SA ISANG MASUKAL na lugar, ang dalawang nilalang ay nagsisiping sa isang magarbong sasakyan. Aalog-alog ito na akala mo ay may lindol.
"You're so tight, lady. You're so f*****g yummy..." saad ng lalaki habang binabayo pataas ang babaeng nakaupo sa pag-aari niya. Sinasabayan naman siya ng babae kahit papaano.
"A-ahhh, ang s-sarap!" Tirik na tirik ang mga ng babae habang nakadantay ang dalawang kamay sa balikat ng matanda. "Putanginamo, ang sarap, sige pa!" nahihibang na ungol niya.
"f**k, f**k, f**k, I'm cumming... I'm f*****g cumming..."
Mas lalo pang binilisan ng matanda ang pagbayo sa kalooban ng babae. Dahil malapit na rin siya, inalis niya ang mga kamay niya sa balikat nito at humawak sa nakabukas na bintana. Sinabayan niya ang pagbayo ng lalaki sa kaniya hanggang sa maramdaman niyang uminit ang loob niya.
"Have you take your pills?" tanong ng lalaki habang hinihingal, hindi pa rin nito tinatanggal ang ari nito sa butas niya.
Tumango siya bilang pagsang-ayon. "Nasaan ang pera ko?" Inilahad niya ang kaniyang kanang kamay sa harap ng lalaki.
Ngumisi lang ito at kinuha ang bag na nasa tabi lang nila. Ngingisi-ngisi siya habang pinagmamasdan ang kamay nito. At ilang segundo pa ang lumipas, ibinigay nito sa kaniya ang isang puting sobre.
Nakangiti niya iyong tinanggap at umalis sa ibabaw nito saka umupo sa tabi. Hinihingal siya dahil halos kalahating oras silang nasa sasakyan.
"If my wife knew this, she might kills you!"
Inirapan niya ito. "Wala akong pake kung malaman man ng asawa mo ito, basta ako, may pera!" sagot niya saka itinaas na ang panty niya. Naka-dress lang siya kaya nasuot niya agad. Ganoon din naman ang ginawa ng lalaki.
"Mga hayop kayo! Mga kadiri kayong dalawa!" Mula sa bintana ay may sumilip roong isang babae. Matanda na katulad ng kasama niya.
"Let me explain, please..." Lumabas ang lalaki, ang matandang lalaki sa sasakyan. Siya naman ay pangiti-ngiting lumabas habang dala-dala ang isang sobreng pera.
"Niloloko mo ba ako? May babae kang kasama? Huwag mo na akong lokohin pa dahil matatanda na tayo. Pati, ano ito, sa bata ka pa pumatol? Nakakahiya ka! Nakakadiri ka!" rinig niyang sigaw ng matandang babae.
Nakangisi lang siya habang naglalakad papalayo roon.
"Let me explain, please..."
"Tigilan mo ako, hayop ka! Nasaa iyong babae mo?!" Nangunot kaagad ang mukha niya sa narinig. "Hoy, bumalik ka ritong babae ka, ibalik mo ang pera ng asawa ko!" Mas lalong nangunot ang noo niya kaya hinarap niya ito.
Bago pa man siya makaharap talaga sa posisyon ng dalawa, isang sampal ang dumapo sa mukha niya. Dahil sa gulat ay nabitawan niya ang sobre na may lamang pera.
"Aba't tarantada ka pala, e, no? Inaano ba kita para sampalin mo ako?!" galit niyang tanong dito at ginantihan din ng sampal... ng mag-asawang sampal!
"Ang kapal din naman ng mukha mo! Ang landi mo! Ang harot-harot mo! Isa ka lang kabit at ako ang tunay na asawa!" Dinuro-duro ng matanda ang sarili habang may masamang tingin sa kaniya.
Pinulot niya ang sobre at inirapan ang matandang babae. "FYI lang, ha. Hindi ako kabit ng asawa mo! Bakit hindi mo sisihin ang asawa mong malibog? Hoy, matanda na iyan para maging kabit ako!" sabi niya saka tumalikod.
