Bad love ร้ายเพราะใจมันรัก

บทที่1 ฉันไม่เคยชอบนายเลยสักนิด อลิซ talk "เธอจะไปไหนอลิซ?" "ฉันจะไปหานีโอ เขารอฉันอยู่ที่ร้านอาหารแล้ว ฉันเอ่ยแล้วหยิบเสื้อมาสวมใส่ ไม่ได้สนใจคนตัวโตที่นั่งอยู่บนเตียงอย่างถือวิสาสะเลยแม้แต่น้อย ไอ้คนผีทะเล! แอบมาตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้ พอเปิดประตูห้องน้ำก็เจอเขาแล้ว ผู้ชายอะไรไม่มีความเกรงอกเกรงใจอะไรเลย พ่อแม่ไม่สั่งสอนหรือยังไงกัน ว่าไม่ควรละลาบละล้วง ห้องของคนอื่นแบบนี้ "ฉันบอกให้เธอเลิกยุ่งกับมัน ทำไมเธอถึงไม่ทำตามที่ฉันบอก" โนอาห์ทำเสียงไม่พอใจ พร้อมกับจ้องฉันเขม็ง ฉันไม่สนใจเขาหรอก ว่าเขาจะพอใจหรือไม่พอใจมากแค่ไหน ฉันรู้แต่ว่าฉันพอใจ ที่จะได้ออกไปหาคนรัก เขาคอยห้ามปราม ไม่ให้ฉันยุ่งกับแฟนของฉัน ซึ่งมันเป็นเรื่องที่ตลกมาก เขามีสิทธิ์อะไรมาห้ามปรามฉัน เขามีสิทธิ์อะไร มายุ่งกับชีวิตของฉัน "ทำไมฉันต้องเลิกยุ่งกับเขา ในเมื่อฉันกับเขาเป็นแฟนกัน เป็นก่อนที่ฉันจะรู้จักนายเสียอีก นายต่างหากที่ต้องเลิกยุ่งกับฉันเสียที" "อลิซ!" "ถึงน้องสาวนายจะได้เป็นเมียน้องชายฉัน เป็นน้องสะใภ้ฉัน ก็ไม่ได้แปลว่าฉัน จะต้องฟังคำสั่งของนายนะ" "อลิซ!" "อย่ามายุ่งกับฉัน!" "เธอก็รู้ว่าเวลาฉันไม่พอใจมันจะเป็นยังไง?" โนอาห์บดกรามแน่นจ้องฉันอย่างโกรธๆ "จะเป็นยังไงก็ช่างฉันไม่แคร์!" ฉันไหว่ไหล่เล็กน้อย ไม่รู้สึกอะไรกับคำพูดพวกนั้นเลยสักนิด "ฉันคงไม่ยอมให้นาย มาทำกับฉัน ตามอำเภอใจได้อีก" "ต้องให้ฉันประกาศไหม? ว่าเราเป็นอะไรกัน" "อยากพูดอะไรก็พูด บางทีฉันก็ไม่จำเป็นต้องมาสนคำพูดของนาย เพราะคำพูดของนาย มันไม่ได้มีความสำคัญอะไรกับฉันอยู่แล้ว ฉันไม่จำเป็นต้องสน" "แต่ฉันสน!" เขาเสียงกระด้าง จ้องมองฉันอย่างเดือดดาล "จะมาสนใจอะไร ต้องการมาเรียกร้องอะไร?!" จ้องหน้าเขาอย่างไม่พอใจ ส่วนเขายังคงฟึดฟัดขัดใจ "ฉันเป็นผัว...." "หยุดพูดคำนั้น นายไม่ใช่ผัวฉัน เรื่องคืนนั้นมันก็แค่...." ฉันเว้นวรรค "ความผิดพลาดเท่านั้น" "ผิดพลาดงั้นเหรอ?" "ใช่ อย่ามาเรียกร้องคำว่าผัวจากคนอย่างฉัน เพราะฉันไม่สนใจ กับสิ่งที่เสียไปหรอกนะ มันก็แค่เซ็กส์คิดอะไรมากมาย" ว่าแล้วคว้ากระเป๋าสะพายของตัวเองเดินออกมาจากห้อง ไม่สนใจหรอกว่าเขาจะเป็นยังไง หมับ! ข้อมือเล็กของฉันถูกคว้าแล้วกระชากเข้าหาคนตัวโตอย่างแรง โนอาห์หน้าเเดงก่ำบ่งบอกว่าโกรธสุดๆ "อย่าหวังว่าฉันจะจบเรื่องนี้ง่ายๆ" "ไม่จบมันก็เป็นปัญหาของนาย ไม่ใช่ปัญหาของฉัน ปล่อยแขนฉันค่ะ ฉันจะไปหานีโอ" พูดแล้วสะบัดแขนออก แต่โนอาห์ยิ่งบีบแน่นกว่าเดิม "ฉันเจ็บนะ!" "เจ็บสิดี เธอจะได้รู้ว่าผู้ชายอย่างฉันเจ็บมากแค่ไหน ที่เห็นเธอยังไม่ตัดขาดจากมัน ฉันจะบอกเธอเป็นครั้งสุดท้าย ถ้าเธอยังยุ่งกับมัน ฉันจะ...." "จะอะไร?" "ฆ่ามันให้ตาย!" "มีปัญญาก็ทำเลย ตระกูลฉันตระกูลอะไร อย่าคิดจะมาทำร้ายแฟนฉัน ไม่งั้นฉันไม่ปล่อยนายเอาไว้แน่ อย่าคิดว่าน้องสาวของนาย มาเป็นเมียน้องชายของฉัน แล้วฉันจะไม่กล้าทำอะไรนายนะ ถ้านายทำร้ายฉันก่อนฉันก็พร้อมที่จะทำร้ายนายเช่นกัน" ว่าจบก็สะบัดแขนแล้วเดินออกไป "นายครับ!" "ปล่อยให้กูจัดการเรื่องนี้เองเถอะ!" ฉันไม่ชอบโนอาห์ เขาตามติดชีวิตฉันยิ่งกว่าอะไร ขนาดฉันอยู่บนห้องเขาก็ยังมาวุ่นวาย เขาจะหาข้ออ้างมาที่บ้านของฉันอยู่เสมอ ข้ออ้างเหล่านั้น คือการมาหาน้องสาวกับหลานของเขา ทำให้ฉันต้องเจอหน้าเขาทุกๆวัน คนเคยรู้สึกไม่ชอบขี้หน้าใครมากๆไหมคะ ไม่ว่าจะพยายามไล่พยายามทำทุกอย่าง เขาก็ไม่เคยออกไปจากชีวิตของเราสักที ฉันกำลังประสบพบเจอเหตุการณ์นี้ ผู้ชายคนนั้นชื่อโนอาห์ แสงสุริยะ เขาเป็นลูกชายของตระกูลคู่อริของครอบครัวมาเฟียครอบครัวฉันมายาวนาน แต่ความโกรธแค้นชิงชังที่มีมาหลายปีถูกคลี่คลายลง เมื่อน้องชายตัวดีของฉันไปจับตัวน้องสาวของเขา มาชำระแค้น (พันธนาการรักมาเฟียร้าย) ไม่รู้ชำระแค้นกันอีท่าไหนตอนนี้มีลูกด้วยกันสองคนแล้ว และทุกสิ่งทุกอย่างระหว่างสองตระกูลก็ดีขึ้น ครอบครัวของเขา และครอบครัวของฉัน มีหลานทั้งสองมาช่วยประสานรอยร้าว ทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างสองตระกูล เป็นไปในทิศทางที่ดี ส่วนโนอาห์กับฉันไม่เคยสานสัมพันธ์กันไปในทางที่ดี เมื่อก่อนเขาร้ายกาจมาก จะให้ฉันทำใจลืมๆ ฉันก็ทำได้ค่ะ แต่การที่เขามายุ่งวุ่นวายกับฉันนี่แหละ มันคือสิ่งที่ฉันไม่ชอบ เขาดูไม่พอใจที่ฉันคบกับแฟนของฉัน ซึ่งเขาไม่มีสิทธิ์อะไรในตัวฉันเลย เพราะเขาไม่ได้เป็นอะไรกับฉัน... จะว่าไม่ได้เป็นอะไรกับฉันก็ไม่ใช่ คืนนั้น! ฉันดื่มฉลองกับเพื่อนและแฟนของฉันที่ไนท์คลับ แต่พอมารู้ตัวอีกที ฉันก็นอนเปลือยกาย อยู่บนเตียงกับโนอาห์แล้ว "เชี่ย! นายทำอะไรฉัน" "เราทำด้วยกันต่างหาก เมื่อคืนเธอเร่าร้อนมากเลยนะอลิซ" โนอาห์ว่าแล้วลูบที่แก้มของฉันเบาๆ "นายฉวยโอกาสทำเรื่องนี้กับฉันใช่ไหม ไอ้คนสารเลว ไอ้เลว!!" "ฉันก็บอกอยู่ว่าเราทำด้วยกัน เมื่อคืนเธอเมา ฉันเองก็เมา เมาๆเงี่ย-ๆ เราก็เลยจบที่เตียงนอนไงล่ะ!" เขาหัวเราะในลำคอจ้องมองฉันอย่างพอใจ เขาดูสะใจที่มันเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นมา "ถ้าฉันมีอารมณ์ทำเรื่องนั้นกับนาย ทำไมฉันถึงจำไม่ได้ล่ะ" "ก็เพราะเธอเมาไงอลิซ เธอเมาแล้วเร่าร้อนเป็นบ้า เธอรู้ไหม ว่าฉันมีความสุขมากแค่ไหน ที่ได้มีอะไรกับเธอ" เขาลูบหน้าตัวเองจ้องมองอกฉัน ฉันรีบดึงผ้าห่มหน้าปกปิดที่ทรวงอกของตัวเองเอาไว้ แล้วลุกขึ้นจากเตียง ความเจ็บปวดจู่โจมกลางใจความสาวทันที มันทำให้ฉันรับรู้ได้ว่า ฉันเสียความบริสุทธิ์ให้กับผู้ชายที่ฉันไม่ชอบแล้ว "งั้นก็วันไนท์สแตนด์เถอะ ให้มันผ่านๆไปให้มันจบไปต่างคนต่างอยู่ ไม่ต้องมาพูดเรื่องนี้ ไม่ต้องมาทำเรื่องนี้กันอีก" ฉันพูดเสียงราบเรียบไม่ได้ร้องไห้ฟูมฟายกับสิ่งที่สูญเสียไปหรอกนะ เพราะฉันรู้ดีว่า ต่อให้ฉันร้องไห้ฟูมฟาย มันก็ไม่ได้เกิดประโยชน์อะไร "วันไนท์สแตนด์เชี่ยอะไร!" โนอาห์สบถออกมาเสียงดังลั่น ฉันจำมันได้ดี ว่าเขาโกรธกับคำพูดนั้นของฉันมากแค่ไหน "กะ....ก็ วันไนท์สแตนด์ไง 'คู่นอนคืนเดียว'" ฉันพูดตอกย้ำใส่หน้าเขา โนอาห์โกรธฉันมาก เขาเหวี่ยงฉันลงเตียง "เธอเป็นของฉัน จะไม่มีวันไนท์สแตนด์อะไรทั้งนั้น!"