Benim Olacaksın

Okula ilk başladığım günlerde bahçede görmüştüm onu. Dağınık saçları, kolunun altındaki kitabı, serseri havası. Pek ilgimi çekmemişti aslında ilk görüşte ama bakıyordum nedense. Sonra bir köpek yanaştı yanına, eğilip sevdi köpeği. Öyle bir okşadı ki onu, öyle bir baktı ki o köpeğe sevgiyle. O an; bana da öyle baksın istedim, beni de öyle sevsin. Siz hiç köpekle bir tutunuz mu kendinizi? Ben tuttum işte, hatta kıskandım bile. Sonraki günler sadece onun hakkında bilgi edinmeye odaklandım. Esin'in "Derslerine bu kadar çalışsan alim olurdun kızım." demesine aldırmadan hakkındaki her şeyi öğrendim. Her gece başka bir kızla olmasına rağmen sevgilisi vardı mesela. Ne o tek gecelik kızlar ne de sevgilisi umurumda değildi. Benim istediğim tek şey oydu ve ben istediğim her şeyi aldığım gibi onu da alacaktım. Ve bugün dövme yaptırmaya karar vermiştim. Iki arkadaş çalışıyorlardı ve bu akşam 'O' orada olacaktı. Arabama binip dövmecinin yolunu tuttum. Umarım çok acımazdı da rezil olmazdım. Içeri girdiğimde yüzüme bile bakmadan "O arabayı çalarlar yalnız." demesi sinirlerimi bozsa da cevap vermedim. "Dövme yaptıracaktım." "Canın acırsa ağlamazsın değil mi?" diyerek uyuz uyuz bana bakmasını aldırmadım. "Ağlamam merak etme." "Dövme seçtin mi? Yazı mı olacak şekil mi?" "Yazı." "Tamam, seç." diyerek kataloğu fırlatınca onu alıp yüzüne fırlatasım geldi bir an. "Gerek yok. Istersen başka bir dilde yaz sana kalmış, önemli olan ismi." "Tamam, nereye yapıyoruz?" "Buraya." deyip üzerimdeki tişörtü çıkartarak sol göğsümün üzerini gösterdim. "Otur." Göstediği koltuğa oturup başımı yasladım. Sütyenime değip değmemesine aldırmadan bir sıvı sürerken "Ne yazacağım." diye sordu. "Kendi ismini." Eli birden havada kaldı. Tek kaşını kaldırarak tekrar sordu. "Anlamadım?" "Barlas yazacaksın diyorum." "Sana yüz vermeyince üzülme sonra." Alayla güldü. "Üzülürüm belki. Ama seni alakadar etmez, başla hadi." Hiçbir şey söylemeden başlayınca biraz canım yansa da dudağımı ısırıp sessiz kalmayı başardım. Kaşlarını çatıp da işine odaklanması o kadar güzeldi ki. Dövmeyi yapınca aynadan bana gösterip sargı beziyle kapattı. "Şu kremi sür akşama tekrar sar. Ertesi gün sargıyı açabilirsin ama kızarıklık geçene kadar kadar kremi sürmen gerek." Tamam anlamında kafamı salladım. "Bittiğine göre dudağına işkence etmeyi de bırak artık. Kanatacaksın." "Kanasın." "Seni umursadığımdan değil ama dudakların güzel yazık olur." "Sağol." deyip koltuktan kalkarken dudaklarına bir öpücük kondurdum. "Seninkiler de güzel, içimde kalmasın." Eline büyük bir ihtimalle dövme parasından fazla eden bir parayı sıkıştırıp onu şaşkın bir şekilde arkamda bırakarak dükkandan çıkarken bir yandan da tişörtümü giyinerek arabaya yöneldim. Bir iki çizik vardı arabada ama en azından çalmamışlardı. Zaten onu öptükten sonra çalsalar bile umurumda olmazdı. Arabayı eve sürerken tek düşündüğüm dudaklarıma değen dudaklarının kalbimde hissettirdikleriydi. -------------- "Ne yani bildiğin pat diye öptün çocuğu öyle mi?" "Evet dedim ya. Neden ellinci kez soruyorsun." "Iyice aştın sen kendini. Yakında yatağına geçip, gel beni becer diye bağırırsan hiç şaşırmam." "O bana aşık olup peşimden koştuktan sonra olabilir." "Gaye delirdin iyice sen." "Of tamam be, hadi derse." Dersliğe doğru giderken Barlas'la saatlerin çoğu çakışmadığı için okul yönetimine lanetler yağdırıyordum. Okuldan çıkınca Esin'i akşam gece klübüne gitmek için ikna etme çalışmalarına başladım. "Hayır dedim Gaye. Ne sen gidiyorsun ne ben. Iyice takıntı yaptın şu Barlas'ı." "Takıntı? " Göğsümü hafifçe açıp da dövmeyi gösterince Esin öyle tiz bir çığlık attı ki bahçedeki gözlerin çoğu bize döndü. "Sussana." "Nasıl susayım ya. Ne yaptın sen?" "Ben değil canım Barlas kendi elleriyle yaptı." "Ne?" Esin'in gözleri yuvalarından fırlayacaktı. "Of kızım ya. Dövmeyi ona yaptırdım işte." "He.. Iyi de manyak mısın sen? Ne diye çocuğun ismini yazdırdın?" "Ne konuştun Esin ya. Gidecek miyiz?" "Hayır. Hiçbir güç beni o duman altı gece klübü demeye bin şahit gereken yere götüremez." Esin'in o cümlesinden sonra şu an gece klübüne gidiyoruz. Hiçbir güç götürmez derken benim o güçlerden daha inatçı olduğumu unutmuş olmalıydı. "Şu kıyafetlerle ordan kız çıkabilsen bari." "Ne olmuş gayet de güzel." (Multide) "Ben uyarayım da. Sonra sabah kendini birilerinin yatağında bulma." "O birileri Barlas olduğu sürece sorun yok bence." "Ne?" diyerek kulak zarımın içine eden arkadaşıma baktım. "Ne var? Eğer onu elde etmenin yolu buysa inan bana hiç düşünmeden yaparım. Yeter ki sevsin beni." "Kusura bakma ama Barlas yatağa attığı tüm kızlara aşık olsaydı burdan Amerika'ya yol olurdu canım. Üstelik tecrüben bile yok." "Sanane be benim tecrübemden, ahlaksız." diyerek Esin'in koluna vurup yalandan kızınca "Az önce dedilerinle tam bir ahlak abidesiydin oysa ki." cevabını aldım. O da bunu gülerek söylediği için cevap verme gereği duymadım. Madem Barlas bey yatağa attığı kızların yüzüne bakmıyordu, beni atmayacaktı o zaman. O seni yatağa attı da senin nazına kaldı iş değil mi? diye dalga geçen iç sesime alayla sırıttım. O da olacaktı..