Hindi pa man siya nakakahakbang ay nasabunutan na siya ng matanda. Dahil magaling siya pagdating sa ganoong awayan, ginantihan niya ang matanda. Nagsabunutan sila nang nagsabunutan. Ang matandang lalaki naman ay nakatingin lang.
Sinasabunutan siya ng matanda, dahil mas malakas siya, talong-talo niya ito. Hanggang sa magpagulong-gulong sila sa kalsada. Naikaubabawan niya ang matanda at sunod-sunod na sinampal!
"Stop that, stop that fighting!" sigaw ng matandang lalaki habang inaawat sila. Hindi pa siya nakuntento dahil sinuntok pa nito ang mukha ng matandang babae!
"Huwag mo akong gagalitin dahil hindi mo alam kung sino ang kinakalaban mo! Hindi mo rin alam kung paano ako magalit!" sigaw niya at tumayo na.
Naiwang duguan ang nguso ng matandang babae habang siya naman ay inaayos ang gulo-gulong buhok. Sira-sira na rin ang suot niyang dress.
Muli niyang kinuha ang sobre at naglakad na. Pero naka-ilang hakbang pa lang siya ay muli na namang sumugod ang matandang babae. Tinulak siya pero hindi siya natumba, galit niyang hinarap ito.
"Ano bang gusto mo? Gusto mo bang mamatay, ha?!" tanong niya habang matalim ang tingin dito.
"Ang kapal talaga ng mukha mong babae ka! Ipapapulis kita! Makulong ka ng babae ka!" sigaw nito sa kaniya at tinalikuran na siya.
Dahil sa sinabi nito sa kaniya, hinabol niya ito at itinulak sa hindi kataasang bangin. Nagpagulong-gulong ito hanggang sa humampas ang ulo nito sa malaking bato.
Bigla siyang natauhan sa kaniyang nakita. Pinagmasdan niya pa ang matandang babae na wala ng buhay. Ilang segundo pa ang lumipas, tumingin sa matandang lalaki at gulat na gulat ito sa kaniyang ginawa.
Naluluha siyang umiling. "P-pasensya na, h-hindi ko sinasadya!" saad niya saka tumalikod na at tumakbo nang mabilis. Mabilis nang mabilis hanggang sa hindi na niya nakita ang matandang lalaki.
Ayaw niyang makulong dahil hindi niya pinangarap ang mapunta sa kulungan. Kailangan niyang lumayo para magtago. Kailangan niyang lumayo para protektahan ang sarili niya. Kailangan niyang lumayo para matakasan ang krimeng kaniyang ginawa.
Hindi niya namalayan na ilang oras na pala siyang naglalakad sa kalsada. Madilim-dilim na ang paligid. Nagugutom na rin siya at inaantok.
Pesteng matanda!
Iyong binayad sa kaniya ng matandang lalaki ay nabitawan niya nang itulak niya iyong matanda. Nakakainis kasi! Hindi na lang siya dapat pinansin, pinabayaan na lang sana siya!
Hindi niya alam kung saan siya pupunta, bukod sa parang mahaba ang kalsadang ito patungo sa bayan ay wala pang dumadaang mga sasakyan.
Pakiramdam niya ay ano mang oras ay baka matumba siya dahil sa nararamdaman. Nagugutom at kanina pang naghihingalo ang kaniyang tiyan. Medyo nahihilo na rin siya.
Dumating na nga ang oras, unti-unting nanghina ang katawan niya. Lumuhod siya sa kalsada at dahan-dahang ipinikit ang mga mata. Pero bago pa niya iyon tuluyang ipikit, isang nakakasilaw na ilaw ang tumama sa kaniyang mukha.
"Miss, okay ka lang ba? A-anong pangalan mo? Naririnig mo ba ako?" Isang tinig ang narinig niya at may humawak sa kaniyang katawan.
Bago pa siya tuluyang mahimatay, nasagot niya kaagad ito. "Diana..."
