CHAPTER 3

1340 Words
“Mas okay ba ‘to? Or ito?” tanong ko kay Aila habang hawak ko ang mga damit na naka hanger pa habang nakaharap sa salamin at namimili ng susuotin. Nasa kuwarto kami ngayon at siya naman ay naka upo sa kama habang kumakain ng mansanas. “Kahit saan diyan, maganda ka naman,” sagot nito na nakatingin pa sa kinakain niya bago ngumuya. Bumagsak ang balikat ko dahil nanghihina ako at hindi ko alam kung tama ba itong ginagawa ko. Hinarap ko siya at akmang isusubo na niya ang mansanas nang bigla ko itong kunin sa kamay niya at umupo sa tabi niya at kumagat din dito. “Akin ‘yan eh!” Sumimangot pa siya at ngumiwi. “Kasi naman! Mamaya na ‘yun, tapos wala. Wala akong maisuot?” I sighed to the thought of being embarrass when I come with Kaii with this kind of outfit. “Alam mo, hindi naman kailangan na maganda ang suot mo. Ang importante…”  Huminto siya at hinarap ako kasabay ng pagkuha ng mga damit na hawak ko at kinuha niya ang kamay ko. “Ikaw ang pinili ni Kaii na kasama, hindi ba? Sa tagal mo na nga na palihim na nagkakagusto sa kaniya, ngayon ka lang niya pinansin.” Agad niyang binawi ang mansanas at kinain ito. Napabuntong hininga ako sa sinabi ni Aila. Tama nga naman siya, pero kasi ayokong mapahiya si Kaii. Hindi naman ako makabili ng damit, dahil hindi pa kami bayad sa rent ng bahay.  “Kinakabahan kasi ako, paano kung laitin siya dahil sa akin?”  I bit my lower lip and sighed. “Just be yourself okay? Hindi naman ‘yan nasusukat sa damit o panlabas na anyo para masabing maganda ka.” Nginitian niya ako at hinawi ang buhok ko papunta sa gilid ng tainga. “Ang tunay na maganda, nandiyan.”  Tinuro niya ang kaliwang dibdib ko kung nasaan ang puso. Kahit anong gawin ni Aila na panghihikayat na ‘wag malungkot o panghinaan ng loob, wala. Walang epekto. Natatakot talaga ako na mapahiya si Kaii. “Bumili na lang kaya ako ng bagong damit?”  Hindi ko alam kung saan ko nakuha ‘yung sinabi ko, pero kahit ako ay nagulat. “Ano?” Halos mapasigaw si Aila nang marinig ang sinabi ko. “Kasi naman, sorry pero natatakot ako. Paano kung last chance ko na pala ‘to para mapansin ni Kaii?”   I looked down, thinking about what will happen if we get we both get embarrass. Pupunta rin doon sina Irine. Paano na? Edi mas lalo akong napahiya? Sinabihan na nga ako ng pangit at di maganda tapos pupunta pa ako doon na ganito?  Lumipas ang ilang oras at nakatulog na si Aila sa kama ko habang ako naka higa sa tabi niya at naka tingin lang sa ceiling.  Hindi ko na alam ang gagawin ko. Ilang oras na lang at malapit na akong mapahiya. Iba talaga ang kutob ko eh.  I sighed, before getting my phone on the bedside table. Shit! Agad akong napaupo nang makita ang message ni kaii sa messenger.  “I’m at the front of your gate.” “Hey!” “Aren’t you going to come?” “Kanina pa ako dito.” “Bumaba ka na.” “You’re pissing me off!” “Aalis na ako.” Sa sobrang taranta ko muntik na ako mahulog sa hagdan. Bakit ba kasi hindi na lang siya tumawag? Mayaman naman siya hindi ba? Siguro naman may pang call siya?  Nang makarating ako sa gate, hinawi ko muna ang buhok ko. Hindi man lang ako nakapagsalamin. Hindi ko tuloy alam kung maayos ba ang mukha ko. I sighed before finally open the door. Wala namang tao sa labas ng gate. Pinag loloko ba ako nito ni Kaii? I looked down. Maybe he already left. Sa dami ba naman ng chat niya? Paniguro ay nainip na iyon at umalis.  