Bad Brother

ALLY : TALK “มีใครอยู่ไหมคะ?” เสียงของฉันกล่าวดังขึ้นเมื่อเดินเข้ามาในบ้านของลุงไค วันนี้ป๊าให้ฉันแวะมาทำธุระที่บ้านของลุงไคนิดหน่อย ฉันเลยแวะมา “มีอะไรเหรอเอลี่?” เสียงของป้าปาลินดังขึ้นในขณะที่ฉันยืนรออยู่ห้องรับแขก “ป๊าให้เอาเอกสารมาให้ลุงไคเซ็นน่ะค่ะ” “งั้นรอป้าแป๊บนึงนะ เดี๋ยวป้าไปตามลุงมาให้” “ขอบคุณค่ะ” ฉันหย่อนสะโพกนั่งลงบนโซฟาที่ห้องรับแขกพร้อมกวาดสายตามองไปรอบ ๆ บ้านหลังโตของลุงกับป้า ครอบครัวของเราสนิทกันมาหลายสิบปี รักกันเหมือนญาติพี่น้องก็ว่าได้ “สวัสดีเอลี่” เสียงของลุงไคดังขึ้นในขณะที่ฉันกำลังสอดส่องสายตามองไปรอบ ๆ “สวัสดีค่ะลุงไค” ฉันยกมือไหว้อย่างนอบน้อมพร้อมยิ้มหวานให้ลุงไค ถึงแม้ว่าบุคลิกของลุงจะดูที่เป็นคนนิ่ง ๆ ดุ ๆ แต่เอาเข้าจริงลุงไคเอ็นดูและใจดีกับฉันมาก “เดี๋ยวลุงขอตรวจเอกสารแป๊บนึงนะ” “ได้ค่ะ” ฉันนั่งรอลุงไคที่กำลังนั่งตรวจงานเอกสารต่างๆที่ป๊าให้มา พอผ่านไปสักพักก็เห็นเลนส์ลูกชายคนโตของลุงไไคที่อยู่ในชุดนักศึกษา เดินเข้ามาในบ้านพอดี ฉันอายุมากกว่าเลนส์สามปี “เลนส์มาหาพ่อหน่อย” “......” เลนส์เดินเข้ามา ก่อนที่จะมองเห็นฉันที่นั่งอยู่แล้วส่งยิ้มทักทาย “ไปส่งหนูเอลี่ที่บ้านด้วยนะ” ลุงไคออกคำสั่ง เพราะวันนี้ฉันนั่งแท็กซี่มาเอง ไม่ได้มีคนมารับมาส่งเหมือนทุกครั้ง “ไม่เป็นไรค่ะ เอลี่ไม่รบกวนดีกว่า” ฉันรีบแย้งขึ้น เพราะไม่อยากรบกวนเขา “ไม่รบกวนเลยเอลี่ เดี๋ยวฉันไปส่ง” เลนส์ตอบกลับ “ขะ...ขอบใจนะ” “ใกล้จะค่ำแล้ว ให้ฉันไปส่งน่ะดีแล้ว” เขาพูดขึ้นอีก “งั้นพ่อรบกวนด้วยนะ” ลุงไคเอ่ยขึ้น ก่อนที่จะลุกเดินออกไป “ขอบใจมากนะเลนส์” ฉันกล่าวขอบคุณเขาอีกครั้ง ก็ฉันน่ะรู้สึกเกรงใจเขามาก ฉันเดินตามเลนส์มาขึ้นรถที่จอดอยู่ ระหว่างทางที่เขาขับรถมาส่ง ฉันได้แต่แอบมองเขาอยู่แบบนั้นโดยที่ไม่พูดอะไรออกมา ฉันแอบชอบเลนส์มาตั้งนานแล้ว แต่ก็ไม่กล้าพอที่จะบอกหรือแสดงให้เขานั้นได้รับรู้ เพราะว่าเลนส์ก็มีแฟนอยู่แล้ว เขาเห็นฉันเป็นแค่พี่สาวคนนึง ฉันเจียมตัวดี “ขอบใจมากนะที่มาส่ง” “ถึงห้องแล้วโทรมาบอกด้วยนะ” เลนส์บอกฉัน “อ่อ ดะ...ได้” ฉันพยักหน้ารับรู้เมื่อถูกเลนส์คว้าข้อมือในขณะที่กำลังเดินลงจากรถ เมื่อเขามาส่งถึงหน้าคอนโด จู่ ๆ หัวใจดวงน้อยของฉันก็เต้นโครมครามไม่เป็นจังหวะเมื่อได้บังเอิญสบตากับเขา “โอเค งั้นไว้เจอกันอาทิตย์หน้า” เขาเน้นย้ำฉันขึ้นอีกครั้ง เพราะอาทิตย์หน้าเป็นงานวันเกิดไอลีน พี่สาวคนโตของเลนส์ เขาเลยชวนฉันให้มาร่วมงานด้วย “แล้วเจอกันนะ” ฉันยืนมองรถของเลนส์ที่ขับออกไปจนสุดสายตา ก่อนที่จะหมุนตัวหันหลังเดินเข้ามาในของคอนโด พอมาถึงห้องฉันก็ไม่ลืมที่จะส่งข้อความไปบอกเลนส์ตามที่เขาสั่ง เลนส์มักจะอบอุ่นกับฉันเสมอ จนฉันต้านทานไม่ไหวแล้วตกหลุมรักเขาในที่สุด END ELLY TALK “เลนส์ทางนี้!” เสียงหวานของแฟนสาวตะโกนเรียกชื่อชายหนุ่มที่เพิ่งเดินเข้ามาในห้างสรรพสินค้า ตามที่นัดกันไว้ หลังจากที่ไปส่งเอลี่ที่คอนโดเสร็จ เลนส์ก็รีบขับรถมาหาแฟนสาวในทันที “รอนานไหม?” “สำหรับเลนส์ นานแค่ไหนพลอยก็รอได้” ริมฝีปากบางคลี่ยิ้มออกมาพลางโผกอดแฟนหนุ่มไว้แน่น ทั้งคู่คบกันมานานร่วมปี และมีแพลนว่าจะแต่งงานกันในอีกไม่กี่เดือน ทันทีที่เรียนจบ “......” ชายหนุ่มกอดตอบแฟนสาว พร้อมคลี่ยิ้มออกมาให้กับท่าทางออดอ้อนของเธอ พลอยจะน่ารักออดอ้อนเขาอยู่เสมอ “วันนี้พลอยอยากได้กระเป๋าใบใหม่ เลนส์...” “แต่เลนส์เพิ่งซืื้อให้เมื่ออาทิตย์ที่แล้วเองนะ จะซื้ออีกแล้วเหรอ?” แฟนสาวพูดไม่ทันจบ ชายหนุ่มก็ทักขึ้น เพราะนึกได้ว่าอาทิตย์ที่ผ่านมา เขาเพิ่งซื้อให้เธอไป “ก็พลอยอยากได้” ใบหน้าแสนหวานของเธอ ซบลงที่อกแกร่งของชายหนุ่มพร้อมพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อน “โอเค ตามใจพลอยแล้วกัน” ชายหนุ่มได้แต่เดินตามแฟนสาวที่กำลังตั้งใจเลือกซื้อของอยู่ในตอนนี้ เขาอดที่จะยิ้มไม่ได้ให้กับท่าทางเหมือนเด็กน้อยที่ดีใจเวลาได้ของเล่นใหม่ ครืดดด! ครืดดด! เสียงข้อความไลน์ดังขึ้น ในขณะที่ชายหนุ่มกำลังยืนรอแฟนสาวนั้นเลือกซื้อของอยู่ มือหนาควานหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกง ก่อนที่จะเห็นว่าเป็นเอลี่ ลูกสาวเพื่อนสนิทของพ่อ ที่ส่งข้อความมา ก่อนที่เขาจะกดอ่านแล้วกดตอบกลับไป ALLY : พี่ทำกระเป๋าเงินหล่นอยู่บนรถเลนส์ ช่วยเก็บไว้ให้พี่หน่อยได้ไหม ME : เดี๋ยวเก็บไว้ให้ “คุยกับใคร?” เสียงของพลอยดังขึ้น เมื่อเห็นชายหนุ่มก้มหน้าก้มตากดโทรศัพท์ เหมือนกำลังคุยกับใครบางคน “คุยกับเอลี่น่ะ” เลนส์ตอบไปตามความจริง เขาตอบด้วยความบริสุทธิ์ใจ “......” “ทำไมทำหน้าแบบนั้น?” ชายหนุ่มเอ่ยถาม เมื่อจู่ ๆ แฟนสาวของเขาก็มีท่าทีแปลกไปทันทีที่พูดถึงเอลี่ “เลนส์ก็รู้ว่าพี่เอลี่คิดยังไงกับเลนส์” “แต่เลนส์ไม่ได้คิดกับเอลี่แบบนั้น” เลนส์พูดออกมาตามความคิด เขาก็พอมองออกว่าเอลี่นั้นคิดกับเขาแบบไหน “พลอยแค่กลัวว่าวันนึงเลนส์จะ...” “ไม่มีวัน คนที่เลนส์รักและจะแต่งงานด้วยคือพลอยคนเดียว” ชายหนุ่มพูดแทรกขึ้นเหมือนรู้ทันว่าแฟนสาวนั้นกำลังคิดอะไร เขาแค่ไม่อยากให้เธอนั้นต้องคิดมาก