---
"NASAAN ANG ASAWA mo, Angelie?"
Napatingin ako kay Sheena, kaibigan ko nang magsalita niya. Nilagok ko muna ang hawak kong juice bago siya tiningnan at sinagot.
"Pumunta siya sa Laguna para tingnan iyong farm namin. Anihan na kasi ng pinya ngayong buwan!" sagot ko at nginitian siya.
Nagulat na lamang ako nang bigla siyang umirap. Iba rin talaga itong si Sheena, umalis lang asawa ko, kung ano-ano nang iniisip. Oo, alam kong protective siya sa akin dahil mas nauna ko siyang nakilala kaysa sa asawa kong si Anthony. Magkaibigan kami niyan since highschool kaya sa totoo lang, mas mahal ko pa siya kaysa sa asawa ko.
"Tanong ko lang, Angelie. Bakit hinding-hindi ka nasama sa asawa mo kapag pupunta siya sa mga farm niyo? Don't lie to me dahil kapag ikaw lang ang nandito sa bahay niyo... tinatawagan mo ako para samahan ka!" Tinuro niya ako saka nilagok ang juice na nasa harapan niya.
Isang malalim na hininga ang pinakawalan ko sa aking bibig bago siya sinagot.
"Hindi naman kasi ako maka-bukid. Pati, baka mangitim ako roon. Alam mo namang inaalagaan ko itong balat ko!" nakangusong sabi ko saka muling uminom ng juice.
Nginisian niya lang ako. "I know that but you should have yourself with your husband!" ani Sheena.
Hindi ko alam ang isasagot ko sa kaniya. Nakatingin lamang ako sa mga mata niya. Kalaunan, isa na namang malalim na buntong-hininga ang ginawa ko.
"Bakit ba napunta ang usapan diyan?" natatawa kong tanong.
"Baka hindi mo alam, may kasama ng babae iyon ngayo—"
Hindi siya natapos sa mga sasabihin niya nang bigla akong nabulunan, naibuga ko ang juice na nasa bibig ko.
"That's gross, Angelie!"
"Ikaw naman kasi! Kung ano-ano iyang pinagsasabi ng bibig mo! Alam kong hindi magagawa iyon ng asawa ko as what I said, he's loyal to me and he would never do that to me. Hindi siya gagawa ng ikagagalit ko!" Medyo tumaas ang boses ko dahil sa inis.
"Hindi ka naman siguro galit, no?" tanong niya.
I'm just nodded. "By the way, akala ko ba makikipag-partnership ang asawa mo sa asawa ko?" tanong ko. Sinadya ko ito para maiba ang usapan namin.
"Oo, pero nagbago ang desisyon ni Nathan."
"Paanong nagbago?" naguguluhang tanong ko.
"Sa atin lang ito, ha?" Medyo lumapit siya sa akin. Wala akong nagawa kundi ang tumango. "Ito kasing asawa mo, medyo hyper siya this past few days. Kasi naman, sinamahan ko si Nathan sa company niyo tapos nakita ko asawa mo parang naghi-histerical. Parang nababaliw na. I don't know that's why Nathan changed his mind, his desicions!"
Napatango na lang ako sa tinuran niya. Ganiyan talaga si Anthony, nagagalit minsan kahit wala namang ginagawa. Should I say, mainitin lang talaga ang ulo niya dahil sa dami ng trabaho. May kumpanya kasi siyang inaalagaan at isama pa ang mga farms na nasa bansa. Sa tantiya ko'y nasa siyam na farms ang pagmamay-ari ng pamilya niya. Hindi biro ang buhay ni Anthony at alam ko iyon kaya lahat ng gusto niya ay sinusunod ko kaya nga mahal na mahal ko iyon.
Isa pa kaya lumago ang negosyo namin dahil nakilala ang wine namin which is pineapple wine. Kalimitan kasi sa mga sakahan namin ay mga pinya ang nakatanim at mayroon namang ubas na ginagawa ring wine. Ang kumpanya kasi namin ay alcohol beverage at nag-e-export kami ng iba't-ibang klaseng alcohol sa iba't-ibang bansa lalo na ang mga wine.
