Payment of Debt

ASHLEY'S POV "Itay, saan niyo po ako dadalhin?" Mangiyak-ngiyak ang mata ko na patuloy akong hini-hila ni Itay sa isang masukal na kakahuyan. Palinga-linganga ako sa paligid, wala akong nakitang mga tao o bahay doon kundi nag tataasang mga kahoy na mag pabigat ng aking dibdib. "B-Bitawan niyo na po a-ako Itay," Pakiusap ko subalit sarado ang puso at taenga nito na pakinggan ang aking pakiusap. Pinapanuod ko si Itay na hatak-hatak nito ang aking pulsuhan, pwersahan na kinakadkad na sumunod sakanya. Mamasa-masa na ang aking mata sa takot na makita ang mata nitong walang daplis na emosyon kundi blangko ang mukha. "B-Bitawan niyo na po a-ako Itay. G-Gusto ko na hong umuwi," pilit kong inaalis ang kamay nitong naka-hawak sa pulsuhan ko subalit, sobrang higpit na pag kakahawak nito doon para masiguro lamang na hindi ako makakawala sa kanyang pag kakahawak. "Itay, u-umuwi na tayo, natatakot na po ako," basag kong pakiusap, at tinaga ang dibdib ko na wala lamang sakanya ang pag iyak ko. "Tumahimik kang putang-Ina ka!" Singhal nito sa akin, na kusang napa-pikit ako ng aking mga mata na makita na umaapoy na iyon sa galit. "Hindi ka ba titigil? Kanina ka pa!" Pagalit na tono ng asik nito at doon na umagos ang luha na kanina ko pa pinipigilan. Buong pwersa na hinatak ako ni Itay para, bumilis sa pag lalakad at ramdam ko ang higpit na pag kakahawak nito sa pulsuhan ko na alam kong mag iiwan iyon ng marka pag katapos. Bakit ganito? Bakit ibang-iba na siya? "Bilisan mo na! Ang bagal-bagal mo!" Pagalit na singhal nito, at labag man sa kalooban kong sumunod na lang sakanya. Minsan ko nang nakita at maranasan kong gaano si Itay kasamang magalit, at takot na akong masaksihan kong gaano siya kalupit at nakakatakot. Limang taon na simula no'ng iwan ni Inay ang Itay ko. Araw-araw binubogbog at sinaktan niya si Inay sa tuwing nalalasing siya o kaya naman talo sa sugal. Bata pa lang ako saksi na ako sa kasamaan at kalupetan na pag trato ni Itay sa Inay ko, na araw-araw na lang sila nag aaway at humahantong sa pisikal na sakitan, sa tuwing walang maibigay si Inay na pera kay Itay kapag umuuwi ito. Hindi naman kami mayaman katulad nang iba. Simpleng may bahay lamang ang Inay ko at paminsan nag si-side line makilaba sa kapitbahay namin at sumasama ako noon kay Inay mag tinda ng mga gulay sa bayan, para mairaos lamang na may makain sa araw-araw. Samantala naman ang Itay ko, namamasada ng tricycle ang pinag kakaabalahan at lahat ng kinita nito sa araw-araw na dapat ipang kain o kaya naman gastusin sana namin, winawaldas niya na lang sa pag iinom o pag susugal. Sa hindi matigil na bisyo ni Itay, kahit na rin ang pang pamasada nitong tricyle nabenta na nito kasama na doon ang ilang gamit at lupain na iniwan na pamana sa kanya ng kanyang mga magulang dahil naging lulong na ito sa alak, at sa mga bisyo nito. Hindi na lang ako umimik, pero patuloy lamang lumalandas ang luha sa mata ko, na hanggang ngayon wala pa rin akong alam kong saan niya ako dadalhin. Ilang minuto na pag lalakad namin sa masukal na kakahuyan ni Itay, bumunggad sa akin ang malaking Mansyon. Mala-paraiso iyon sa ganda at rangya, na hindi