I was about to get back to my room when I heard a car. Huminto ito sa harap ng bahay namin. Tinitigan ko lang ito hanggang sa binaba nito ang windshield. “Ms. Kelly?” A good looking guy with a perfect jaw was currently talking to me. I gulped and cleared my throat. “Yes, why?” I curiously asked him. “I’m Kaii’s cousin. He asked me to fetch you. Hop in,” he titled his head and smiled at me. Napaawang naman ang bibig ko. “Huh? Are you sure you’re Kaii’s cousin? Eh mamaya pa ‘yung lakad naming ha?” Pang-uusisa ko. Baka mamaya eh budol gang pala ‘to ‘no! Mahirap na magtiwala. Mabilis ako maloko pero Kaii lang ako papaloko!  He softly chuckled. “Yes, I know, but he can’t fetch you later. So, he asked me to,” he explained while leaning his arms at the wheels. I raised a brow, and my eyes went smaller to the thought that he might be fooling around. “You’re cute, stop acting like you’re a cop or something.” He shook his head and softy chuckled. Nag-init naman ang mukha ko at agad na nag-iwas ng tingin.  I bit my lower lip. “Here’s my photo with Kaii.” He handed me his phone. Ako naman ‘tong si tanga tiningan din. Siyempre kailangan manigurado ano! At nang makita ko ang litrato nila at nakitang magkasama nga sila ni Kaii ay agad ko naman ibinalik sa kaniya ang phone niya.  “Naninigurado lang naman ako eh,” dipensa ko.  Agad naman akong nakaramdam ng hiya. I should be nicer to him, since he’s kaii’s cousin. Kailangan ko magpalakas dito para makuha ang loob niya at matulungan ako kay Kaii.  “Malay ko bang budol gang ka ‘no!” Dipensa ko naman sa sarili ko at natawa. He chuckled. “Ang guwapo ko naman para maging leader ng budol gang!” He laughed. “Aba! Sa panahon ngayon, hindi natin masasabi ‘no! Alam mo namang madaming manloloko,” I explained. Tumango naman siya at mukhang sumasang-ayon sa sinasabi ko. “Fine, hop in. Sayang ang oras,” he said as he lean his back at the driver’s seat. “Ha?” Pag-aalangan ko.  Tinitigan niya lang ako ng ilang Segundo bago ngumiti.  “I mean, mamaya pa ang party ah? Bakit ang aga mo naman ako sinundo?” I curiously asked him. “Hindi pa nga ako nakakahanap ng damit, at nakakapag-ayos.” I murmured. At si Aila tinulugan ako sa taas! Sabi ko sa kaniya tulungan ako, pero tinulugan lang ako nung babaeng ‘yun.  Natawa lang siya sa naging reaction ko. “You’re cute. C’mon let’s go. Ako na ang bahala sa’yo.” He smiled and looked at me. Medyo nag-aalangan ako sa pagsama sa kaniya, dahil wala pa akong maisusuot.  “Balikan mo na lang kaya ako? Hindi pa ako nakakapag-ayos eh. Naghahanap pa ako ng damit.” I was trying to act normal. Pero ang boses ko, halatang malungkot dahil wala pa rin akong masuot.  I was expecting him to speak but he went out of the car instead. Nilapitan niya ako at nginitian.  Namula naman ang pisngi ko. Paano ba naman kasi? Ang awkward lang. Bakit ang bait nitong pinsan ni Kaii?  He grabbed my arms and opens the car for me in the front seat. Nagkatitigan muna kami bago ako nakapag salita. “Paano naman ako sasama sa iyo? Look at me, ang gulo ng itsura ko. Kaii would be turn off if he sees me like this.” I sighed and bit my lower lip as I looked down.  He lifted my chin, and smiled at me. “You don’t need to get a fancy dress or make yourself good looking. You’re beautiful enough without those, Kelly.” 
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD