Take Me (Leon Miguel De Guzman) Billionaire Erotic Romance (R–18)

WALA SIYANG BALAK na tumigil sa pagkuha ng mga larawan dahil hindi niya gustong isipin na may bahagi ng glamorusong gusali at nang kaakit–akit na water fountain sa ibaba ang makaligtaan niya. She grinned gleefully as she turned around to take a photograph of the world's largest shopping mall. Pagkatapos niyang kuhanan iyon ng larawan ay tumungo n She took more shots before reviewing the ones she had already taken. Lumapat ang mga ngiti sa mga labi niya nang makita ang mga nakuhang larawan. She smiled happily and took another shot. Amazing! No wonder why there are lots of tourists from different countries loved to visit the city of Dubai. And she was lucky enough to be there with her two best friends. Nilingon niya ang dalawang mga kaibigan na kagaya niya ay tuwang–tuwa rin ang mga ito na kumukuha ng larawan. It’s a month of January, saktong taglamig sa Dubai. A perfect holiday to be exact! Napangiti si Vanessa habang pinagmamasdan sina Rose at Sarah kaya kinuhanan niya ng larawan ang mga ito. Hindi yata maubos–ubos ang ibat–ibang post ng mga kaibigan niya. Pulidong babahala na naman sa notification niya ang uploads ng mga ito pagbalik nila sa hotel. Nakilala niya sina Rose at Sarah noong nasa unang semester pa sila sa kolehiyo dahil iisa lamang ang boarding house at room ang tinutuluyan nilang tatlo magkakasundo rin sila sa maraming bagay kaya madali nilang nakagaanan ng loob ang isat–isat. Doon na rin nagsimula ang kanilang pagkakaibigan. Bagamat hindi pare–pareho ang mga courses na kinuha nila ay hindi iyon naging hadlang sa kanilang samahan. Nagtratrabaho sa isang kilalang banko sa buong Pilipinas si Rose samantala si Sarah naman ay isang professor sa unibersidad kung saan silang tatlo ay nagtapos ng pag–aaral. Ang totoo n’yan ay matagal na nilang gustong magliw–waliw sa ibang bansa at ito ang kauna–unahang pagkakataon na nakapag–tour sila. Nadagdagan ang excitement ng dalawa niyang kaibigan noong naaprubahan ang tourist visa nila papuntang United Arab Emirates kaya hindi niya masisisi ang mga ito kung bawat hakbang nila ay kinukuhanan ng larawan. Her twin sister Thalia gave her, her winning asian tour ticket pero hindi niya iyon nagamit dahil hindi siya pinayagang mag–leave sa ospital na pinagtratranahuan niya ng panahong iyon. Isa pa’y hindi rin niya gustong maglakbay na hindi kasama sina Rose at Sarah. Well, at least, mukhang nag–eenjoy naman sa pag–aalaga ang kapatid niya sa bilyonaryong pinsan ng asawa ng ate Dahlia nila. And she heard that Thalia was promoted from being nurse to his personal secretary. Wala siyang idea kung anong kababalaghang ang ginawa ng kapatid niya para mapaano ang lalaking iyon, but according to Mrs. Valdemore, ay mabait naman daw ang anak nito. She shrugged her shoulder. Ang mahalaga ay masaya si Thalia sa trabaho nito. Burj Khalifa is an extremely tall skyscraper in Dubai, United Arab Emirates named after Khalifa bin Zayed Al Nahyan, and is the tallest building ever built, at 828 metres 2,717 feet. Before the building opened, it was called Burj Dubai. The building is 162 stories high. The tallest building in the whole world. free-standing structure, highest number of stories, highest occupied floor and has highest outdoor observation deck. And the elevator with the longest travel distance in the world. It was modern, contemporary, high-tech, futurist and islamic architecture. It was really massive and tall indeed. Hindi malabong mangangalay ang batok ng sinumang turistang titingalain ang heganteng gusali. Ngayon nga ay mukhang nagrereklamo na ang leeg niya. But she couldn’t stop herself from looking at the enormous building. And the biggest fountain was superbly amazing and gorgeous. It was between Souk Al Bahar and Dubai Mall—who got the title of the biggest mall