ko aakalain na may ganitong lugar sa kalagitnaan ng kakahuyan. Bago maka-pasok sa nasabing Mansyon, haharang sa'yo ang malaki at nag tataasang bakod na gawa sa sementado, na kahit sino mahihirapan na akyatin o kaya naman pasukin iyon sa higpit ng securidad at may naka kalat na mga cctv camera. Palapit na kami nang palapit sa mismong gate at sumalubong sa aming pag dating ang dalawang lalaki matangkad at naka-itim na mga kasuotan. Nag lalaro lamang ang edad nila sa bente-syete anyos pataas at nakaka-takot nila kami kong titigan ni Itay. "Nandiyan ba si Mr. Villanueva?" kausap ni Itay na mukhang kilala nito nga ang mga lalaking iyon. Walang imik ang dalawang lalaki na naka bantay at walang pasabi na binuksan ang gate na palatandaan na maari na kaming pumasok sa loob. Lumaki ang ngisi sa labi ni Itay at hinatak niya na akong sumunod sakanya papasok sa malaking Mansyon. Sinalubong kami ng isang katulong na naka suot ng blue and white na uniforme, na doon na lang namin hintayin ang kanyang Amo at pababa na raw. Hindi maalis ang tingin ko sa paligid at bawat kagamitan at nasa loob ng nasabing Mansyon mararangya at mamahalin ang gamit. Sinilip ko si Itay na naka upo sa mamahalin na couch, at para itong naka jackpot base pa lang pag masdan ang mga gamit na naroon sa loob. "I wouldn't have thought that you would come to my house sooner Mr. Ramos," gumuguhit ang malamig na boses sa kabuuang Mansyon. Hinanap namin ni Itay kong saan nanggaling ang tinig at nakita ko ang isang lalaki nasa dalawang palapag at kanina pa kami pinag mamasdan ni Itay. Tumayo si Itay sa kina-uupuan at inayos ang sarili. "Mr. Villanueva," bati ni Itay sa lalaking iyon. "I'm glad that you didn't ran to our deal Mr. Ramos." Maka panindig balahibo na wika ng lalaki na hindi inaalis ang titig sa amin. Nag lakad na ang lalaki pababa at narinig ko na lang ang tunog ng paa sa bawat hakbang nito na mag palakas ng kalabog ng aking dibdib. Matangkad ang lalaki at naka suot ng mamahalin at magandang kasuotan. Hanggang tumigil ang lalaki sa pag lakad at pasadyang huminto sa tapat ni Itay. Doon ko lang nakita ang magandang tindig at magandang katawan ng lalaki na matangkad pa ito kumpara kay Itay. Naka pako lamang ang mata ko sa meztisong at matangkad na lalaki na kausap ni Itay. Matangkad ito, matangos ang ilong, makapal na kilay, perpektong panga na medyo may tumubo na konting begoti na hindi mababawasan kong gaano ito ka guwapo at ka perpekto. Kay lamig ng yelo ang mata ng lalaki at puno ng misteryoso na kahit sino tumitig, kikilabutan ka. Sa tantya ko nag lalaro ang edad nito sa trenta anyos. "Hindi kita tatakbuhan sa pangako ko sa'yo, Mr. Villanueva." Hambog na sagot ni Itay sa lalaki. Nakikinig lamang ako sa isang tabi sa pag uusap nila at wala akong katiting na idea, kong bakit kami naririto. "Ts," sabay iling ng ulo ng lalaki na hindi ito hanga. "Naihanda mo na ba ang dalawangput apat na milyon na utang mo sa akin?" Nag lalaro ang kapilyohan sa tono ng pananalita nito at pangisi-ngisi pa. Ano? Dalawangpung apat na milyon ang utang ni Itay sakanya? Bakit, ganun karami? Naguguluhan akong tumitig sa gawi ni Itay sa tabi ko na wala man