Untamed Pleasure

Chapter Two

Hindi niya malaman kung bakit tila napapaso siya sa mga halik ng binata.

Mariin...

Nananabik...

Nag-aalab...

Tuloy pa rin sa paghalik ang lalaki at kataka-takang hindi niya pa rin pinipigilan ito.

The lips of the man began to move and while doing that, he grabbed her nape closer in order to deepen the kiss.

Pataas at pababa...

Hindi niya pa rin ito pinipigilan. Nais niyang ipagpatuloy nito ang ginagawa.

Gwyneth closed her eyes as she was swallowed by the sensation that the man gave her. Anticipation was written on her face as the man caress her thigh way upward

Her system went insane now that she felt lust takes her. She finds herself doing the same thing as the man does to her. Throughout her life, only this man makes her taste this hot kiss.

Naghahanap...

Nagtatanong...

Ilang minuto pa sila sa gano'ng sitwasyon nang maramdaman niyang bahagyang bumangon ang lalaki ngunit hindi pa rin inaalis ang pagkakahalik sa kaniya. Nakita niya pang bumukaka ito sa kaniyang ibabaw habang hinahalikan ang bawat parte ng kaniyang labi.

He starts to pinch both of her cheeks, for her to give him a entrance to her mouth. As he succeeded, Gwyneth no longer reluctant to imitated what the man does. There seems to be a war inside their mouth and battling with their tongue

Halos mawala sa huwisyo si Gwyneth sa ginagawa ng lalaki sa kaniya. Hindi niya malaman kung bakit siya nagpapaubaya rito. Ngunit hindi niya maitatangging nais niyang hindi lang ito ang mangyari sa kanila.

Inaamin niyang wala pa siyang karanasan sa ganitong bagay at hindi tamang ibigay iyon sa kung sinong lalaki lang na hindi niya kilala. Pero sa oras na ito'y wala siyang ibang hinihiling kungdi ang angkinin siya ng kasama.

"Are you ready for this?" napamulat siya nang magsalita ang lalaki. Halos mapagkamalang paos ito sa mahina at garalgal na tono.

Nais niyang sapakin ang sarili nang makitang parehong pangibabang kasuotan na lang ang tanging tumatakip sa maselang parte ng katawan. Hindi manlang niya naramdaman na unti-unti na pala siyang hinuhubaran ng lalaki. At ang masaklap pa roon, pinaubaya niya lang ang sarili.

Ginusto mo 'to! Panindigan mo.

Wala na ngang nasabi pa si Gwyneth nang hindi makapaghintay ang lalaki. Muli siyang siniil nito ng halik.

Mabilis...

Madiin...

Nakakabaliw...

Nagsimulang maglakbay ang labi nito sa kaniyang leeg na unti-unting bumababa sa balikat niya. Napasinghap siya nang maramdaman dumausdos ang dila nito sa kaniyang dalawang umbok. Nagkakarambola ang kaniyang puso nang magsimulang laruin ito gamit ang dila.

Nang magsawa ay lumipat ito sa kabila. Ang bakanteng kamay naman nito ay halos saktan siya sa sobrang diin ng pagkakapisil dito.

Nang-gigil...

Nananabik...

"Oh!" Nagsimula siyang lumikha ng mga kantang sila lang ang nakaalam nang maglandas ang kamay ng lalaki sa gitna ng kaniyang dalawa hita nang hindi inaalis ang saplot doon.

Pinapaikot...

Nilalaro...

Muli pa siyang napasinghap nang marahas na alisin ng lalaki ang natitira niyang saplot. Halos mapunit ito.

"Ah!" Wala na siyang ibang nagawa kungdi ang mag-ingay nang nagsimulang halikan ng lalaki ang kaniyang pinagkakaingatan. Hindi niya malaman kung saan ibabaling ang kaniyang ulo nang maramdaman ang dila ng lalaki sa kaniyang loob. 

Nakakapang-init...

Nag-aapoy...

Nang magsawa roon ang lalaki ay inalis na nito ang natitira rin nitong saplot at itinutok sa kaniyang p********e ang sandatang handa ng lumaban.

"M—make it s-slow, p-please." pakiusap niya bago dumausdos ang kaniyang pinakahihintay sa loob ng iniingatan niyang kayaman.

**

"KAHIT ANINAG, hindi mo matandaan?" Sumimangot ako't umiling nang paulit-ulit habang kausap si Aubrey.

Hanggang ngayon ay hindi siya makapaniwalang nawala na sa akin ang pinagkakaingatan ko sa loob ng dalawangpung taon.