Masasabi kong maayos na ang buhay ko sa mga kamay ni Anthony. Hinding-hindi ako nagsisi na pinakasalan ko siya at alam ko sa sarili ko na ganoon din siya. Hinding-hindi siya nagsisi na pinakasalan niya ako. Mayroon kaming anak kaso nasa mga magulang ni Anthony. Makabata kasi ang mga iyon kaya gustong-gusto sa anak namin.
Akmang ibubuka ko na ang aking bibig nang biglang tumunog ang cellphone ko na nakapatong sa center table. Tiningnan ko iyon at nang makitang si Anthony ang tumatawag ay sinagot ko agad. Nagpaalam muna ako kay Sheena.
"Hindi ko alam kung makakauwi ako ngayong gabi sa bahay, Angelie!" ayon agad ang sinabi ni Anthony nang sagutin ko ang tawag niya.
Nangunot ang noo ko. "Bakit naman? Sayang naman kung ganoon dahil naghanda pa naman ako ng paborito mo!" malungkot kong wika sa kaniya.
Rinig na rinig ko ang malalim niyang pagbuntong hininga. Hindi ko naman siya masisi dahil malay ko ba na may emergency pala kaya hindi makakauwi. Tanggap ko na iyon, matagal na.
"I'm really sorry, it is an emergency. Maybe tomorrow, I will be there, sorry talaga, importante lang ito, eh," aniya.
Ngumiti ako. "Okay lang iyon. Mag-ingat ka riyan, ha, Anthony. I love you!" sabi ko at medyo nakaramdam ng lungkot.
Ilang araw na ba kaming hindi sabay natutulog? Kung walang emergency, late naman siya umuwi. Minsan nga ay madaling araw na.
"Huwag mo na akong hintayin, Angelie. Matulog ka na, ha, I love you too, I will f**k you tomorrow. Bye!" matawa-tawa pa ito sa sinabi sa dulo pero hindi ko man lang nagawang ngumiti o ngumisi.
Nagpaalam na ako at ibinaba na ang cellphone. Mag-isa na naman ako rito sa bahay! Naglakad na ako pabalik sa posisyon kanina. Nakita ko si Sheena na parang hinihintay ang pagbalik ko.
"Bakit parang aligaga ka?" naguguluhan kong tanong.
"Gusto sana kitang samahan pero tumawag iyong asawa ko. Hinahantay na ako. Kaya bye na muna, Angelie. Will see you tomorrow!" Tumayo ito at hinalikan pa ako sa pisngi. Tumango lang ako bilang sagot kaya tumalikod na siya.
Muli, isang malalim na hininga ang inilabas ko sa aking bibig saka inubos na ang laman ng baso kong hawak saka nagtungo na sa kuwarto.
Ang laki-laki ng kama pero ako lang ang mag-isang matutulog. Ang sakit lang sa pakiramdam. Siguro tama nga si Sheena na dapat ay sumasama ako kung saan man pumunta si Anthony dahil asawa niya ako at may pangangailangan din.
Pabagsak akong humiga sa kama. Hindi ako makakatulog nito dahil sa kakaisip sa kalagayan ni Anthony.
Ano na kaya lagay niya?
Nakamasid lang ako sa kisame nang bigla akong may naisip. Tumayo ako at lumapit sa aming cabinet kung saan nakatago ang aming mga wedding pictures.
Nang makuha, nagtungo ako sa kama at doon inilapag. Nakangiti ako habang pinagmamasdan ang mga litrato namin ni Anthony at isama pa ang aming mga abay. Mga brides maid, best man niya, at litrato ng aming mga magulang.
Panghuli ng larawan ang bubuklatin ko nang may mapansin ako sa aking kasalukyang tinitingnan. May isang magandang babae ang nakatayo sa aking tabihan. Isang babae, ang kapatid ko.
Kumusta na kaya siya?
Kumusta na kaya si Diana?