lang itong reaksyon at nag hihintay ako ng kasagutan mula sakanya. "Alam mo naman siguro na ayaw ko sa mga taong sinunggaling at manloloko." Nilabas ng lalaki ang maliit na kutsilyo mula sa bulsa at pinag lalaruan iyon sa kanyang kamay na parang laruan. Nilapit ng lalaki ang sarili at piniling huminto sa tapat ni Itay. Naging mabilis ang kilos ng lalaki, na iiambang na isasaksak ang hawak na patalim, na kaagad naman natigil na kina- lunok ng sunod-sunod ni Itay sa takot at namumutla na. Ngumisi ang lalaki at nilapit ang taenga na may binulong kay Itay. "Kapag hindi ka nakapag bayad sa akin, sa takdang araw na palugit ko sa'yo. I'm gonna slit your neck!" Banta na kina daplis naman ng pawis sa leeg ni Itay na pakurap ang mata na tumitig sa kausap. "O-Oo, mag babayad ako sa'yo pangako iyon Mr. Villanueva." Kaagad naman na nilayo ng lalaki ang sarili kay Itay at kinubli ang hawak na kutsilyo sa bulsa. "Sa totoo lang talaga, wala akong kakayanan na bayaran ang utang ko sa'yo. Ibibigay ko na lang sa'yo ang kaisa-isa kong anak na babae, bilang kabayaran ng utang k-ko sa'yo Mr. Villanueva." Kabado na sagot ni Itay at hinatak ang kamay kong palapit sakanya. "H-Ho?" Gulat kong sagot na tumitig sa aking Itay na hindi nga ito nag bibiro sa kanyang sinasabi. "Itay, huwag mo naman g-gawin ito sa akin. Nag mamakaawa ako s-sayo." Impit kong pag makakaawa baka sa ganun, mag bago pa ang isipan niya. "Itay pakiusap, huwag h—-" nahinto sa pag iyak na kaagad na bumaling ng tingin sa akin ang lalaki na pinandigan ako ng balahibo sa katawan sa paraan na titig nito. Kay lagkit at talim ng titig nito at kina-pikit ko naman ng mata ng pasadahan na hinawakan ang baba ko at pinagalaw ang panga ko para sa ganun makita niya ng malapitan ang mukha ko. Umagos na lang ang luha sa mata ko na hawak-hawak pa rin ng lalaki ang panga ko, nanalaytay ang takot sa aking puso na baka saktan niya ako. Ngumisi ng nakaka loko ang lalaki at padabog binitawan ang panga ko na matapos nitong suriin. "Hindi ako nakikipag lokohan sa'yo Mr. Ramos, hindi sapat na kabayaran ang anak mo sa utang mo sa akin. Pwedeng-pwede naman natin pag usapan, pero puputolin ko ang isang kamay mo!" Banta ng lalaki na naging malilikot ang mata ni Itay sa takot na baka totohanin ang banta. "Huwag n-naman ganun Mr. Villanueva." Dumaplis ang malamig na pawis sa buong katawan ni Itay na hindi nga nag bibiro ang kausap. "Hindi kana lugi sa anak ko. Pwede mong gawin ang lahat sakanya, pwede mo siya maging katulong dito sa Mansyon, at isa pa birhen na birhen pa ang anak ko, jackpot kana dito pwede mo siyang gawin pang paaliw sa kama." Suhol pa ni Itay na lalo ko pang kina-iyak sa sinasabi nito. Sobrang bigat na ng dibdib ko at ang tangi ko na lang magawa kundi ang umiyak. Nag lalaro ang kakaibang ngisi sa lalaki at kapilyuhan sa iniisip na bumaling ng tingin sa akin. Sa pag kakataon na ito domoble ang pag aapoy na pag nanasa ng mata ng lalaki, na tumitig sa maganda kong legs na suot lamang ang maikling uniforme na pang pasok. "Very well then." Anito. "Mukhang pwede na ito, mukhang masarap naman siya sa kama." Nagulantang ang pag katao ko sa sinabi nito at hahaplusin sana