Untamed Pleasure

     "Oh! Yeah!" Isang intermission number muli ang natapos. Halos maulol na naman ang mga lalaki nang ang babaeng katatapos lang magbigay aliw ay nagsipag-akyatan sa pole at isa-isang bumukaka. Kaunting tela lamang ang nagtatakip sa maseselang bahagi ng mga ito. Tila ang hiyawan ng mga lalaking manonood nila ay ang nagsisilbing premyo sa gabi-gabing pagsasayaw.  Halos isang oras na rin nag-iinom ang dalagang si Gwyneth sa kilalang exclusive bar sa Quezon City. Wala siyang ibang magawa kundi ang uminom nang uminom at manood sa mga nagsasayaw. Boring ang gabing iyon sa kaniya. At kung bakit ba naman kasi pumayag pa siyang dito sa bar na ito makipagkita sa kaibigan. Napahilamos si Gwyneth. Nais na niyang umuwi ngunit hindi maaari. Kailangan niya kasing hintayin matapos ang performance at trabaho ni Aubrey bago sila makaalis sa lugar na iyon. Aubrey is one of the girls who dances on a snug stage, mistreated by the audience, especially those boys. She is my bestfriend, I tried to pursue her to leave this place but I couldn't. Salo ng kaniyang palad ang mukha niyang hindi maipinta. Nakatukod ang siko niya sa babasaging lamesa't bored na bored sa nangyayari. Gusto na niyang matapos ang gabing ito dahil mukhang pati ang kaniyang sikmura ay babaliktad sa sobrang laswa ng lugar na ito. Bago lang kasi siya sa Maynila at hindi niya alam ang pauwi sa boarding house na tinutuluyan ni Aubrey— kung saan siya makikituloy. "You seem so lonely tonight. Would you mind if i join you?" Nagsalin muna siya ng wine sa baso at tinungga iyon bago tingnan ang lalaking kumakausap sa kaniya. Tinitigan niya ang lalaki, hindi lang mula sa taas, maging sa talampakan nito, atsaka siya marahang tumango. Humila naman ng isang silya ang lalaki at umupo sa tabi niya. Nakabukaka itong umupo at nakaharap sa kaniyang tagiliran na para bang kino-corner siya ng mga binti nito. "Bakit ka mag-isa?" Iyon agad ang lumabas sa bibig ni Gwyneth at hindi niya pinagsisisihan kung naging matapang man ang kaniyang pananalita.  "I'm with my friends. I just want to be alone for a minute," nakangiting saad nito saka tinungga ang hawak na bote. "E, ba't nandito ka sa tabi ko?" Hindi na naitago ni Gwyneth ang pagiging sarkastiko sa kausap. Diretsahan niya itong tingnan sa mata. "I thought it's okay if I joined you?" Inubos muna ni Gwyneth ang laman ng baso saka tumango. "I'm Gwyneth," aniya na nilahad ang kamay sa kausap. "Harold," maikling tugon nito bago tanggapin ang alok ng dalaga. "So, why are you alone?" "No. I'm not. I'm with my friend. She's at the back stage."  Nang makitang ubos na ang pangatlong boteng iniinom ni Gwyneth ay tinawag niya ang waiter upang bigyan pa muli siya ng isa. Ngumisi ang lalaki nang makitang halata na kay Gwyneth ang pagkalasing. "Really? Is she one of the dancers?" hindi maitago ng lalaki ang pagkakaroon ng interes kay Gwyneth. Mas lumapit pa ito sa ganoong posisyon ng pagkakaupo dahilan para masagi ng kamay ng dalaga na nakaladlad ang nakabukol sa loob ng pantalon nito. Gwyneth felt shocked when she saw the man smiled and winked his eyes. Hinintay niyang makaramdam ang lalaki na naiilang siya ngunit hindi manlang ito lumayo. Sa huli ay siya ang kusang lumayo nang bahagya. Ayaw niyang pagisipan siya ng masama ng kausap kaya't pinagpatuloy niya ang pakikipagusap bagaman naiilang na. "Hands off!" Bahagyang napasigaw si Gwyneth nang maramdaman niyang humahaplos sa kaniyang hita ang lalaki at mayamaya'y marahang pinipisil ito. Nanlaki ang kaniyang mata nang sulyapan niya ito't nakangisi na sa kaniya. "Don't you ever touch me!" aniya na pilit pinalalakas ang loob. Tatayo na sana siya nang pigilan siya ng lalaki. "I n—need to g-go."  Halata man sa kaniyang pananalita ang tama ng alak ay malinaw pa rin sa isipan niya ang nangyayari. Ngunit nang magsimula siyang lumakad palayo sa lalaki ay naramdaman niya ang pagkaliyo. Malayo-layo na ang kaniyang nailakad ngunit habang umaabante ang paa niya ay siya namang pagduwal nito. Huli na upang bumalanse, natumba siya sa gitna ng paglalakad at hindi niya alam kung sino ang sumalo sa kaniya. "Are you okay, miss?" Mahihimigan ang pag-aalala sa boses ng lalaki. Sinubukan niyang dumilat pero nabigo siya. Hilong-hilo ang kaniyang paningin at ang nais na niya ay makauwi. She suddenly felt she was lifted up by the man she can't identify in her blurred sight. It seems that she is in good hands, she can't even protest his doings. "Magpahinga ka na muna." The man laid her back in bed and she had no idea where this place was. She wanted to say thank you but she was led by weakness.  "Hindi kita puwedeng iwanan mag-isa rito kaya't matulog ka na. Dito lang ako sa tabi mo." She smiled at hearing what the man said. Even now, gratitude is overwhelming her though she doesn't know him. "Ano'ng pangalan mo?" Bagaman nanghihina ay sinikap niyang alamin kung sino ito. "Huwag mo nang alamin. Matulog ka na." Sungit! "Tabi tayo." aniya sa mahina at nanghihinang boses. Nagulat siya nang sabihin niya iyon ngunit ilang minuto pa ang nakalipas ay hindi na umimik pa ang lalaki. Iminulat niya ang kaniyang mata upang hanapin ito. Natagpuan niyang nakaharap pa rin ito sa kaniya't hindi inaalis ang paningin. "Kung ayaw mo, e 'di 'w---" "Usog."  "Ano?" "Sabi mo tabi tayo. Usog ka." Nagbigay naman siya ng espasyo upang makahiga ang lalaki sa tabi niya. Nakatalikod sa kaniya ang lalaki at nakaharap siya sa likod nito. Hindi niya maintindihan kung bakit magaan ang loob niya sa kausap at siya pa ang nag-alok na tabihan nito. "I'm Gwyneth." Sinisikap pa rin niyang makipagusap sa lalaki kahit hilong-hilo na siya. Nais niyang malaman kung sino ito at kung bakit nito tinulungan siyang akayin. "Huwag mong alamin ang pangalan ko."  "Why?" "r****t ako," He whispered but she clearly heard. "I don't believe you." Bagaman may halong takot ang kaniyang boses ay sa loob-loob niya'y mabuting tao ito. Bumakas ang kaunting takot sa kaniyang puso. Hindi niya alam kung bakit iyon ang nasabi niya, samantalang naghuhumiyaw ang isip niga na umalis na lang sa lugar na iyon kahit hilong-hilo. "Then don't. Just don't blame me if something happens to you." Her eyes grew but she couldn't get rid of the sight behind the man. He gradually appeared to her and was even more surprised when he kissed her lips.