in the world. Marahil kung tatanga–tanga siya ay hindi posibleng maligaw siya sa loob. Nakikita rin niya ang maraming uri ng restaurant sa ibaba ng mall kung saan nakaharap mismo sa tapat fountain. Nakatitiyak siyang hindi lamang sa masasarap na pagkain mag–e–enjoy ang mga costumers, they will also love the beautiful view. Nakadagdag din sa magandang tanawin ang mga nagtataasang mga gusali sa paligid. Oh god! She loved the bridge in the middle of the fountain. It gives good access to all the tourists like them to get the best shot. She couldn’t stop herself from smiling habang kumukuha ng larawan gamit ang digital camera canon ios. Regalo iyon sa kanya ng ate Dhalia at kuya Lohan niya noong nakaraang taon sa kaarawan nila ng kakambal niyang si Thalia. “Served it purpose!” aniyang hinimas–himas ang kamera bago muling pinindot iyon. Hilig na niya dati pa ang pagkuha ng mga larawan kaya nang makagkaroon ng pagkakataon ay kumuha siya ng short photography class noong nasa college pa siya. Marami rin nagsasabing pang professional ang mga shots na kuha niya pero wala naman sa plano niya ang maging photographer hobby lang takaga niya iyon. Hindi nakapagtataka kung bakit napakaraming turista ang nagbabakasyon sa bansang ito. At ang nakakatuwa pa ay ang daming mga kapwa niya filipino ang nagtratrabaho rito. Kahit saan siya lumingon ay mga may kababayan niya. Even the tour guide ay isang filipina na mukhang hindi lang limang lenguwahe ang alam na salita. Mukha rin sanay na sanay na rin sa trabaho nito. Vanessa gasped in surprised when the water fountain started to flashed and danced. “Marvelous!” Bulalas niya. Nagmamadaling itinutok ang camera sa sumasayaw na fountain. Pero bago pa man niya iyon makuhanan ay may isang turistang humarang sa harapan niya. It was an old caucasian lady. She doesn't want to missed the moments but she couldn’t just shoo the old lady away. Lumipat siya sa kabila upang mahanap ng magandang angulo. But there were lots of people already at hindi siya makabuwelo sa pagkuha ng larawan. Kaya lakad takbo naman siya sa kanang bahagi kung saan kakaunti ang tao. “Hey! Saan ka pupunta?” It was Sarah’s voice. “Ang tatangkad ng nasa harapan. Hindi ako makakakuha ng magandang shot,” aniyang hindi nag–abalang lingunin ang kaibigan. “Huwag kang lalayo,” habol naman na tawag ni Rose pero hindi na niya iyon nasagot sapagkat itinutok na niya ang hawak–hawak na camera sa sumasayaw na fountain. “Perfect!” She exclaimed when she got the best shot. “Dali pa picture tayo,” tili ni Rose na sumunod pala sa kanya. Hinila siya niyo palapit dito upang mag–selfie. “Teka sali ako,” habol ni Sarah. “Mas maganda kung gagamitin natin itong selfie stick para maka–awra ang mga diyosa.” Dagdag pa nito na kinuha mula sa bag ang bagay na iyon. “Okay. Ready...say cheese...” “Wow! Ang ganda natin! Isa pa...dali.” ani Sarah na muling inayos ang set ng timer ng kamera ng telepono nito. “Oh my! Kuhanan mo ako roon ng larawan! Quick!” This time it was Rose who ran towards the bridge. “Nakuhanan na kita r’yan ah,” kunwari ay reklamo ni Sarah. “I know. But it was not good. Maraming naglalakad kanina. And now it’s free. Look...solong–solo ko na ang tulay na ito. Malay mo nasa dulo nito ang prinsipe ko at naghihintay sa akin. Magkakaroon na kayo ng kaibiganh prinsesa in the near future,” humagikhik na wika nito. “Geez! Nangangarap ka na naman ng gising.” Pambabara ni Sarah pero animo’y naka–plaster sa mga labi ang matamis na ngiti. “Let me handle it, Rose,” presentang aniya. Sinenyasan ang kaibigan kung saan ito dapat na pumuwesto at kung paano ito dapat na mag–pose. “Me, too. Hindi ko palalampasin ang pagkakataong ito.” Si Sarah na pumagitna sa tulay. Napangiting pinabigyan niya ang kaibigan. After all, this is why they’re here right? To have fun and to take pictures as their remembrance and