ang buhok ko na kaagad ko naman kina-iwas na takot na takot mag pahawak dito. "Mabuti naman at nagustuhan mo Mr. Villanueva." Hambog na sagot ni Itay na para lamang akong laruan sakanya na pinapabigay. "Maari kanang umalis, at iwan mo na siya dito." Malamig na utos ng lalaki kay Itay at ramdam kong lumuwag ang pag kakahawak nito sa pulsuhan ko at hinakbang na nito ang paa paalis sa Mansyon. Doon na nag silaglagan ang butil ng luha na kanina ko pa pinipigilan. May naka pasan na mabigat na bagay sa aking dibdib na hindi ako maka hingga ng maayos; na ngayo'y pinapanuod lamang siyang mag lakad na hindi na ako nilingon pa. "Itay, huwag niyo akong i-iiwan dito." Bagama't ang sakit ng puso ko nagawa ko pa rin siyang tawagin sa huling pag kakataon. Natagpuan ko na lang ang sarili na sinundan si Itay at nang maabutan ko siya kaagad ko naman hinawakan ang pulsuhan. "Itay, huwag niyo akong iwan dito. H-Huwag mo akong ibigay sakanya, parang awa mo na. Ayaw ko d-dito, natatakot ako. Sasama na lang ako sa'yo pauwi," pag kukumbinsi na patuloy na lumalandas ang luha sa mata ko. Wala akong nakuhang sagot mula kay Itay. Blangko lamang ang mata nitong tumitig sa akin at lalo pa akong nasaktan na wala man lang pakialam sa akin at sa nararamdaman ko. "Nag bibiro ka lang naman s-sakanya diba? Mag papakabait na ako sa'yo, basta huwag mo akong ibigay s-sakanya." Nanlabo na ang mata ko sa kakaiyak at wala akong pakialam kong bakit kaawa-awa man ako sa paningin niya basta huwag niya lang akong iwan dito. "Lintik nang! Wala kanang halaga pa sa akin, Ashley kaya nga binigay na kita sakanya, para may pakinabang ka naman." Singhal nito ang mag panikip pa lalo ng dibdib ko sa katagang binigkas niya. Pilit na inaalis ni Itay ang kamay kong naka hawak sakanya at sa huling pag kakataon nag pupumiglas ako na hindi mapapabitaw sakanya. "N-Nag mamakaawa ako sa'yo, Itay. Huwag niyo itong gawin sa akin, nag mama kaawa ako sa'y——" "Lintik na! Bitawan mo ako!" Malakas na pwersa na naialis ni Itay ang kamay kong naka hawak sakanya at tinulak niya ako ng malakas kaya napa upo ako sa malamig na tiles, na tumitig sa aking Itay na naka tayo sa aking harapan. Hindi ko na dinama ang malakas kong pag bagsak na pag tulak niya sa akin, dahil nangingibabaw pa rin sa akin ang sakit na ginawa niyang pag abandona. "I-Itay." Tawag ko sa pangalan niya at pag patak ng aking luha. Galit na galit at walang pasabi na hinakbang ni Itay ang paa nito paalis sa Mansyon at naka titig ako sakanya. Nanginginig ang katawan kong bumangon para sundan muli ang Itay ko. "H-Huwag, huwag niyo akong iwan. Ita——" hindi ko na naituloy ang sasabihin ko nang maramdaman ko ang mainit na kamay na humawak sa pulsuhan ko. Nanginig ang katawan kong bumaling para tignan kong sino iyon, kundi ang meztisong lalaki na mag paiyak pa sa akin lalo. Pilit na inaalis ang kamay nitong naka hawak sa pulsuhan ko para sundan ko si Itay, pero hindi nito binibitawan. Hindi sapat ang lakas at pwersa ko, na labanan kong gaano ito kahigpit na masiguro lamang na hindi ako makawala. "P-Parang awa mo na, gusto kong sumama sa I-Itay ko." Pakiusap ko na lumalandas ang luha sa mata ko. Baka sa