Napasandal na lang ako't tumitig sa kisame. Nawawalan ng pag-asang mahahanap pa siya.

"Paano kung mabuntis ka niyan? Ano'ng sasabihin ko kay Tita?" Patungkol niya sa Mama kong nasa Dubai. At balita ko'y uuwi na rin ng probinsya sa mga susunod na buwan.

Sunod-sunod ang pagkawala ko ng buntong-hininga habang pilit inaalala ang kaniyang mukha.

Hindi ko siya type. Wala akong gusto sa kaniya. Gusto ko lang siya makita at makausap. Dahil baka nga magkatotoo ang sinabi ni Aubrey sa akin na mabubuntis ako kapag nagkataong dumiretso sa loob.

It's been a month since the first and last time that we met, and until now, I can't find him. 

Paano ko nga naman kasi siya mahahanap? E, itsura nga, hindi ko alam. Pangalan pa kaya?

"Aubrey…," papaiyak kong wika saka nilingon ang gawi niya. 

Kasalukuyan siyang nag-aayos ng sarili upang pumasok sa trabaho. Kung tutuusin, hindi na niya kailangan pang gumamit ng mga pangkulay sa mukha. Dahil sa sobrang puti niya, lumalabas ang mapula-pula nitong pisngi at natural na ang mapula rin nitong labi.

"Nako, Gwyneth! Sa tanda-tanda mo. Hindi mo naisip na ganiyan ang mangyayari sa iyo. At talagang ikaw pa ang nagyayang tabihan ka," angil niya nang hindi pa rin nakatingin sa akin. Nakapokus lang ang kaniyang paningin sa harap ng salamin.

Napasalampak naman ako sa sahig. Parang batang hindi sinama sa galaan. Nakabusangot at nanghahaba ang nguso. Kunot na kunot ang aking noo.

Ilang minuto pa ang lumipas. Nakaupo pa rin ako sa sahig at tapos nang mag-ayos si Aubrey. Sa ilang minuto na iyon ay nag-isip ako nang paraan upang mahanap ang lalaking nakauna sa akin.

At tila nagliwanag ang madilim kong buhay nang makaisip ako ng paraan.

"OMG! I think this would be a nice way to find him!" buong galak kong bigkas. Napatingin naman sa akin si Aubrey bagaman kunot na kunot pa rin ang noo. "Magtatrabaho ako sa bar ninyo." Sinabi ko iyon na tila ba iyon na ang pinakamabisang paraan sa lahat.

"Magsasayaw ka rin? Gusto mo bang patayin ako ni Tito?" sarkastikong tanong niya na bahagyang tumaas pa ang boses. Bumagsak naman ang balikat ko sa aking narinig. 

Hindi nga pala ako puwede sumayaw. Hindi ko rin nais na iyon ang aking maging trabaho.

Lumuwas ako papuntang Maynila upang humanap ng maayos na trabaho. Si Aubrey ay kababata ko sa aming probinsya kaya't sa boarding house niya ako tumitira. Simple lang ang bahay namin, dalawang palapag na apartment. Dalawa lang din kami kaya medyo maluwag. Wala namang ibang kasama si Aubrey rito kaya't naisip kong makitira nang panandalian. May dalawa kuwarto sa itaas. Isa ang para sa akin at para sa kaniya ang isa pa. Ang nasa baba naman ay kusina, lababo, living room at banyo. Wala masyadong gamit na ipinundar si Aubrey ngunit hindi nawala ang mahahalagang kasangkapan na magagamit araw-araw. Ang pera kasing kinikita niya sa gabi-gabing pagsasayaw ay pantustos sa pag-aaral ng kaniyang kapatid na nakababata.

Panganay siya sa apat na magkakapatid. Lingid sa kaalaman ng kaniyang pamilya ang buhay niya rito sa Manila. Palibhasa'y hindi sila makapunta rito sa hirap ng buhay, lakas loob si Aubrey na pasukin ang ganitong uri ng trabaho.

Easy money. Ika niya pa.

"Magbihis ka. Sumama ka sa akin." Napapitlag ako nang marinig ko ang boses niya. Kung saan-saan na naglakbay ang aking isipan at hindi manlang naramdamang nakatingin siya sa akin.

"Magsasayaw ako?" kunot-noo kong tanong. Tumayo ako sa pagkakasalampak saka pinagpag ang parte ng puwetan.

Hindi puwede. Hindi ito ang natapos ko. Hindi ko kakayaning gawin ang mga bagay na ginagawa ni Aubrey.