรค่ะ...?”
“ผมยินดีรับผิดชอบเรื่องเมื่อคืนนี้นะครับ ผมจะให้คุณเข้ามาอยู่ในบ้านผมเราจะได้รู้จักกันมากขึ้น...”
“ค่ะ...” เธอตอบหน้าตานิ่งๆไม่ได้ปฎิเสธอะไร
“แล้วเดือนหน้าเราจะแต่งงานกัน...”
“แต่งงาน...?”
“ใช่ครับ...ผมจะแต่งงานกับคุณ ถ้าพี่ชายคุณจะเรียกสินสอดก็บอกมาได้เลย ผมยินดีให้ตามที่คุณขอ”
“เท่าไหร่ก็ได้หรอค่ะ...?”
“ครับ เท่าไหร่ก็ได้”
“ค่ะ...”
หลังจากวันนั้นเรา 2 คนก็แยกห้องนอนกัน และก็เริ่มทำความรู้จักถึงนิสัยใจคอกัน เธอเก่งทั้งงานบ้านและการทำอาหาร ในช่วง 1 เดือนที่เราอยู่ด้วยกันผมก็พยายามให้เกียรติเธอไม่ล่วงเกินเธอก่อนที่เราจะแต่งงานกัน
“เรื่องแต่งงานของเราผมจัดการให้หมดแล้วนะครับ ฝั่งคุณจะเชิญแขกกี่คนแล้วเรื่องค่าสินสอดคุณจะ....”
“ฉันไม่เรียกค่าสินสอดอะไรจากคุณทั้งนั้น ขอแค่ให้คุณยอมให้ฉันอยู่ที่นี่กับคุณด้วยก็พอแล้ว...”
“แล้วพี่ชายคุณ...?”
“เขาไม่ว่าอะไรหรอกค่ะ เขาตามใจฉันและให้สิทธิ์ฉันตัดสินใจ...”
“มันจะดีหรอครับ ผมว่าเราน่าจะบอกฝั่งครอบครัวคุณด้วยดีกว่า...”
“ไม่ค่ะ...ฉันตัดสินใจเองได้ และฉันก็จะแต่งงานกับคุณ...”
“เอ่อ...ครับ” ผมมองหน้าเธอนิ่งๆแล้วก็รู้สึกแปลกใจในพฤติกรรมของเธอ แต่ก็ยอมทำตามที่เธอบอก จนมาถึงวันงานแต่งงานของเรา
......
“เจ้าสาวเป็นคนที่ไหนว่ะ แกรู้จักปะ...?” ฉันที่เดินออกมาจากห้องน้ำมาได้ยินเพื่อนของเขายืนคุยกันเป็นกลุ่มๆพอดี จึงแอบฟัง
“ไม่รู้ว่ะ...”
“ทำไมไม่เคยเห็นไอ้เอกมันพามาให้พวกเรารู้จักก่อนเลยว่ะ...”
“เออดิ แปลกว่ะในงานก็ไม่มีญาติฝ่ายเจ้าสาวสักคน...”
“นั่นดิ...แต่สวยด้วยนะไม่รู้มันหามาจากไหน...?”
“ก็แค่สวย ไม่รู้หัวนอนปลายเท้ามาจากที่ไหน...”
ฉันที่แอบยืนฟังอยู่ก็ได้ยินเหมือนเสียงผู้หญิงอีกคนแทรกมาในกลุ่มของพวกเพื่อนเขาที่คุยกัน
“อ้าว...กวาง มางานนี้ด้วยหรอ...?”
“ก็ต้องมาดิว่ะ แฟนเก่าแต่งงานทั้งที ก็ต้องมาร่วมแสดงความยินดีสิจริงไหมกวาง...?”
ฉันได้ยินพวกเขาคุยกันถึงแฟนเก่า หมายถึงแฟนเก่าคุณเอกนะหรอฉันตั้งใจฟังพวกเขาคุยกันอีกครั้ง
“อยากมาดูหน้าเมียของไอ้เอกมันมากกว่า เพราะเธอคิดว่าชาตินี้มันคงลืมเธอไม่ได้ เป็นไงละมันแต่งงานแล้วนะ...”
“ฉันมาร่วมแสดงความยินดีกับเอก ไม่ได้คิดอย่างที่พวกแกพูด.”
“หราาาา....”
“นึกว่าจะรีบมาบอกมันว่าเธอหย่ากับสามีแล้ว นี่ถ้าเร็วกว่านี้นะมันอาจจะไม่แต่งงานก็ได้...”
“พูดบ้าๆพวกแกเนี๊ย เข้าไปในงานกันได้แล้วพิธีจะเริ่มแล้ว...”
ทุกคนเดินเข้าไปในงานฉันจึงเดินออกมาจากที่หลบ แฟนเก่าคุณเอกมางานนี้ด้วย ฉันเข้าใจละว่าที่เขาแต่งงานกับฉันเพราะว่าอยากลืมแฟนเก่านี่เอง
หลังจากจบพิธีบนเวทีแล้ว ผมและหนูนาก็ลงมาขอบคุณแขกที่อยู่กันข้างล่าง และก็เดินชนเข้ากับคนที่ผมไม่คิดว่าเธอจะมางานนี้ด้วย
“อุ๊ย! เอก..”
“กวาง...มางานด้วยหรอ?”
“มาสิ งานแต่งเอกทั้งทีนะ” กวางหันไปยิ้มทักทายหนูนาที่ยืนอยู่ข้างผม
“กวาง...นี่หนูนานะ หนูนาครับ...นี่กวางเพื่อนสมัยผมเรียนมหาลัยครับ”
“สวัสดีค่ะ คุณกวางนี่สวยจังเลยนะคะ”
“ขอบคุณค่ะ...”
“ตอนสมัยเรียนกวางเขาสวยที่สุดในคณะเลยครับ มีแต่คนรุมจีบ”
“รวมทั้งคุณด้วยหรือเปล่าค่ะ...?”
ผมหุบยิ้มทันทันแล้วหันไปมองหน้าหนูนาอย่างอึ้งๆ
“เชิญคุณ 2 คนคุยกันตามสบายนะคะ นาขอตัวไปหาอะไรดื่มด้านนู้นก่อน...”
“ค่ะ...”
เธอพูดจบก็หันไปยิ้มให้กวางเล็กน้อย แล้วก็หันมาหอมแก้มผมต่อหน้ากวาง 1 ทีจนผมตกใจแล้วเธอก็เดินไป
“คุณหนูนาคบกับเอกมากี่ปีแล้วหรอ...”
“เอ่อ...1 ปีนะ” ผมไม่รู้จะตอบกี่ปีเลยโกหกว่า 1 ปีไปก่อน
“รู้จักกันได้ยังไงหรอ ทำไมเอกไม่เคยเห็นพูดถึง?”
“อย่าไปสนใจเลย ตอนนี้หนูนาแต่งงานกับเอกแล้ว เรื่องที่ผ่านมาเอกไม่อยากพูดถึงนะ”
- Writer