pag kakataon na ito maawa siya sa akin at pakawalan niya ako. "I'm so sorry honey, but you’re mine now.” Hinila ako nito palapit sakanya na tumama ang katawan ko sa mainit nitong balat. “L-Lumayo ka sa akin. Bitawan mo ak—Ano ba!!” Matinis kong tili na para lamang ako sakanya na binuhat. Pinatong ng lalaki ang aking katawan sa kaliwa nitong balikat at hinakbang na nito ang paa papunta sa ikalawang palapag. “Bitawan mo ako! Ano ba! Ayaw ko sa’yo, ayaw ko! Ahh!” Matinis kong tili na pag sigaw at patuloy kong hinahampas ang lalaki para bitawan niya ako. Hindi nito dinama ang bawat hampas at pag palo sakanya ng paulit-ulit na kina-pula naman kaagad ng mukha ko sa galit at takot. Bumigat na ang aking dibdib na matagumpay nitong naidala ako sa ikalawang palapag na kina takot ko naman ng husto na mahulaan ang balak niyang gawin sa akin. Dumaongdong ang malakas kong tili na pag sigaw at kahit na mga katulong na naroon, hindi man lang nila ako nagawang tulungan. Pinag halo ng luha ang mata ko ng sandaling hindi pa rin napagod na pinag hahampas ito nang paulit-ulit. “Bitawan mo ako! Napaka demonyo mo talaga, pakawalan mo na ako! Hayop ka talaga! Hayop!” Nangamatis na ang mukha ko kakasigaw. Bumilis ang kalabog ng aking dibdib sa takot na matagumpay na binuksan ng lalaki ang pintuan at bumunggad sa akin ang malaki at marangyang silid na hula ko, kwarto niya ito. Binaba ako ng lalaki sa malambot na kama, at doon naman ako nag karoon ng pag kakataon na isiksik ang sarili ko sa headboard ng kama para hindi siya gaanong maka lapit sa akin. Mistulang naka tayo ang lalaki sa harapan ko at nag hihintay lamang ng pag kakataon na umatake sa akin. Uminit ang mag kabila kong mata na tinitigan ang lalaking blangko ang expression ng mukha at nakaka takot na nilalang sa harapan ko. “P-Pakawalan mo na ako,” mahina kong pakiusap at wala man itong reaksyon. “Gusto ko ng maka sama si Itay, gusto ko nang umuwi sa amin, p-pakiusap.” Nanginginig kong sagot at ngumisi ito ng mala demonyo. "But, this is your new home now, honey." iniling ko naman ang ulo ko at winawaksi sa isipan ang sinabi nito. Isa-isa nang tinanggal ng lalaki ang itim na suot na longsleeve. At nang matapos nitong hinubad, tinapon niya na lang iyon kong saan. Maluha-luha ang mata kong tumitig sa magandang katawan ng lalaki na may muscles at six packs abs. Nag lakad ang lalaki papunta sa direksyon ko, bawat hakbang nito palapit sa akin nag bibigay takot at kilabot sa buong pag katao ko. "H-Hindi, ayaw ko dito. Gusto ko sa amin, iuwi mo na ako dito. Gusto kong maka sama ang Itay k-k——“ “Shhh!” Pag papatahan nito sa akin na hindi umiyak. Humawak ang lalaki sa baba ko para sa ganun, ianggat ang mukha ko na mag katitigan kami sa mata. Naramdaman ko ang mainit na boltahe sa simpleng pag hawak nito sa akin. "You will never leave this place as long as I live, you understand?“ nilapit pa ang mukha sa akin na kina-pikit ko naman sa takot. Tumatama ang mainit nitong hiningga sa balat ko, na mag bigay takot sa aking buong sarili. “You’re mine now, Ashley.” Bulong nito sa akin at kasabay ang pag laglag ng butil ng luha sa mata ko na makita ang mala demonyo nitong itsura.