to their heart’s content. Na patuloy nilang maaala hangang sa pagputi ng mga buhok nila. “Pumuwesto kayong dalawa sa bahaging iyan,” utos niya sa dalawang kaibigan. “Smile...” Vanz took not only ten pictures of her friends. Parehong maganda ang dalawa at gustong–gusto rin niya ang nga ito bilang modelo niya dahil kaagad nakukuha ng mga ito ang angulong nais niyang ipagawa sa mga ito. “Ikaw naman ang kukuhanan ko ng picture,” si Sarah na mabilis kinuha ang camera mula sa kanya. “Puwesto na Vanz.” Utos pa nito sa kanya na kaagad din niyang sinunod para matapos na sila. Tinatawag na kasi sila ng tour guide nila dahil papasok na sila sa loob ng mall. They’re going to visit the aquarium and under water zoo. The biggest aquarium in the world. They are already had their access kaya pina pila lamang sila roon para makapasok sa loob. It was splendid indeed, maraming uri ng mga isda ang malayang lumalangoy sa loob ng malaking aquarium na iyon. There was even a small shark at ang nakakatuwa pa ay may mga tourists na lumalangoy sa loob at kumakaway sa mga manonood. And of course, ang dalawa niyang kaibigan ay nagpapapictute na naman. Pagkalipas tatlumpong minuto ay iginiya na naman sila ng kanilang tour guide sa dino display sunod naman sa human water falls, sa VR park at ang panghuli ay ang pagpasok nila mismo sa Burj kalifa tower. Takot siya sa matataas na lugar, madali siyang malula at pakiramdam niya ay hindi siya makahinga kapag nasa itaas siya. “Ladies, I think I pass this one, hindi ko yata kayang umakyat sa taas.” “Oh, c’mon, best ngayon lang ito mangyayari sa buhay natin,” segunda ni Rose. “Oo nga naman Vanzie, tsaka kasama mo naman kami hindi ka naman pababayaan mahulog sa pinakamataas na gusaling ito sa buong mundo,” si Sarah na ikinawit ang braso sa braso niya. “I can’t kayo na lang hihintayin ko na lang kayo rito sa ground floor.” aniya. Iniisip pa lamang niyang aakyat siya sa pinakatuktok ay bumabaliktad na ang sikmura niya. “Aba, hindi naman yata fair yan, best magkakasama tayong tatlo nagpunta rito, that means we will go up there together,” katwirang pa ni Rose.” I promised hindi ko bibitawan ang kamay mo, besides, this is your chance to face your fear my dear, malay mo after this ay hindi ka na matatakot sa matataas na lugar.” “She’s right, Vanessa Colantes, tara na at harapin natin ang fear mo, kasama mo kami best,” sang–ayon ni Sarah kay Rose. “Excuse me ladies, aakyat na tayo sa taas,” anang tour guide. Kanina pa ito naghihintay sa kanila sa loob ng lift kasama ang ibang mga dayuhang turista. Wala siyang nagawa kundi ang sumama sa mga ito. Her friends are rights, kailangan niyang harapin ang takot niya. Baka sakaling mawala na iyon Sisiguraduhin lamang niya na hindi siya dudungaw at titingin sa ibaba upang hindi siya mahilo. Subalit isang malaking pagkakamali ang pumayag siyang sumama sa mga kaibigan niya sapagkat pakiwari ni Vanessa ay tila siya mabubuway sa pagkakalula. May pakiramdam siyang anomang sandali ay iikot ang paningin niya. Nanginginig na rin ang magkabilang tuhod niya sa subrang takot at nanlalamig din ang buong katawan niya. She can’t really fight her fear in high places. Pakiramdam niya ay tatakasan siya ng kaluluwa. Hindi na rin niya maintindihan ang kung anu–ano ang sinasabi ng tour guide nila habang pataas ng pataas ang elevator. “Oh, god! I can’t take this. I have to go down,” aniya sa kalmanting tinig kahit gusto na niyang mag–histirekal. Humigpit ang pagkakahawak niya sa palad ng dalawang kaibigan. “Relax ka lang, best. Face your fear, nandito lang kami, okay?” pagpapalakas ni Rose sa loob niya. Lumapit pa ito sa kanya at hinaplos–haplos ang likod niya. “You’ll be fine, best.” si Sarah na pinisil ang palad niya. Mapait siyang ngumiti at sinikap niyang ikalma ang sarili. Hindi niya gustong masira ang matagal nang pangarap ng dalawang