The Seizansha of Shinzui Academy

CHAPTER 2

Dahan dahan kong minulat ang aking mga mata . Tinignan ko yung buong paligid , safe na ba ako? Wala akong masyadong makita kasi gabi na at walang ilaw. Tanging liwanag lang na nagmumula sa buwan ang naaninag ko. Ano na bang nangyari sakin? Ang huli kong naaalala pinilit kong tumakbo palayo sa bahay kahit sugatan na ako dahil sa lakas ng pagsabog. Sinubukan kong umupo pero agad kong naramdaman ang p*******t ng binti ko kaya dinahandahan ko lang.

"AAHHH"

Angg saaaakit ! Hindi ko na alam kung anong parte ng katawan ko ang nananakit.

"Sh*t"

Pagtingin ko sa balikat ko , may hiwa siya at nagdudugo. Kapag lang talaga nakilala ko kung sino man yung mga kutong lupang mga yun , I swear , I'll screw them to death.

Kailangan ko mag isip ng plano , masyado na nila akong pinupuno hindi pa nga ako nakakamove on sa pagkamatay ng daddy ko , ako naman agad ang isusunod nila ! Nilibot ko ang paningin ko, parang pamilyar ang lugar na ito. Saglit kong nilibot ang tingin ko hanggang sa napagtanto ko na kung nasaan ako, nasa abandoned house ako , di kalayuan sa bahay namin. Hindi ako pwedeng magtagal dito baka mahanap nila ako.

Nagpalit ako ng damit , pumunit ako ng tela sa damit na pinaghubaran ko at tinali ko sa nagdurugo kong braso. Baka mamatay ako dahil sa dami ng dugong mawawala sakin. Sinuot ko yung hoody ko tapos nag black pants  para hindi mahalata yung mga sugat ko.

Nagsimula na akong lumabas sa abandoned house. Di ko na sinubukang  lumingon pa. Halo halong sakit , pighati at galit ang nararamdaman ko ngayon. Pinapangako ko na hindi ako mamatay hangga't  hindi ko sila nakikila at napaghihigantihan.

Sumakay ako ng bus papuntang Manila. Sa pagkakatanda ko may condo na binili si mommy at daddy para sakin dito sa manila , sa ngayon yun lang yung nakikita kong safe place kung saan pwede ako magstay for the mean time.

Pagpasok ko sa condo unit ko , unang una kong pinuntahan yung kama at sumalampak dito . Napatitig ako sa orasan na nasa taas ng pader. Its already 4 in the morning. Masyadong maraming nangyari , nakakapagod. All I want to do right now is to rest.

Kusang pumikit ang mga mata ko.

✖✖

Isang araw nang nakalipas simula noong pag atake nila sa bahay . Kahapon , inubos ko lahat ng oras para mag palakas at ginamot ko lahat ng sugat ko. Thanks to the internet at nagkaroon ako ng guide. Ngayon medyo bumalik na ang lakas ko , nananakit pa rin ng onti yung mga sugat ko pero hindi na katulad kahapon. Sapat na rin ang lakas ko ngayon para magplano at hanapin ang dapat hanapin.

Its time to decode this sh*t.

*つけます

(27-1+0)  (17-2+0)  ( 8-3+0)

(29-4+0)  (8-5+0)   (21-6+0)

                                      - A.M.S

" Mitsukemasu.."

Mahina kong sabi. Alam ko itong japaneses word na ito eh hindi ko lang matandaan ano ibig sabihin.

Mitsukemasu.

Paulit ulit kong sabi sa utak ko.

Finally , I got it ! Mitsukemasu in english FIND. 

Okay next I need to do the math.

(26)  (15)  (5)

(25)  (3)  (15)

So anong meaning ng mga numbers na to? Is it a birthday ? Date ? Place ? Time?

THE F.

"Zoe Yco"

I said with a sigh. 

Its a freaking name !! At ang code na to ay galing kay......... daddy of course  A.M.S is his initials. Akihiro Mirchoff Sy. 

Find Zoe Yco

How can I be so stupid ?! Di ko na isip na ganto lang pala kasimple ang pesteng code na to tsssk.

Dad you really love playing games with me huh?

Imbes na mainis napangiti nalang ako. Ohh how I miss my father , kahit na yung pinaka kinaiinisan kong bagay na lagi niya pinapagawa sakin which is decoding sh*tty codes ay namimiss ko rin.

I started doing some research about Zoe Yco masyadong maraming Zoe Yco how on earth could I find her?

✖✖

"One cappuccino for Miss A. Here you go mam"

Kinuha ko yung order ko , napagdesisyonan kong magbreak muna sa ginagawa kong research dahil ang sakit na ng mata at likod ko. Paglingon ko saktong may tao pala kaya ayun natapon yung kape ko.

"Oh sh*t!!"

YUNG KAPEE KO . THE F. naman ohhh.

"Di mo ba tinitignan yung dinadaanan mo?!"

Tinanggal niya yung shades niya. Gabi tapos nakashades ?  ABA ! Ang yabang nito ah.  Tinignan ko siya , oohh pogi naman pala , chinito , matangkad , maputi, pero kahit na ! Yung kape ko parin.

Tinignan ko siya ng poker face at nilagpasan pero bigla niyang hinigit yung braso ko.

"Hey Im talking to you are you deaf?"

F*CCCKK!! MY FREAKING ARM !! Yun pa talaga yung hinawakan niya ng mahigpit !! Okayy. Stay calm.... pinipilit kong pigilan ang sarili kong wag suntukin siya. Huminga ako ng malalim.

"I can hear you"

Right now , Im trying my best to stay calm . Inuubos niya yung oras ko madami pa akong dapat gawin. At yung sugat ko , ramdam na ramdam ko yung p*******t.

"Ayun naman pala. Magsorry ka"

Sorry kanino? Sa kanya? Hah! Dalawang tao lang ang sinasabihan ko ng sorry . My mom and dad. He should be the one saying sorry !! Freaking bastard.

"Dont put all the blame on me Mister. Besides may kasalanan ka rin naman kasi kung tumitingin ka din sa dinadaanan mo edi sana nakaiwas ka at hindi tayo nagkabungguan."

Mariin kong sabi sa kanya tsaka ko siya iniwan sa coffee shop. Ang kapal ng mukha niya magreklamo eh ako nga yung nawalan ng kape at nasaktan. Arggh.. Subukan niyang magpakita sakin ulit masasapak ko na siya.

------------