kaibigan niya. Hindi siya puwedeng mag–inarte sa pagkakataong iyon. Not this time, hindi puwede. She took a deep breath and exhale. She tried to calm herself and not to panic. Isa siyang nurse kaya dapat ay kaya niyang mapaglaban ang anomang ‘di kaaya–ayang pakiramdam sa loob niya. She inhale and exhale silently, ginawa niya iyon ng ilang beses pero lalo siyang nakakaramdam ng takot. Lalo siyang natetensiyon at pakiwari niya ay mahuhulog siya anomang sandali mula sa kinatatayuan niya. Ngayon lamang lumala ng ganito ang phobia niya sa mataas na lugar at hindi niya kayang panlaban. Nagpa–panic na siya at tila hindi makahinga ng maayos. “Hindi ko talaga kaya mga besh, I’m sorry,” pakiramdam niya ay nanginginig na ang buong katawan niya sa takot nasa ika–siyamnapu’t limang palapag na sila ngayon at kung madadagdagan pa ang taas ng aakyatin nila ay tuluyan na siyang mahuhugutan ng hininga. “Palagay ko hindi magandang ideya ang isinama natin si Vanessa, namumutla na siya, Rose.” Nag–aalala at natatarantang ng pahayag ni Sarah. Hinawi ni Rose ang mahabamg buhok niya na bahagyang nakatakip da mukha niya saka tinitigan siya nito. Pagkuwa’y natuptop nito ang sariling bibig. “Oh my god! You’re really pale! What are we going to do now?” natataranta na rin tanong ni Rose kay Sarah sa munting tinig upang hindi sila marinig ng ibang mga turista sa likod nila. “I just need to go down in the first floor and I’ll be fine, but you don’t have to come with me,” aniya. Hindi niya gustong maputol ang kasiyahan ng dalawang kaibigan niya dahil lamang sa phobia mayroon siya. “Excuse me, may problema po ba tayo?” Malambing na wika ng tour guide na humarap sa kanila. Marahil ay narinig sila nito dahil isa rin itong Filipino katulad nilang tatlo. “Eh, kasi kaibigan namin takot sa matataas na lugar.” “Ma’am ano po ba ang nararamdaman n’yo? Nahihilo ka po ba? Relax lang po kayo, magra–radyo ako sa mga kasamahan ko para madala po kayo kaagad sa clinic,” anang tour guide na kinuha mula sa tagiliran ang telepono. “Salamat nalulula lang talaga ako pero magiging maayos din ang pakiramdam ko pagbalik natin sa ibaba,” aniya. “Miss. Puwede ba tayong bumaba uli sa first floor baka kasi hindi na kayanin ng kaibigan namin eh,” “Huwag kayong mag–alala, bababa po tayo sa first floor para madala ka po sa clinic ng isa sa mga kasamahan ko, Ma’am. Kakausapin ko muna itong ibang mga turista para maipaliwanag ko sa kanila kung bakit tayo babalik sa unang palapag. “H–hindi naman kailangan makaabala pa, Miss. Lalabas na lang ako at gagamit ng ibang lift pababa sa first floor, and don’t worry, Ms. I’ll be fine.” aniya kahit pakiramdam niya ay umiikot ang paningin niya. Pinapawisan na rin siya ng malagkit. She doesn’t want to make a scene and commotion at makaabala sa ibang mga turista dahil lamang masama ang pakiramdam niya. “Ma’am are you sure? Mauunawaan naman siguro ng mga dayuhan ang dahilan—” “Don’t worry, I’m fine.” “Kami na ang bahala sa kaibigan namin,” si Sarah na umagapay sa kanya. “Oh, ladies, please I can manage. Sumama na kayo sa pinakatuktok ng gusaling ito, kaya ko pa naman eh,” aniyang pilit pa rin pinaglala–labaann ang ‘di kaaya–ayang pakiramdam. “We won’t leave you alone Vanz, besides, it’s our fault dahil pinilit ka namin sumama sa kabila ng phobia mo sa matataas na lugar. “Sige, po Ma’am, itatawag ko sa radyo na sunduin kayo sa labas ng elevator sa first floor para agarang matulungam ang kaibigan n’yo,” saad ng babae na pinisl ang susunod na bilang ng numero sa dingding ng elevator. “Maraming salamat, Ms.” “It’s my pleasure, kabayan. Please take good care of your friend,” anito na pinindot ang susunod na palapag. Inalalayan siya ng dalawa niyang kaibigan paglabas nila ng elevator. “Mga best, I—I’m so—” hindi pa man niya natatapos ang sasabihin niya ay tuluyan nang nagdilim ang paningin niya.